ſilium ergo inter ſe inierunt: vt ad requirendos martyres Bonifacius mitteretur: ſi quo modo illis ſeruiēs ſaluari mereretur: nec maius poſſe donuꝫ a xp̄o recipere cogita bat: qͣꝫ illius nominis cōfeſſione: ſanguinis ꝓprij effu ſione peccata ſua lauaret: hac humilitate hoc dei timo­re martyrum loca vbi cruciabantur queſiuit: lōgo itine re tarſum ciuitatē cilitie perueniens: vbi chriſti martyres diuerſis torquebantur ſupplicijs: ad illorū ꝓcidēs pedes illos deoſculabatur vulnera: ac clamans dixit: Certate martyres chriſti: calcate diabolū: modicū ꝑſeuerate: par uus quidem labor: ſed multa requies: ineffabiliſqꝫ poſt­moduꝫ leticia. Iſta em̄ tormenta que diuinitatis amo re patimini: tꝑalia ſūt: quaſi in momēto trāſeūtia: poſt breuiſſima tēporis ſpacia ad perpetue felicitatis gaudia vos tranſmittēt. Dic frater queſo: vnde verba hec melli­flua publicano bonifacio? Quis illa ſibi docuit: niſi timor dn̄i peccatorū ſuorū conſciētia: ac debilitatis ſue cogni tio: humiliatioqꝫ ad dn̄m: que aſpiciens dn̄s ſpiramē de­dit illi patientie vt martyriū morte etiā ſua ſubire poſ­ſet? Unde quid maius in iuſtorū laudibus ſcriptū eſt: ꝙͣ Iudith. timebant dn̄m? Scribitur nāqꝫ de Iudith erat vidua in omnibꝰ famoſiſſima: qm̄ timebat deū valde. Ideo ait Salomon in prouerbijs: Mulier timens deū ipſa lauda­Tohlas bitur. Et de Tobia timorē dn̄i ſuper omnia docebat fi lium: dicebat em̄ multa bona habemus ſi timuerimꝰ deū. Ioſaphat. Et Ioſaphat ſimiliter conſtituiſſet iudices in cunctis ciuitatibus Iuda precipiens eis inter alia: ſit timor domi ni vobiſcū: diligētia cuncta facite. Nonne int̓ cetera Iob. quibus Iob iuſtus ſingulariter cōmēdatur: eſt timor do­mini? Unde ipſe dixit: ſemper quaſi tumentes fluctꝰ Clnton. ſuꝑ me timui dn̄m. Et in laudē Simeōis iuſti ſcribit Lu cas erat timoratus ſpectans cōſolationem in iſrael. Ideo in actibus apoſtolorum laudantur illi qui ſepelie­runt Stephanum lapidatum a iudeis quoniam erāt viri timorati. Et poſt conuerſionē Pauli in eodē libro ad il­