SCINISINCTESPHONTEM CLXXII.ita vt paleſtræ ſpaciari in xiſto vt liceat non ab olimpiis coronam petāt qui quo modo.& quāuis careant omni vicio nō ſint contenti quaſi bona valitudine. ſed vires lacertos. ſanguinē q̄runt quandāetiā ſuauitatē coloris eos imitemur ſi poſſumus. ſi minus illos potiꝰ qͣꝫ incorrupta ſanitate ſunt. qd̓ē propriū atticoꝝ quā eos quoꝝ vicioſa abundantia ē quales Aſia multos tulit. qd̓ quo faciemusſimo idip̄m aſſeq̄mur eſt quidē per magnū imitemur ſi poſſumus. Lyſiā& eius quidē tenuitatē potiſſimū. Eſt multis in locis grandior ſed quia& priuatas ille& pleraſqꝫ& eaſip̄as.& alias ꝑuaꝝ rerūclauſulas ſcripſit vr̄ eſſe ieiunior qm̄ ſe ip̄e conſulto ad minutarū genera cauſaꝝ limauerit. Qd̓qꝫ quiita faciet ſi cupiat vberior eſſe nō poſſit habeat̉ ſane orator ſed de minoribus magno etiā oratori. ⁊lo mō ſæpe dicendū ē in tali genere cauſaꝝ. Ita fit vt demoſt. certe poſſit ſummiſſe dicere. elate Lyſias fortaſſe nō poſſit. Sed ſi eodē mō putāt exercitu in foro& in oībus templis q̄ circa forū ſunt collocato dici ꝓ Mone potuiſſet. vt ſi de re priuata ad mīmū iudicē diceremus vim eloq̄ntia ſua facultate nō rei natura metiūt̉. Quare nō nulloꝝ ſermo iā increbuerit ꝑtim ſeip̄os attice dicere ꝑtim neminem nr̄m dicere alteros negligamus. Satis.n. his res ip̄a rn̄det. qum aut nō adhibeatur ad cauſas autadhibiti derideāt̉. nā ſi adhibeant̉ eſſet idip̄m atticoꝝ. ſed qui dici a nobis attico more nolūt. ipſi aūtoratores ſe eſſe nō ꝓfitent̉.ſ. teretis aures hn̄t intelligēteſqꝫ iudicium tanqͣꝫ ad picturā ꝓbandā. adhibētur etiā inſcii faciendi cum aliqͣ ſolertia iudicādi. Sin autē intelligentiam ponunt in audiēdi faſtidio. neqꝫ eos quicqͣꝫ excelſum magnificumqꝫ delectat. Dicāt ſe quida ſubtile politum. vtile graue. ornatūqꝫ cōtēnere. id vero deſināt. dicerē qui ſubtiliter dicunt. eos ſolos attice dicere.i. qͣſi ſicce& integre& āple& ornate& copioſe. quo eadē integritate atticoꝝ ē. quid dubium eſt vtꝝ or̄onem noſtrātolerabilem tātum. an etiā admirabilem eē cupiamus. Non.n. q̄rimus iā quid ſit attice dicere. exquointelligit̉ qm̄ grecoꝝ oratorum p̄ſtantiſſimi ſint. ſ. bi qui fuerunt athenis. eorum autem principes facile Demoſt. hunc ſiquis imitemur eum& attice dicturum.& optime. vt iis qm̄ attici nobis ꝓpoſiti ſunt ad imitādū. bn̄ dicere id ſit attice dicere ſed quū ī eo magnus error ſit.& qͣle eſſet id dicendi genus putaui mihi ſuſcipiendū laborē vtilem ſtudioſis mihi ip̄i quidem nō neceſſarium. Conuerti emex atticis duorum eloq̄ntiſſimorum nobiliſſimas or̄ones inter ſe cōtrarias. Aeſchini& demoſtheisnec cōuerti vt interpres. ſed vt orator iiſdē ſententiis.& eorū formis tāqͣꝫ figuris verbis ad noſtramcōſuetudinem aptis in quibus nō verbum pro verbo neceſſe habui reddere. ſed genus oīm verboꝝvimqꝫ ſeruaui non tamen ea me annumerare lectori putaui oportere. ſed tanqͣꝫ appendere hic meuslabor aſſeqͥtur vt nr̄i hoīes qui ab illis exigāt qui ſe atticos volunt.& ad quā eos qͣſi formulā dicēdireuocent. intelligāt. ſed exorit̉. Thucidides. eius.n. quidā eloq̄ntiā admirāt̉. id quidem recte. ſed niad eum oratorem quem q̄rimus. Aliud.n. eſt explicare res geſtas narrādo aliud argumentando criminari crimenue ſoluere. aliud narrantē tenere auditorem aliud cōcionātem. At loquit̉ pulcre nonmelius qͣꝫ plato neceſſe eſt tn̄ oratori quem q̄rimus controuerſias explicanti dicandi genere aꝑto addocendum ad delectādum ꝑmouendum. Quare ſiquis erit qui thucididis genere cauſas in foro ſedicturum ꝓfiteat̉ is abhorrebit etiā ſumptōe eius q̄ verſat̉ in ciuili iure& forenſi qui Thucididemlaudauit ſuæ nr̄am ſnīam quin ip̄m ſocratem que diuinus Plato ſuum fere equalem admirabiliter īphedro laudari fecit a ſocrate. quēqꝫ omnes dicebāt eſſe doctiſſimum oratorem tn̄ hunc in numeronō repono. Nō.n. ī acie verſat̉& ferro ſed quaſi rudibus eius erudit or̄o a me āt quo maximis minima conferā gladiatorum par nobiliſſimum inducitur. Aeſchines tanqͣꝫ æſernius vt ait Lncilius nonſpurcus homo ſed acer& doctus quō a Pacidiano hoc cōponit̉ optimus longe poſt homīes natos.Nihil.n. illo oratore arbitror poſſe cogitari diuinus. Huic labori nr̄o duo genera rep̄henſionum apponunt̉. Vuum hoc verbum melius græcia quo q̄rat̉& quid poſſint ip̄i melius qͣꝫ latine alterū quidiſta potius legā qͣꝫ græcas. iidem Andriā& ſinephœbos. nec minus Terentium& Cæcilium quamMenādrum legat. nec Andromachā. aut antiopā aūt epygonos latinus recipiunt. ſed tn̄ Ennium&Pacuuium& Accium potius qͣꝫ euripydem.& Sophoclem legunt. Qd̓ igit̉ eſt eorum ī or̄onibus agræco conuerſis faſtidium nullum qui ſit in verſibus ſed aggrediemur iam qd̓ ſuſcepimus ſi priusexpoſuerim quæ cauſa ſit deducta in iudicium: Quoniam eſſet lex Athenis nequis populi faceretſcitum vt quiſquā corona donaretur in magiſtratu priuſquā orationem rettuliſſet.& altera lex eosqui donarentur populo in concione donari debere quia in ſenatu Demoſthenes curator muris reficiendis fuit. eoſqꝫ ſua refecit pecunia. De hoc igitur Ctheſiphon ſcitum fecit. nullis ab illo rationibus relatis. vt corona aurea donaretur. eaqꝫ donatio fuit in theatro populo conuocato. qui locꝰ nonconcionis legitime atqꝫ ita predicaretur eum donari virtutis gratia beniuolentieqꝫ quas is erga populum Athenienſem haberet. Hunc igitur Ctheſiphontem in iudicium adducit Aeſchines. ꝙ contra leges ſcripſiſſeti vt& rōnibus non relatis corona donaretur.& vt in theatro.& ꝙ de virtute eiꝰ& beniuolentia falſa ſcripſiſſet: quoniam Demoſthenes nec vir bonus eſſet nec benemeritis de ciuitate. Cauſa ip̄a abhorreret. illa quidem formula conſuetudinis noſtra. ſed eſt magna habet em̄& legum interpretationem ſatis acutam in vtranqꝫ partem& meritorum in rem. concionem ſane grauem itaqꝫ cauſa fuit Aeſchini ꝙ a Demoſthene eſſet capitis accuſatus. ꝙ legationem mentitus eſſetvt vlciſcendi inimici cauſa nomīe Ctheſiphontis iudicium fieret de factis famaqꝫ demoſthenis. nonenim tam multa dixit de rationibus non relatis qͣꝫ de eo ꝙ ciuis improbus vt optimus laudatus eēthac mulctam Aeſchines a Ctheſiphonte petit quadriennio ante Philippi macedonis mortem. ſediudicium factum eſt aliquod annis poſt alexandrum iam tenentem. Aſiam ad quod iudicium con