ſit dn̄s. qꝛ eſt dn̄s tꝑis quod eſt ex tempore. b. Oſtendit cōia appropriātur. qꝛ licꝫ potentia. ſapiētia. boni Mouet dubium ſoluit quomodo aliquid ex tēpore dicatur tas. de deo ẜm ſubſtātiam dicātur in ſcriptura. tn̄ ſolent hec de deo. c. nomina diſtincte ad perſonas interdū referri. d. Soluit dubiū queſitum diſtin. xviij. ibi poſt hoc querit̉. Utrū Reddit rationē appropriatiōis. quare patri potentia. filio ſa ſpūſſanctus ad ſeip̄m referatur. Et eſt queſtio vtrū ſpūſſan­pientia. ſpūiſancto bonitas attribuatur ſit vna potentia ctus dicatur datum relatiue ad ſe. cum ipſe det ſe. d. ſapientia bonitas trium. e. Diſtin. xxxj. De hoc noīe homouſion qd̓ dicit ꝯparationē eſſentie ſiue natu Ponit ſignificationē huius nominis equalis. quomō dicatur re ad ꝑſonas. vbi in autoritatē receptū ſit qͥd ſignificet.ſ. filius equalis patri. an ẜm ſubſtantiā an ẜm relationem. ita Tradit gn̄alem doctrinam de noībus que tranſlatiue ſimi ſimilis. a. litudinem de deo dicuntur. g. Ponit ſignificationē huius nominis ſimilis. quō dicatur fi­Ponit predictorum epilogationem in qua tractatum de ſacra lius ſimilis patri. quid ſit ſimilitudo. b. mento trinitatis vnitatis finit. oſtendens ſe potius defe­De ſnīa ſctī bylarij quā ī trinitate ꝑſonaꝝ appropͥata on̄dit. c. ciſſe ꝙͣ ſuffeciſſe. b. On̄dit illa Hyla. aſſignat ſunt ꝓpria ſꝫ appropriata. d. Diſtin xxxv. Quare dicatur Hyla. ꝓpria ꝑſonaꝝ aſſignaſſe in ꝟbis predi­De ſciētia dei. que ſit vna. quō ſortitur plura nomina. a. ctis. cum ibi ſint expreſſe ꝓprietates. e. Cum dei ſcientia vel preſciētia ſit eterna. quomō ergo habꝫ ſe Quod earūdem ꝑſonaꝝ diſtinctionē ſeu appropriationem no ad temporalia vel creata. b. tat Aug. alijs ꝟbis ſine expreſſione triū ꝓprietatum.ſ. Reſpōſio p̄ſcientia diſpoſitio p̄deſtinatio quaſi relatiue Appropriationē Aug. exponit.ſ. qͣre pr̄i attribuat̉ vnitas. g. dicūtur ad futuras res vel faciendas. c. Quare pr̄ filius dicātur eſſe vnū vel vnus deus. ſed vnus Quod ſcientia dei non tm̄ eſt de temporalibus: ſed etiam de quia tres eiuſdē nature recte poſſunt dici vnū ſimpl̓r eſſe et eternis. d. cum adiectione. Res ꝟo diuerſe nature poſſunt dici vnū Cum dei ſcientia ſit ens quomō ergo cognoſcat non entia. c. niſi dicatur quid vnum. b. Quod eadē ratione dicuntur omnia ei preſentia.ſ. Quare appropriatur filio equalitas.i. Diſtin xxxvj. Quare ſpūiſancto appropriatur ꝯcordia vel cōnexio. k. Qual̓r res dicātur eſſe in deo a parte eius in quo ſunt. Utrum Diſtin. xxxij. ſcꝫ ſunt in dei eſſentia ſicut ſunt in dei p̄ſcientia. a. Mouet principalē q̄ſtionē prius poſitā vtrū pater filiꝰ ſpū­Qual̓r res dicātur eſſe in deo a parte ipſarūmet rerū. Utrum ſancto ſe diligant. diligere idem deo ſit quod eſſe. a. ſcilꝫ mala debeant dici eſſe in deo vbi ſunt omnia bona. cum Reſpondet queſtioni ſed reſpōdet obiectioni. b vtraqꝫ ſint in eius cognitione preſcientia. omnia enim co­Mouet aliā queſtionē priori ꝯſimilē facit ad eiꝰ explanatio gnoſcit. b. nem. Utrū ſcꝫ pater ſit ſapiens ſapīa genita vel ſapīa quā ge Quod non ita cognoſcit deꝰ mala vt bona. qꝛ mala tm̄ ſcien nuit. ſicut diligit amore qui ab ipſo ꝓcedit. c. tiam. bona ꝟo per approbationem beneplacitum. c. Utrum filius ſit ſapiens ſapiētia genita vel ingenita. d. Quare bona tm̄ dicantur eſſe in deo non mala. d. An filius ſit ſapiens ſeipſo vel per ſeipſum. e. Quomodo cōueniant iſta tria omnia eſſe ex deo per ipſum Utrum pater duplicē non vnā tm̄ habeat ſapiētiam.ſ. in ipſo. e. Quod in trinitate eſt dilectio que eſt trinitas. tn̄ ſpūſſanct Quomō differāt omnia eſſe ex deo per ipſum in ip̄o per di eſt dilectio que non eſt trinitas: nec ideo ſunt due dilectio­ſtinctionem perſonarum.ſ. nes. ita de ſapientia. g. Quomō differant ex ipſo de ipſo. id eſt non omnia que ex Redit ad principalē qōnem obijciens ex determinatiōe ſecū­deo ſunt etiam de ipſo ſunt: ſed econuerſo. g. de q̄ſtionis. qua rōne pater d̓r ſapiens ea ſapiētia quā Epilogus predictorum. b. genuit. eadē videtur debere dici ſit diligens pater vel Diſtin. xxxvij. filius dilectione qua ab vtroqꝫ ꝓcedit. b. Oſtendit modum eſſendi deum in rebus. a. Loco ſolutionis inſufficiētiam ſua allegat. hauc queſtioneꝫ Cōfirmat autoritatibus deus eſt vbiqꝫ eſſentiam. b. determinādam lectori relinquit.i. Oſtendit deus in ſolis ſanctis non modo eſt: ſed etiam ba Diſtin. xxxiij. bitat per gratiam. quia non vbicūqꝫ eſt habitat: ſed econuer On̄dit ꝓprietates ſunt ipſe ꝑſone in ꝑſonis per naturam ſo vbi habitat ibi eſt. c. ipſius proprietatis quia eterna eſt diſtincta. a. Nititur dictorum intelligētiam aperire rationabiliter ma­Concludit idem per violētiam ſabellij. b. nuducit. d. Cōcludit hocipſum per naturam diuine ſimplicitatis. c. Stultam rationem excludit. e. Autoritate aſtruit ꝓprietates non tm̄ ſint perſone ſed etiaꝫ In admirationem erigit deꝰ inhabitator eſt quorūdam diuina eſſentia ſeu natura. d. cognoſcētium eum non quorūdam cognoſcētium.ſ. Ponit obiectionē ꝓprietates ſunt perſone. qꝛ rationa­Quō deus totus vbiqꝫ ſit per eſſentiam. poteſt intelligi ab lis videtur. reſpondet ad veritatem. e. humano ſenſu. g. Ponit aliam obiectionē qꝛ curioſa eſt. reſpondet homini Excludit eos qui preſumptuoſe ſoluunt. quomō deus vbiqꝫ ſit rationi.ſ. per eſſentiam. potentiam preſentiam. h. Reſumit rōnem illoꝝ reſpondet ad veritatem. g. Abijcit eos qui irrationabiliter querunt quomō deus cum ſit Subiungit eoꝝ interrogationeꝫ quō ſcꝫ proprietates poſſunt in omnibus rebus eſſentialiter. non tamen ſordibus rerum eſſe in natura. nec eam determinent. Et qꝛ curioſa eſt. prefi­inquinetur.i. git terminum humane inquiſitioni. b. On̄dit immobilitas incircūſcriptibilitas cōuenit deo. k. Reſpondet autoritati Aug. ſumpta eſt ab expoſitione pſal­Remouet illocabilitatē incircūſcriptibilitatem a natura an mi quā opinionem ſuam ſcꝫ ꝓprietas patris vel filij ſit gelica omni natura creata. l. deus muniunt.i. Ponit opinionē quorūdam qui dicunt ſpiritus creatos non Reſpondet alie autoritati auguſtini que ſumpta eſt ex. vj. de moueri loco nec eſſe locales. m. trinitate qua nititur probare proprietates perſonaꝝ eſſe Concluſionē ſuam infert ex predictis ſpiritus creati ſunt lo dei ſubſtantiam. k. cales circūſcriptibiles quodāmodo. Spiritus ꝟo dei om­Diſtinctio. xxxiiij. nino incircunſcriptibilis.n. Ponit erroreꝫ quorūdam dicētium perſonas eſſe diuinam Deus eſt vbiqꝫ ſine locali motu. quod repetitione ſuperio­naturā quod autoritate hylarij cōfirmare nituntur. a. rum confirmat autoritatibus. o. Errorē predictū elidit ex ſano autoritatis Hylarij intellectu Oppoſitionem mouet ſoluit qua videtur probari deꝰ mu­quē elicit ex ſequētibus verbis eiuſdem. b. tetur loco. p. Incidētem queſtionē diſſoluit quare ſcꝫ dicūtur tres ꝑſo­Epilogus predeterminatoꝝ vbi oſtendit rationem ſitus pre­ne vnius dei. ſicut dicūtur tres perſone vnius eſſentie. c. ſentis capituli. q.