liter precogitaueram. Rem cōſideraui ſacratiſſimā me­riti īfiniti hoc in tꝑe maxime neceſſariā ꝑpēdi. Ad illos acceſſi: vt potui me quartum acciperent exoraui: nec eo dedignarent̉ ſecularis prima tonſura ſolū clericus eſſem: innumerabiliū pene fuerit ſcl̓ariū martyrū nu­merus: et clericali ego priuilegio fungar. Acceptauerūt me tādē optimi pr̄es. Orationē pro me ad martyrū prin­cipem xp̄m fecerūt: me tanto beneficio ſua ſpeciali gr̄a dignū efficeret: valueruntqꝫ obtinere deſiderio quoti­die magis attollar: cathenas/ carceres ignominiā/ tormē­ta et mortem deniqꝫ ipſam ſpe adiutorio dei calcauerim. Obtinuer̄tqꝫ etiā om̄es ſubſtātie mee opes faciliter vendiderim: vt agrū emere poſſim in quo thezaurus eſt infinitus: quē nec fur effodere: nec latro poterit auferreꝫ ſicqꝫ amorē dilectiſſime matris vidue/ charorūqꝫ germa­noꝝ dulciſſimoꝝ amicorū dedi: dedi libros: et(vt om̄ia a me abijcerē) litteraꝝ dedi ſolacia: in quibꝰ miſer ego fe­licitatē iam locare inceperā. Ex his agrū illū paciſcor: et in proximo poſſidere confido. Tu ergo pijſſime deus ne me/ ne illos derelinque: ſed viam da nobis tutā: da iter re ctum: da firmā patientiā: vt cor noſtrū tua dulcedine ſa­tiare poſſimꝰ per infinita ſecula ſeculorū. Amen. Finis.