Alit̓ ⁊ ꝯtra nos fortiſſime īſultat antiquꝰ hoſtis ⁊ ſub ſpepietatis: hāc ſi acceperimꝰ viā relinq̄ndā ſuade̓ conat̉: locat an̄ ocl̓os nr̄os pr̄em ſenē: oſtēdit matrē: qͥ laboribꝰ noſtriſ ſuſtētāt̉: vl̓ ſuſtētari ſperāt: qͥ ſpe ⁊ amore nr̄i iocūdeviuūt: ⁊ morte nr̄a nimiū cruciādos declarat. Propōit ⁊vxorē īpudice tractādā: dulceſ filios alio ī late collocat:qͦs diuīa lex educare ⁊ ſuſtētare p̄cipit. Et ſic xp̄ꝫ ī pectore nr̄o callidꝰ adu̓ſariꝰ occidere conat̉. Sꝫ illū fortiſſimeſuꝑabimꝰ: qn̄ nos ꝓ noīe Ih̓u nō mr̄i parſuros eē: nō pr̄i:nō vxori: nō filijs: recordabimur: ne illo qͥ p̄miū ē īfinitū⁊ eternū nos ip̄os indignos reddamus. Un̄ pulcherrimeHieronyHierony. ad Eliodoꝝ ait: Licet paruꝰ ē collo pēdeat nepos: licet ſparſo crine ⁊ ſciſſis veſtibus vbera quibus nutrierat mater oſtentet: licet in limine pater iaceat: per calcatum perge patrem: ſiccis oculis ad vexilluꝫ crucis euola: pietatis eſt genus in hac re eſſe crudelem: veniet poſtea dies: quo victor reuertaris in patriam: quo hieroſolymam celeſteꝫ vir fortis coronatꝰ īcedas. Et infra ſubdit: At ſcriptura p̄cipit parentibus obſequendū: ſed qͥcunqꝫ eos ſupra xp̄m amat perdit animā ſuaꝫ. Et ſubdit:Dn̄o paſſuro timide cōſulens Petrus ſcādalū fuit. Paulus retinentibus fratribus ne hieroſolymā ꝑgeret reſpōdit: Quid facitis plorātes ⁊ turbantes cor meū? Ego em̄non ſolum ligari: ſed ⁊ mori in hieruſalē paratus ſum pronomīe domini Ieſu chriſti. Aries iſte pietatis quo fidesquatitur euangelij mucrone recidēdus eſt. Mater mea⁊ fratres mei hi ſunt quicunqꝫ faciunt uoluntatem patrismei qui in celis eſt. Si credunt chriſto: faueant mihi proeius nomine pugnaturo. Si non credūt: mortui ſepeliantmortuos ſuos. Hec Hieronymus. Qui vlteriꝰ ꝓbat: nonſolū hec pro martyrio(vt ipſe ait) fienda: ſed contemptuſeculi fortiter proſequenda. Nec in hoc ſancto ꝓpoſitovrgente cauſa cogitādū eſt de vxore: aut de filijs quosGregorlusſui martyris meritis nō relicturꝰ ē dn̄s. Un̄ Grego. in finelibri ſcd̓i dialogoꝝ ait: Dubiū Petre nō ē ꝙ ml̓ta valeāt
