ORATIOSenatui populoqꝫ Athenienſi Salutem Aeſchines dicit.GO me ad rempu. contuli triceſimotercio ætatis anno. non me hercule ex ſcæna vt aiebatDemoſthenes ſed& liberaliter ſcribere doctus.& ſtudiis bonarum artiū mediocriter eruditus. atqꝫ ita in dicendo exercitatus. vt me athenis loqui non dedeceret. Nec ego reperiar vnquam facultatem dicendi meam ad alicuius calūniam meditatus. neqꝫ iudicium ꝓ pecunia deſeruiſſe. nec acceptas contumelias vendicaſſe. Sed nec omnino contumelia paſſus ſum necoccaſionem præſtiti. cur contemni deberem. Nec quēquam ciuium iudicio ſubieci præter vnum Timarcum. Nec ſane apud nos glorior ꝙ multa accæpiſſe dū mihi liceret acceperim. Poſtea vero etheſiphontem multa ab eo ꝑpeſſus multa etiam a Demoſthene in iudiciū vocaui iuſtiſſima dii immortales accuſatione ſed admirandum non eſt ſi& veſtrarum legum& meorum verborum Demoſthenis eloquentia victrix fuit. Dixi equidem alio loco qum forte grauioribus criminibus quā iſtis propter quæ nūc cæcidi a Demoſthene accuſarer non paruam probationem apud vos eſſe debere integritatis mea. ꝙ neqꝫ Demoſthene accuſante fuerim cōdemnatus. Poſt hanc aūt calamitatem& euerſionem meam. nedum vobis ſed omnibus græcis manifeſtum feciſſe reor. Quis. n. ignorat homīesſi defunctos.& ciuitatibus eiectos tunc maxime quibus fuerint moribus apparere ſolere. Nam q̄ipſorū occultabat præſentia remotis ip̄is perſpicua fiūt. Quiſquis.n. tunc maxime eos accuſat quidicere contra non poſſunt. Qui vero ob eas cauſas a ciuitatibus exulant ꝙ cum hoſtibus ſenſiſſe dicantur ii.& quos mores.& quas mentes erga remp. habuerint pœnitus manifeſtat. Nam& quemadmodum aduerſam erūnam ferant.& quemadmodum erga patriam animati ſint. clare conſpiciturAn eſto ip̄e qui& proditor patriæ fuiſſe& tanta miſericordia in legione cōmiſiſſe. vt videlicet Macedonibus placerem confeſtim vt in exilio miſſus ſum ad alexandrum me contuli gratiam eoꝝ quæpatratus fueram& mercedem exilii accepturus. Nec ſane me latent boetiæ diuerſoria.& agrum iugorum viginti.& aureas phialas Demadē habere. Egemenonem uero& Calimedontem alterum inpelle alteri viberia& ampliſſimis donis.& clararū mulierum nuptiis honeſtatos. Atqui neqꝫ ad thebanos neqꝫ ad theſſallos confugi neqꝫ ad alios quoſpiā apud quos mihi neceſſe foret aūt patriā meāvituꝑare.& vituperātibus aures p̄bere. Sed Rhodum veni ciuitatem nec vobis ſane infeſtā nec alioquin odioſam. Turpiter.n. patriæ incūbere delirantiū in calamitate mihi videt̉ potiuſqͣꝫ amantiumciuitatem. Nam qui ex animo ciuitatem ſuam amat. longius abire oportet ne quid p̄ oculis quodmentem perturbet habeat. Equidem nec in Rhodo conſtiti. ſed in arida caſtellum quoddam eligēs aminori. Ibi mercatus prædium ſum talentis duobus quanta videlicet expendere decebāt. Philiprimo deinde alexandri mercennariū qui& phocidē& græcorum libertatem Macedonibus produderit. In eo nunc perſiſto cum ſeptem miniſtris.& duobus familiaribus.& cum matre quæ ad terciū& ſeptuageſimū prouecta annū mecū nauigauit. particeps calamitatis mihi ꝑ vos inflicta.& cū vxore quæ comes exilii eſſe voluit licet pater vetaret.& leges fortaſſe manere eam iuberent. Mores ciuitatis magis quam leges ſciebat& cum tribus filiis ne cum quidem ſatis fortunam ſuam. nec qualē ſibi deus dederit patriam intelligentibus. Et alij quidem vt videt̉ filios eorū ſiue in Boetia. ſiue in Aetolia natos athenas mittunt eruditionis cauſa. quibus vero a natura hoc datum eſt nec Plebeio pr̄enec ob turpē cauſam pulſo natis ii exulant infantes.& alūtur egeni. in ſolitudine& exilio paterno.Et de Licurgi quidem filiis Demoſthenes recte faciens vobis ſcribit.& vt paterna mulcta eis remittatur ſuadet. Vos autem ſecuti ciuitatis morem& miſericordia fretim. nihil aliud quam atheniēſiūopus feciſtis. Nam vobis mos eſt faciliter quidem iraſci. ac rurſus miſereri. Ego autem pro meis filis non ꝑſuaderē rogando ne mihi tm̄ in orbitate nutriantur. ſed orbati ſimul& exules qum nec mali quicqͣꝫ fecerint in puericia conſtituti. nec vllo modo damnati. ſed cūcta que damnati ſolent ꝑpeſſiPoſtea defuncti memineritis mei.& preces admittatis. Sed agētis viri Athenienſes. ac flectemini ꝓconſuetudine veſtra. Non.n. puto mores veſtros deſeretis. nec diſſoluetis ciuitatis gloriam. q̄ bonitate& humanitate p̄ cunctis excelluit. Nec plus viriū habebit Malanopus ab humanitate& ꝓbitatevos abſterendo. qͣꝫ ad eam prouocando modo aeſchines. Non per deos immortales nō.n. ydoneusnec fortunatus ego ſuadere patrie mea preſertim hoc tempore.& qum rem meam agere videar. ſedciuitatis conſuetudo.& veſtrum ſolitum nomen.& maiorum exemplum. cui neceſſarium eſt magisquam Malanopo contra vos roganti annuere.Vniuerſi operis ab Anthonio koberger impreſſi Anno a Natiuitate dominiMilleſimo quadringenteſimo nonageſimoſeptimo finis. Die. xxvi. Marci.
