![]()
Item ꝙ pͥmum pͥncipiū nō eſt cauſa ꝓpria eter norum niſi methaphorice.i. qꝛ conſeruat ea. qͥa niſi eſſet: ea nō eſſent. Itē ꝙ ſicut ex materia nō pōt aliqͥd fieri ex agē te. ita nec ex agente pōt aliqͥd fieri ſine materia. Et ꝙ deus nō eſt cauſa efficiēs niſi reſpectu eiꝰ ꝙ habet eſſe in potentia materie. Item ꝙ entia declināt ab ordine cauſe pͥme ī ſe conſiderate. licet nō in ordine ad reliqͣs cauſas agentes in vniuerſo. hoc eſt error qꝛ eſſentialior ⁊ inſeꝑabilior eſt ordo entiū ad cauſaꝫ pͥmam qͣꝫ ad cauſas inferiores. Itē ꝙ deus nō pōt eſſe cauſa noui facti. nec po teſt aliqͥd de nouo ꝓducere. Itē ꝙ deꝰ non pōt mouere celū motu recto. Et eſt ratio qꝛ tunc relinqueret vacuū. Itē ꝙ deus nō pōt irregularit̓.i. alio mō qͣꝫ mo uet mouere aliqͥd. qꝛ in eo nō eſt diuerſitas voluntatis. Item ꝙ deus eſt eternus in agēdo ⁊ mouendo ſicut in eſſendo alioquin ab alio determinaret̉. qd̓ eſſet pͥus illo. Itē illud qd̓ de ſe terminat̉ vt deus. aut ſꝑ agit aut nunqͣꝫ ⁊ ꝙ multa ſunt eterna. Itē ꝙ deū neceſſe eſt facere qͥcqͥd immediate fit ab ip̄o. Error. ſiue intelligatur de neceſſitate co actionis qꝛ tollit libertatem arbitrij ſiue de neceſſitate immutabilitatis. qꝛ ponit poſſibilitatē aliter faciendi. Item ꝙ pͥmum pͥncipiū non poteſt immediate producere generabilia. quia ſunt effectus noui. Effectus aūt noui exigit cauſam immediataꝫ q̄ pōt aliter ſe habere. Item ꝙ pͥmum pͥncipiū non pōt aliud a ſe ꝓdu cere. qꝛ omnis differentia q̄ eſt inter agens ⁊ factum eſt ꝑ naturam. Item ꝙ deus nō pōt immediate cognoſcere cō tingentia niſi ꝑ aliam cauſam ꝑticularem ⁊ ꝓxi mam. Item ꝙ ſi oēs cauſe fuerint aliqn̄ in qͥete. neceſ le eſt ponere deū mobilem. Item ꝙ deus eſt pͥma ⁊ neceſſaria cauſa prime intelligentie qua poſita ponit̉ effectus. ⁊ ſunt ſi mul duratione. Item ꝙ deus nō eſt neceſſaria cauſa motꝰ corporum ſuꝑiorū ⁊ coniunctiōis ⁊ diuiſionis cōtingentis in ſtellis. Item ꝙ ad hoc ꝙ effectus omnes ſint neceſſarij reſpectu cauſe pͥme non ſufficit ꝙ ip̄a cauſa pͥma ſit impedibilis. ſed exigit̉ ꝙ cauſe medie nō ſint impedibiles. Error. qꝛ tunc deꝰ nō poſſet facere aliquē effectum nouum ſine cauſis poſteriori bus. Item ꝙ deus poſſit agere ꝯtraria hoc eſt mediante corꝑe celeſti qd̓ eſt diuerſum in vbi. Item ꝙ deus infinitus ꝟtute. nō qꝛ facit aliqͥd de nihilo. ſed quia cōmunicat motum infinitū. Item ꝙ deus nō pōt in effectū cauſe ſecūdarieſi ne ip̄a cauſa ſecūdaria. Error. Item ꝙ effectus immediatꝰ a pͥmo debꝫ eē vnꝰ tm̄ ⁊ ſimillimꝰ pͥmo. Itē ꝙ deꝰ vel intelligētia nō infundit ſcīam aīe humane in ſomno niſi mediante corꝑe celeſti. Itē ꝙ pl̓es ſunt motores pͥmi celi. Error. Item ꝙ pͥmū immobile ſimplicit̓ nō mouet niſi mediante aliquo motu. ⁊ ꝙ talemouēs immobile eſt pars moti ex ſe. Itē ꝙ potentia actiua que pōt eſſe ſine oꝑatōe ⁊ ꝑmixta potētie paſſiue. Error. ſi intelligat̉ de quacūqꝫ oꝑatione. Item ꝙ deꝰ non pōt indiuidua multiplicare ſb̓ vna ſpecie ſine materia. Item ꝙ forma quā oportet fieri ⁊ eē in materia nō pōt agi ab illo ꝙ nō agit ex materia. Item ꝙ deus nō pōt facere accidēs eſſe ſine ſb̓iecto. nec plures dimēſiones ſimul eſſe. Item ꝙ impoſſibile ſimplicit̓ nō pōt fieri a deo vel ab agente. Error. ſi intelligat̉ de impoſſibili ẜm numerū vel naturam. Itē ꝙ alius eſt intellectus in rōe ẜm ꝙ deus intelligit ſe ⁊ alia. Error. qꝛ licet ſit alia rō intelligendi. nō tn̄ alius intellectꝰ ẜm rationē Item ꝙ pͥma cauſa eſt cauſa omniū entiū remo tiſſima. Error. ſi intelligat̉ cum p̄ſciſione. ita ſcꝫ ꝙ nō ꝓpinquiſſima eſt. Itē ꝙ aliqua poſſunt caſualit̓ euenire reſpectu pͥme cauſe. ⁊ ꝙ falſum eſt oīa eſſe p̄ordinata a pͥma cauſa. qꝛ tunc euenirent de nec eſſitate. Item ꝙ in cauſis efficientibꝰ cauſa ſecundaha bet actionē quam nō accepit a pͥma cauſa. Item ꝙ in cauſis efficientibꝰ ceſſante cauſa prīa nō ceſſat ſecūda ab oꝑatiōe ſua. dū tn̄ ſcd̓a oꝑet̉ ẜm materiam ſuā. Iteꝫ ꝙ de deo nō pōt cognoſci niſi qꝛ eſt ſiue ip ſum eſſe. Itē ꝙ deū eſſe ens ꝑ ſe poſitiue non eſt intelligi bile. ſͣ pͥuatiue eſt ens aūt ꝑ ſe intelligibile. Capitulum. vij. Errores de angelo vel intelligētia. Item ꝙ omnia ſeparata coeterna ſunt pͥmo pͥncipio. Itē ꝙ intelligētie ſuꝑiores creant aīas rōnales ſine motu celi. intelligentie aūt inferiores creant vegetatiuā ſenſitiuā motu celi mediante. Itē ꝙ intelligētia angelꝰ vel aīa ſeꝑata nuſqͣꝫ ē. Itē ꝙ ſb̓e ſeꝑate eo ꝙ habent vnū appetitū non mutant̉ in oꝑe aut oꝑatiōe. Itē ꝙ ītēlligētie ſiue ſb̓e ſeꝑate qͣs dicūt eē eternas nō hn̄t ꝓpͥe cām efficienteꝫ ſꝫ metaphorice. qꝛ hn̄t cām ꝯſeruantem in eſſe. ſꝫ nō ſunt facte de nouo. qꝛ ſic eſſent tranſmutabiles. Itē ꝙ in ſubſtantijs ſeꝑatis nulla eſt poſſibilis tranſmutatio. nec ſunt in potentia ad aliquā mū 