rentur audire ſedebitis ſuper duodecim ſolios iudicātes duodecim tribus iſrael. Et pius doctor AnſelmusAnſelmus.in eo libro cuius titulus eſt: cur deus bomo. Nihil aſperius inquit ⁊ difficilius poteſt homo pati ad honorem detſponte ⁊ non ex debito: qͣꝫ mortem. Et nequaqͣꝫ magis ſehomo poteſt dare deo: qͣꝫ cum ſe morti tradat ad honorēipſius. Ideo venerabilis alius doctor beatus ThomasThomas deaquino.de aquino in ſecunda parte ſecunde ſue ſumme: queſtione ſua. xxvij. Qd̓ aliquis inquit ſponte ad martyrium ſeofferat pertinet ad perfectionem charitatis. Qua charitate perfecta ſuccenſus chriſti precurſor Iohānes baptiIoheg ha.ptiſta.ſta: non dubitauit herodeꝫ arguendū accedere: pro quo⁊ caput ſibi amputatuꝫ fuit. Hac eadem ductus PaulusPaulus.vas electionis teneri minime potuit a fratribus qͥn hieruſalem adiret: qm̄ ibi vt propheta Agabus predixerat alligaturus erat. Quibꝰ ait: non ſoluꝫ alligari paratꝰ ſum: ſꝫetiā mori ꝓ nomīe Ieſu. Ignatiꝰ ſimiliter Iohānis euāIgnatius.geliſte diſcipulus ⁊ antiochie epiſcopus: cum diu ꝓ paceeccleſie exoraſſet: traiano imperatore de victoria orientalium redeunti: ⁊ chriſtianis mortem mināti occurrit: etlibere ſe eſſe chriſtianum aſſeruit: quem traianꝰ ferro vinctum decē militibus tradidit: ⁊ romam duci precepit: tradēdum ibidem beſtijs deuoranduꝫ. Hic(vt ſcripſit Euſebius in hiſtorijs eccl̓iaſticis: ⁊ Hieron̄. de viris illuſtribꝰdū ī via duceret̉ veniretqꝫ ad ſmyrnā vbi erat Polycarpſcripſit ad Epheſios epl̓aꝫ vnā: aliā ad magneſianos: terEuſebus.tiā ad tragēſes: quartā ad romanos: ⁊ inde exiēs ſcripſitHierony.ad philadelphios: ⁊ ad ſmyrneos ⁊ ꝓprie ad PolycarpūPolecarpꝰcōmēdās illi antiochēſē eccl̓iaꝫ. Ex epl̓a aūt quā ſcripſitad romanos int̓ cet̓a h̓ dicit: a ſyria vſqꝫ romā cū beſtijst̓ra mariqꝫ depugno: die atqꝫ nocte ꝯnexꝰ ⁊ colligatꝰ: decē leopardis ad cuſtodiā datis ducor: qͥ ex bn̄ficijs nr̄isſeuiores fiūt: ſed ego eorum nequitijs magis erudior. Ebeſtie ſalutares que mihi parantur: quando emittentur?quando eis licebit carnibus meis veſci? Inuitabo eas
