![]()
SECVNDVS XL ri oportere qualis eē poſſetis: ꝗ habitaret in ſub celis: neqꝫ quicꝙͣ amplius afferet: ꝙͣ qd̓ cāruꝫ neceſſitas poſtularet: ſꝫ maius ꝗddā videbā quum cēſebam oratore: p̄ſertim in nr̄a rep. nulliꝰ ornamēti exꝑtē eē oportere. Tu aūt qm̄ exiguis qui buſdā finibꝰ totū oratoris munus circūdediſti. hoc faciliꝰ nobis expones ea: q̄ abs te de officiiſ p̄ceptiſqꝫ oratoris q̄ſita ſunt: ſꝫ opinor ẜm hunc diē ſatis.n. multa a nobis hodie dicta ſunt: nunc & ſcæuola qm̄ in tuſculanū ire conſtituit. paulū qꝫ reuieſcet: dum ſe calor frangat.& nos ip̄i. qm̄ id tēporis eſt: valitudini demus oꝑam. Placuit ſic om̄ibus. Tū ſcæuola. Sana inꝗt vellē. nō cō ſtituiſſe in tuſculanū me hodie vēturū eē alio libēter audire antoniū:& quū exurgeret: ſimul arridēs. neqꝫ em̄ inꝗt tam mihi moleſtus fuit: ius noſtrum ciuile ꝑuellit: quā iocundus ꝙ ſe id neſcire confeſſus eſt. M. Ciceronis ad Quintū fratrē inſecūdū de Oratore Librum præfacio ncipit. Agna nobis pueris Quinte frater: ſi mēoria tenes: opinio fuit. L. Craſſuꝫ nō plus attigiſſe doctrina: ꝙͣ qͣntum prima illa puerili inſtitutōe potuiſM. aūt anthoniū oīno om̄is eruditiōis expertē conſuetudinē tractaret. Atqꝫ haud ſcio:& tn̄ o anthoni qͣꝫuis ingenium tuū in cōfutādis ſentētiis no ſtris oſtēderis: tn̄ te aliter ſentire:& aliter dicare ſentio. Preſtitit: excelluit: quia mirificꝰ fuit anthonius in refellendis inimicoꝝ cauſis. Propria: quia ſicut Cice. ponit in arte id ꝓpriū eſt oratoris refellere ad uerſarioꝝ cās. Exercitatio: eſt oratoris: ſed p̄cepta ſunt philoſophia. ſed iam in philoſophoꝝ. ſ. peri pateticoꝝ. Maximeqꝫ: declarat: quia& inueniēdi ⁊ dicēdi ronē habēt. In vtrāqꝫ ꝑtem.ſ. cōfirmādi & infirmandi. Infirmari. minui: vt eos negligētiores redderemꝰ: ſed potius augeremꝰ: vt rerum magnitudine maius eoꝝ deſideriū efficeretur. Nulliꝰ.i. qͣntulūcūqꝫ id eēt ſed oīa ornam̄ta oratori Rō neceſſaria eē oporteret. Scīa& liberales artes animū& ingeniū exornāt. In nr̄a rep. ciuis imperij maieſtas tāta eſt: vt iā ferine totū terraꝝ orbē occupauerit. Exiguis quibuſdā finibus.i. exiguis diffinitōibꝰ: quia breui ter deſcripſiſti oratorē. De officiis quid agendū ſit. Præceptiſqꝫ: quō agendum Scd̓m. i. poſt hūc diē. Iā em̄ inſtabat te pus curādi corꝑa. Nunc& ſcæuola: ꝗa ab initio ēt hoc dixerat ip̄e: qͣꝫuis a lalio expectaret̉ in tuſculano: tn̄ dixerat ſe libēter huic diſputatiōi intereſſe. Dū ſe ca lor frāgat: bona& honeſta ꝑiphraſis: vt on̄dat caloris diminutionē. Tū ſcæuola. Vellē inꝗt nō cōueniſſe cū lalio ī tuſculanū ire: ꝗa libēter audire volebā antoniū:& quū hoc diceret ītelligimꝰ ſur rexiſſe: vt abiret ī tuſculanū. Quō ire po terat ītuſculanū: ſi ī tuſculāo erat: Hoiō dicit: ꝗa oīs ille ager appellat̉ tuſculanus: ꝗ ē circa oppidū tuſculanū: qͣre nō eſt mirādū ſi de tuſculano in aliud tuſcu lanū ꝓfecti ſunt. Peruellit. i. detraxit& dignitate eius ad ſuā vtilitatē Liber primus finit. Agna nobis. Hoc ꝓemi initiū cōtinet diſceſſū ſcæuole ex tuſculano ī vrbē& quō Catulus& cæſar frēs hortatu ſcæuola rhoma ꝓfecti ſunt ī tuſculanū: vt huic diſputati oni intereſſent. Qm̄ aūt. L. craſſi&. M. anthonii oīs de oratore diſputatio futu ra ē. Cicero ne videret̉ eis ꝑtes dediſſet qͣrū ip̄i oīno ignari eēt. Idcirco principio hꝰ ꝓhemū cōfutat eoꝝ opinionē ꝙ craſſum& antoniū de hac arte nihil aūt paꝝ didiciſſe credebāt. Hoc āt ꝓhemiū in ſex ꝑtes diuidere poſſumꝰ. In prīa ponit: quid debis viris vulgo creditū ſit. In ſecūda ꝑte cōfirmat eos: quū alioꝝ. tū ip̄ius iudicio doctiſſimos. In tertia ꝑte rōne affert. qͣre illi huiꝰ doctrina ignaros:& rudes videri voluerunt. In quarta on̄dit eloquētia p̄ſtantiā: quā viri illi mediocriter cōſecuti ſunt eā eē: vt om̄is doctrina& ſapiētia ſtudiū: cognitionēqꝫ deſideret. In quinta ꝑte cās adducit cur hūc de oratore ſermonē ab his viris habitum meoria ꝓdiderit. In ſexta& vltima: hos libros fratri cōmēdat quū eiuſmōi eē dicat vt nō poſ ſit cōtēni nec debeāt. In quo illud aīaduertendū eſt Ciceronē interea nō p̄termiſiſſe ꝓhemi virtutes: na quū diluit minꝰ honeſtā ſuſpitionē: ꝙ eos faciat de arte loꝗ: q̄ artē ignorēt: beniuolētiā cōꝑat a ꝑſonaſui. Itē quū dicit hūc ẜmone ab his viris habitū iō ſe ſcribere voluiſſe: ne tales viri apud poſteros docti haberent̉.& ne eiꝰ nomē obliuiōi mādaret̉ beniuolos reddit auditores Quibꝰ ita breuiter per curſus ad ra expoſitionē deſcedamꝰ. Magna opinio fuit ſ. inter oēs. Nobis pueris. i. a puericia nr̄a. Pria inſtitutōe.i. in ludo lr̄aꝝ: quū prīas lr̄as ī ſchola cū eqͣlibus didiciſſet. M aūt Antoniū:& rurſus fuit magna opinio. Exꝑte atqꝫ ignaꝝ i. īperitū& indoctū. Erātqꝫ multi.& erāt nōnulli ꝗ nō ſolū ꝙ ita fuiſſe exiſtimabāt: ſed īuidia ꝗdā īducti nos a ſtudio lr̄aꝝ deterrere voluer̄t ꝙ dicerēt ſi ſine his ſtudus docti viri euaſerūt: ſtultū ē nr̄m ſtudiū. Rē hr̄e: vt indocti fuiſſent. Hoīes: antoniꝰ& craſſus. De terreret: remouerēt. Sūmā prudētiā atqꝫ eloquentiā. in ꝓhemio artis veteris. Cicero diſſeruit elo 