Seite
ORATIO leges ꝓhiberent hæc erant accuſationis capita demoſt. Ctheſiphontē defendit. vera de ſe ſcripſiſſet bat. criminibus rn̄det. laſceſcentēqꝫ accuſauſatorem ꝓ maledictis vlciſcit̉. in his tota conſiſtit oratio­quam ſi trite& accurate leges nihil ornatius. nihil elegantius. nihil copioſius te vnqͣꝫ legiſſe. aut au diſſe confiteberis. Rimū quidem viri Athenienſes. deos atqꝫ deas omnis p̄cor. vt quantū beniuolentia ipſa ſemꝑ habui.& erga hanc vrbem.& erga vos. tm̄ mihi nūc a vobis præſtet̉ in pn̄ti certamie. Deinde vt quod maxime in re veſtra futuꝝ ſit.& ꝓ veſtra pietate atqꝫ gloria. id vobis dii in animo ponant. Nō aūt vt inimico meo parcatis. quemadmodū me audire oporteat admo nenti. nam acerbū quidē id eſſet. ſed legibus atqꝫ iureiurando. in quo p̄ ceteris multis. hoc quoqꝫ iu ſtiſſime ſcriptū ē: vt ambos ꝑiter audire debeatis. Id autem eſt non ſolum nihil ex p̄ſumptione cōtra quemquā iudicare. nec pare beniuolentiā vtriſqꝫ impartiri. veꝝ vt que ordinē& quod genus defen ſionis quiſqꝫ decerrantiū elegerit. eo vos ſuo arbitrio vti ꝑmittatis. Multa ſunt igit̉ in quibus ego deriori loco ſum. qͣꝫ aeſchines in hac cā. ſed præcipue duo eaqꝫ per magna. Primū ꝙ non de aquali­re nobis certamē eſt. neqꝫ em̄ eſt par nūc mihi veſtra beniuolentia priuari.& huic in hac ſua accuſatō ne non obtinere. Sed mihi ꝗdem nolo autem quicqͣꝫ triſte dicere in principio or̄onis mea. Hic vero ex ſuꝑabundantia quadā ad accuſandū accedit. Scd̓m ꝙ hominibus cūctis natura in eſt. vt crimina ac maledicta in alios libenter audiant. eos vero qui ſe laudant ꝑmoleſte ferāt. Horū itaqꝫ qd̓ voluptatē quādam in ſe habere videtur penes hunc eſt. quod aūt vniuerſos(vt ita dicam) conturbat id mihi re linquit̉. Et ſi hoc caues. ea quæ a me geſta ſunt reticebo. nihil habere videor. quod accuſatori reſpō dere queam. ne quas ob res me honore dignum oſtendere. Sin autem ea referam: ſæpe mihi de me ip̄o dicam neceſſe eſt. Conabor vero quā modeſte id facere. Quod autem res ip̄a ac neceſſitas cogit huic merito imputare debebitis. qui hmōi cauſam introduxit. Reor equidem iudices vos plane con fiteri cōmunē eſſe mihi hanc cauſam cum Ctheſiphonte. nec minoris om̄ino cura mihi eſſe debere. Nam omnibus quidē ſpoliari durum ē. atqꝫ acerbum. maxime autem ſi ab inimico hoc fiat: p̄ſertim vero beniuolentia atqꝫ charitate veſtra. cuius potiri per maximum eſt. Cum eiuſmodi igitur cauſa ſit. vos oro atqꝫ obſecro iudices. vt me accuſatori reſpondentem quemadmodum leges p̄cipiūt. audia tis. qͣs is ꝗ a prīcipio illas cōdidit Solon vir ſtudioſus vr̄i. maxīeqꝫ ppl̓aris nō ſolū ꝓmulgatiōe atqꝫ ſcriptura firmādas eſſe cenſuit. veꝝetiā iureiurādo eoꝝ ꝗ iudicaturi forēt. Non ꝗa arbitraret̉ vobis fidē deeſſe. ſed ꝗa crimīa ac calūnias ab eo ꝗ peiori loco dicit aſſertas nullo mō reus effugere poſſet. niſi ꝗlibet veſtrum indices religionē erga deos cōſeruans. eū qui poſtremo loco. dicit beniuole au diat. atqꝫ ita ſe equū cōmuneqꝫ vtriſqꝫ p̄bens ſummā totius rei diligenter inſpiciat. quū aūt& totiꝰ priuate vite& eoꝝ q̄ in rep. geſſi ro(vt dixi videt̉) hodierno die a me reddēda ſit volo quemadmo dum a principio feci. ita nūc rurſus deos inuocare.& in pn̄tia veſtra præcor. Primū vt quatū beniuo lentia ſꝑ habui erga hāc vrbem.& erga vos om̄es. tm̄ nūc mihi a vobis in hac cā p̄ſtet̉. Deinde vt qd̓ vobis ꝓfuturū ſit.& ad gloriā cōiter oībus.& ad religionē ſingulis vr̄m. hoc dii vt decernatis effici ant. Si igit̉ ea dūtaxat q̄ accuſatorio iure ꝑſeq̄bat̉. accuſauiſſet aeſchines. ego etiā ad ea ipſa ſingula tim rn̄diſſem. Veꝝ quū ip̄e nō pauciora verba in alijs rebus cōſumpſerit. multaqꝫ cōtra me metitus ſit. iuſtū ſil̓ ac neceſſariū eē arbitror. pauca de his p̄mittere. ne forte ꝗs veꝝ illius verbis ſeductus. ea q̄ ip̄e dicā paꝝ beniuole ſuſcipiat. At ea igit̉ q̄ in priuatā vitā meā cōtumelioſe iactauit. videte qͣꝫ pla­niſſime iuſteqꝫ rn̄deam. Si vos me talē eſſe cognoſcitis. qualem ip̄e affirmat. Neqꝫ.n. alibi ego vixi­quā apud vos) nulla ſit mora. etiā ſi remp. pluſqͣꝫ optime geſſerim. quominus me vr̄is ſentētus cōci­datis. Sin aūt ml̓to meliorē quā iuſtū. ac ex melioribꝰ ortu.& vt nihil modeſtiꝰ dicā. mediocribꝰ ciui­bus. me ac meos nihil deteriores eē putatis. atqꝫ cogͦſcitis. huic ne ī alijs ꝗdē fidē adhibete. Conſtāt em̄ ip̄m oīa eodē mō eē mentitū. Mihi vero quā oī tꝑe beniuolētiā ī multis certamībꝰ p̄ſtitis eandem nūc p̄ſtetis. Tu flagitioſe aeſchies ſtulte nimiū putaſti. me iis q̄ in rep. geſſerim relictis ad tua maledi cta totū cōuerti. Non faciam certe id. non ita tumeo. Sed publica prius perſcrutabor. que tu falſo c lūniatus es. de maledictis autē tuis impudentiſſimis. ſi iſtis placebit. poſtea dicemꝰ. Crimīa igit̉ ml̓ta ſunt& grauia.& quoꝝ pleraqꝫ leges magnis atqꝫ vltimis vindicāt pœnis. Hæc aūt accuſatio eiuſmo di ē. vt aduerſari cōtumeliā. ꝓcacitate. petulantia. atqꝫ eiuſmodi ſil̓ oīa cōtineat. Hoꝝ tn̄ ſi maxīe ve­ra ſunt. nō liceat reip. dignā penā acciꝑe. Nō.n. decet auferri ius ppl̓m adeūdi nec in odii ac malius lentia loco iſtud ponere. Nō.n. rectū nec iuſtū nec ciuile ē fieri atheniēſes. Sed ſi ita peſtifere in rep­uerſatus ſum. vt iſte nūc clamitabat. legitimas pœnas aſcribere debuit. ſi delatōe digna feciſſe me cō gnouerat. deferendo. ſi aliꝗd cōtra leges decreuiſſe. de hoc ip̄o crimine accuſando.& hoc mō in iud ciū me ipſum vocare. Neqꝫ.n. Ctheſiphōtē accuſare debuit ꝓ me. Me āt ſi accuſare poſſe arbitraret illū nūqͣꝫ ī iudiciū vocaſſet. At ſiquid ex his q̄ nūc tot verbis narrabat. me feciſſe ītelligebat. oībus quidē iudicia ſunt atqꝫ leges. q̄ magnas ac ꝓprias ſtatuunt pœnas. qͣꝝ oīm poſtulare me reū poterat. qͥd ſi faceret. n̄ occulta eēt aduerſus me accuſatio. Nūc autē recta atqꝫ legitima via relicta.& iuxta res ip̄as examīe de induſtria vitato. tot iam elapſis temporibus cōuicia& iurgia colligēs. me quidē ac cuſat. hūc aūt ſentētiis iudicū ſubiicit.& qui in tota hac cauſa inimiciciā meam præ ſe ferat. mihi tn̄ ipſi obuiare n̄ vult. ſed aliū q̄rit. quē pœna afficiat. Profecto iudices p̄ter cætera. q̄ quis ꝓ theſipho te dicere pōt. hoc in primis attēdendū ē. ꝙ inimicicia nr̄a par fuerat. ip̄os inter nos ꝑiculū facere. ne aūt omiſſa inter nos cōtentione aliū q̄rere quem malo afficeremus. Ex his igitur quæ dicta ſunt fac liter intelligi poteſt. vniuerſa hæc crimina nec iuſte. nec vere conſiſtere. Volo autem ſingulatim ad