De hoc nomine qd̓ eſt trinitas. De alijs que temporaliter deo ꝯueniūt et non relatiue dicunt̉. De his que ꝓprie ad ſingulas perſonas pertinent. de his que vnitatem eſſen­tie ſignificant. De hoc nomine qd̓ eſt perſona qd̓ cum ſcd̓m ſubſtantiam dicat̉ ſingulariter ſed pluraliter accipitur in ſumma. Qua neceſſitate dictum ſit tres perſo­ne a latinis. et a grecis tres ypoſtaſes vel ſubſtantie. Quare non dicimꝰ patrē et filiū et ſpm̄ ſanctū eſſe tres deos et tres ꝑſonas. Cur non dicimus tres eſſentias vt tres perſonas. in trinitate eſt diuerſitas vel ſin­gularitas vel ſolitudo/ ſed vnitas et tri nitas et diſtinctio et ydemptitas. debet dici deus multiplex. Quid ſignificet̉ his nominibꝰ vnꝰ duo vel due tres. vel tria trinus vel trinitas. plures vel pluralitas. diſtinctio vel di­ſtincte. his vtimur loquētes de deo. Quid ſignificet̉ hoc nomine perſona in plurali numero ſcꝫ cum dicit̉ ꝑſone. De triplici acceptione huius nominis ſona in trinitate. Ex quo ſenſu dicatur alia ꝑſona patris alia filij. ſiue alius in perſona pater. aliꝰ filius. De hoc nomine ypoſtaſis. De ꝓprietatibus perſonarum et de no­minibus earum relatiuis. omnia dicunt̉ de deo ſcd̓m ſub­ſtantiam. quedam enim ſcd̓m relationē non tamen ſcd̓m accidens. Quare dicatur ꝓprium eſſe vnigeniti fi­lium dei eſſe. cuꝫ etiam hominis ſint fi­lij dei. homo dicit̉ filius trinitatis. et trini tas pater hominum. ſpirituſſanctus eadem ꝓprietate do­num dicit̉ qua ſpūſſanctꝰ. et vtroqꝫ mo do relatiue ad patrem et ad filium. Vtrum pater vel trinitas ip̄a. vel filius ipſe poſſit dici ſpirituſſanctus. omnia que relatiue dicunt̉ a ſuis a ſe viciſſim reſpondent vocabulis. Que ſint ille ꝓprietates quibus diſtin­guuntur perſone. omnino eſt dicere eſſe patrem genuiſſe vel habere filium. ꝓprietates determinant ypoſtaſes. non ſubſtantiam id eſt naturam. De generali regula eorum que ad ſe. et eoꝝ que relatiue dicunt̉. An ſcd̓m ſubſtantiā dicat̉ deus de deo et huiuſmodi. non tantum tres ſint ꝓprietates per ſonarum. An ſolus pater debeat dici genitus. vel non filius ſicut dicitur ingenitus. De ꝓprietate quā notat ingenitus. Reſponſio ambroſij cōtra arrianos de ingenito. An diuerſum ſit eſſe patreꝫ et filiū eſſe. Si ſapientia genita dicit̉ ſcd̓m relatio­nem vel ſcd̓m ſubſtantiam. De ymagine. De principio. ab eterno pater eſt principium et fi lius. ſed non ſpirituſſanctus. Quomodo pater ſit principium filij. et ip̄e cum filio ſpirituſſancti. An eadē notione pater filius ſint prin cipium ſpirituſſancti. De his que temporaliter de deo dicun tur. et relatiue ſcd̓m accidens. qd̓ non deo ſed creaturis accidit. An ſpirituſſanctus dicat̉ datum vel do natum relatiue ad ſe cum a ſe detur. An filius dicatur equalis vel ſimilis pa tri ſcd̓m ſubſtantiam. De ſententia ſancti hilarij qua in trinita te ꝑſonarum ꝓpria oſtendit. Quare patri attribuitur vnitas. Quare pater et filius dicant̉ eſſe vnuꝫ vel vnus deus. ſed vnus. Quare dicit̉ equalitas eſſe in filio. Quare in ſpirituſancto dicit̉ eſſe virtus. ꝯcordia vel ꝯnexio. Vtrū pater vel filius eadē dilectione ſe diligant que procedit ab vtroqꝫ.