Seite
ad deuorationē meā. Et d̓precabor ne forte(vt in nō nul lis fecerūt) timeāt cōtingere corpus meum. Quinimmo ⁊ ſi cuctabunt̉: ego vim faciā. Ego dentibꝰ earū me inge rā: date queſo veniā. Ego noui qͥd mihi expediat: ignes: cruces: beſtie: diſperſiones oſſium: diſcerptationē omniū membrorū ⁊ totius corporis: et omnia pene in me vnum ſupplicia diaboli arte queſita cōflēt̉: dūmodo Ieſū chri­ſtum merear adipiſci. A cuius nominis inuocatiōe inter tot ⁊ tanta tormenta nūqͣꝫ ceſſauit. Ad quē cū traianꝰ du os feroces leones mitti iuberet vt ſic deuoraret̉ ꝙ nec illi us remanerēt reliquie: dixit Ignatiiꝰ: Frumentū chriſti ſum: beſtiaꝝ dentibus molar: vt panis mundus efficiar. Cui cum nullā vim inferrēt: cepit Ignatiꝰ illos ad ſe de­uorandū prouocare: qui occurrētes illum ſuffocauerūt: nec eius carnē vllatenꝰ tetigerunt. O mira ſāctiſſimi ma­tyris in chriſtum charitas. O inexcogitabilis feruor: non putabat hic martyria ſibi ſufficerere: niſi ⁊ vltro ipſe ſe ex poneret: ⁊ beſtias ad ſe deuorandum prouocaret. Geo­Geongius. rius ſimiliter miles ⁊ nobilis ⁊ ex capodocia exortus: tē­pore diocletiani quo intra menſem. xvij. milia hominum martyrio fuerunt coronati: ſua om̄ia cū pauperibus ero­gaſſet abiecta militari veſte: chriſtianorū habitū ſe veſti uit: atqꝫ in medium infideliū proſiliens exclamauit: Om­nes dij gentiū demonia: dominꝰ aūt celos fecit: que poſt multa tormenta capitis abſciſione martyrium ꝯſūmauit. Gorgonſus Idem Gorgonius ſimilit̓ ⁊ Dirotheus fecerunt: qui cum Dirotheus martyrem quendā crudelibus et immanibꝰ ſupplicijs cru­ciari viderent: forti animo ⁊ conſtanti īperatori dixerūt: Cur imperator ſententiam in iſto ſolo punis: que in nob̓ omnibus viget? Ut quid in illo crimen inducit̉: qd̓ a no­bis omībꝰ ꝯfitet̉: hec nob̓ fides: h̓ cultꝰ: ⁊ vnanimis atqꝫ eadē ſentētia? Qui ob hoc capti poſt multa tormēta: la­Adrianus. queo appēſi necati ſunt. Quid de Adriano dicā? qui cum in vrbe nicomedie Maximianus imperator: chriſtianos ad ſacrificandum idolis cogere conaretur: et ille prior