Queſtio. XXIII. ſunt: vn̄ ph̓s dicit in. 7. metaphiſice bonuꝫ malū que ſunt ob̓a appetitiue potētie ſunt in ipſis rebꝰ: vis āt app̄hē ſiua trahit̉ ad ẜm in ſeipſa eſt: ſꝫ cognoſcit eaꝫ ẜm ītētionē rei quā in ſe hꝫ vel recipit ẜm ꝓpriū moduꝫ: vn̄ ibidē dr̄ veꝝ falſum ad cognitionē ꝑtinent non ſunt in rebꝰ. ſꝫ in mēte: vn̄ pꝫ paſſiōis magis inuenit̉ ī pa­te appetitiua qͣꝫ in parte apprehēſiua. Ad primū ergo dd̓ꝫ ecōuerſo ſe hꝫ in his que ꝑtinent ad ꝑfectionem in his que ꝑtinent ad defectuꝫ: in his que ad ꝑfectionē ꝑtinēt attēdit̉ ītēſio per acceſſuꝫ ad vnū primū principiuꝫ: cui quāto eſt aliꝗd ꝓpīquiꝰ tāto eſt magis intēſuꝫ: ſicut ītē ſio lucidi attēdit̉ acceſſum ad aliꝗd ſumme lucidū: cui qͣꝫ­to aliꝗd inagis appropīquat tāto eſt magis lucidū: ſꝫ ī his que ad defectū ꝑtinēt. attendit̉ ītēſio per acceſſuꝫ ad ali­qd̓ ſummū: ſed per receſſum a ꝑfecto. qꝛ in hoc priua­tionis: defectꝰ ꝯſiſtit. quāto minꝰ recedit a primo: to eſt minus intēſuꝫ: ꝑꝑ hoc ī principio ſemꝑ īuenit̉ par uꝰ defectꝰ poſtea ꝓcedēdo magis multiplicat̉. paſſio āt ad defectū ꝑtinet: qꝛ ē alicuiꝰ ẜm eſt in potentia: vnde in his que appropinquāt pͥmo ꝑfecto.ſ. deo. īuenit̉ paꝝ ne potētie paſſionis: ī alijs āt conſequēter plus: ſic etiaꝫ in priori vt anime.ſ. apprehēſiua: īuenit̉ minus de ratione paſſionis. Ad ſcd̓ꝫ dd̓m: vis appetitiua dr̄ magis actiua. qꝛ eſt magis principiū exterioris actus: hoc hꝫ ex hoc ipſo ex quo hꝫ ſit magis paſſiua.ſ. ex hoc hꝫ or­dinē ad rem: ꝓut eſt in ſeipſa. per actionē.n. exterioreꝫ ve­nimꝰ ad ꝯſequēdas res. Ad 3ᵐ dd̓m: ſicut in primo dcm̄ eſt dupl̓r organuꝫ anime pōt trāſmutari. Uno trāſmutatione ſpirituali ẜm recipit intētionem rei. ho­perſe īuenit̉ in actu apprehēſiue virtutis ſenſitiue. ſic̄ ocu­lus īmutat̉ a viſibili: non ita coloret̉: ſꝫ ita recipiat in­tentionem coloris. Eſt aūt alia naͣlis trāſmutatio organi ꝓut organū tranſmutat̉ qͣꝫtum ad ſuam nalem diſpoſitio­nem: puta caleſit aut infrigidat̉: vel alio modo ſil̓i tran­mutat̉: hmōi trāſmutatio per accn̄s ſe hꝫ ad actū appre henſiue virtutis ſenſitiue: puta cuꝫ oculus fatigat̉ ex forti ītuitu: vel diſſoluit̉ ex vehemētia viſibilis. ſꝫ ad actū appe­titus ſenſitiui per ſe ordinat̉ huiuſmodi trāſmutatio: vnde in diffinitione motuum appetitiue partis material̓r ponit aliqua naͣlis trāſmutatio organi: ſicut dr̄ ira eſt accenſio ſanguinis circa cor. vn̄ pꝫ paſſionis magis inuenitur ī actu ſenſitiue appetitiue: qͣꝫ in actu ſenſitiue virtutis appre henſiue: licet vtraqꝫ ſit actus organi corporalis. Ad tertiū ſic ꝓcedit̉. Ur̄ paſſio non magis ſit in appetitu ſenſitiuo qͣꝫ in appetitu intellectiuo. Dicit.n. Dionyſius. 2. capl̓o de di. no. Io rotheus ex quadam eſt doctus diuiniore īſpiratione ſo lum diſcens: ſꝫ ēt patiens diuina: ſꝫ paſſio diuinoꝝ pōt pertinere ad appetitū ſenſitiuū: cuius obiectum eſt bonuꝫ ſenſibile. ergo paſſio ē in appetitu ītellectiuo: ſic̄ in ſenſiti no.. Quāto actiuuꝫ eſt potētius: tāto paſſio ē fortior: ſꝫ ob̓ꝫ appetitus ītellectiui qd̓ eſt bonū vl̓e: eſt potētiꝰ acti­uum qͣꝫ ob̓m appetitus ſenſitiui: qd̓ eſt particulare honuꝫ. orgo paſſionis magis īuenit̉ in appetitu ītellectiuo qͣꝫ in appetitu ſenſitiuo.. Gaudiū amor paſſiōes quedā eſſe dicunt̉: ſed hec īueniunt̉ ī appetitu ītellectiuo: ſo lum in ſenſitiuo: alioqͥn non attribuerent̉ in ſcripturis deo angelis. ergo paſſiones magis ſunt in appetitu ſenſiti­uoqꝫ ī ītellectiuo. Sꝫ ꝯͣ ē qd̓ dic̄ Damaſ. ī. 2. libro d̓ſcri bēs aīales paſſiones. Paſſio eſt motus appetitiue virtutis ſenſibilis in imaginatione boni vel mali. Et al̓r. Paſſio­motꝰ irrōnal̓ aīe ſuſceptōeꝫ bōi mali. Rnº dd̓ꝫ: ſic̄ iam dem̄ eſt: paſſio ꝓprie īuenit̉ vbi eſt trāſmutatio corpo ralis: que ꝗdeꝫ inuenit̉ in actibꝰ appetitus ſenſitiui: non ſolū ſpiritualis ſic̄ ē in apprehēſiōe ſenſitiua: ſꝫ ēt naͣlis. In actu aūt appetitus ītellectiui reꝗrit̉ aliqua tranſmutatio corporalis. qꝛ hmōi appetitꝰ ē virtus alicuius orgā: vn̄ pꝫ paſſionis magis ꝓprie inuenit̉ in actu appetitus ſenſitiui qͣꝫ ītellectiui: vt ēt pꝫ diffinitiones Damas. indu ctas. Ad primū ergo dd̓ꝫ: paſſio diuinoꝝ ibi dr̄ affe­ctio ad diuina. coniuctio ad ipſa amoreꝫ: tn̄ ſit ſine trāſmutatione corporali. Ad ſcd̓m dd̓m magnitudo paſſionis non ſolū depēdet ex virtute agētis: ſꝫ ēt eſt paſſi­bilitate patiētis. qꝛ ſunt bn̄ paſſibilia multū patiunt̉ ēt a uis actiuis. Licet ergo ob̓m appetitus ītellectiui ſit magis actiuū qͣꝫ ob̓m appetitus ſenſitiui: tn̄ appetitus ſenſitiuus ē magis paſſiuus. Ad 3ᵐ dd̓m amor gaudiū: alia hmōi attribuūt̉ deo vel angelis aut hoībus ẜꝫ appetitū intellectiuū ſignificāt ſimplicē actū volūtatis ſimilitudi­ne affectus abſqꝫ paſſione. Un̄ dicit Augu. 9. de ciui. dei. Sancti angeli: ſine ira puniūt: ſine miſerie cōpaſſione ſubueniūt: tn̄ iſtaꝝ noīa paſſionū ꝯſuetudine locutionis bumane ēt in eos vſurpant̉ ꝑꝑ quandaꝫ oꝑationis ſimili­tudinē. non ꝑꝑ affectionum infirmitatem. Queſtio. xxiij. Einde conſiderandū ē de paſſio­ dr̄ia adīuicē. Et cir ca hoc querūt̉ quatuor. Prīo vtꝝ pa­ſiōes que ſunt in ꝯcupiſcibili ſint diuer­ſe ab his que ſunt ī iraſcibili. Secūdo vtrum ꝯtrarietates paſſionū iraſcibilis ſint ẜm ꝯͣrietateꝫ boni mali. Tertio vtrum ſit aliqua paſſio habens contrarium. Quarto vtrum ſint alique paſſiones differētes ſpecie in eadem po­tentia non contrarie adinuicem. Ad primū ſic ꝓcedit̉. Uidet̉ paſſiōes cedē ſint ī iraſcibili ī cōcupiſcibili. Dic̄ enim philoſophus in. 2. ethicoꝝ paſſiōes anime ſunt qͣs ſequitur gaudium triſtitia: ſed gaudium triſtitia ſunt in concupiſcibili. ergo omnes paſſiones ſunt in concupiſcibi­li. ergo ſunt alie in iraſcibili: alie in cōcupiſcibili.. Matth̓. 13. ſuper illud. Simile eſt regnum celoruꝫ fermē to ⁊c. Dicit glo. Hiero. In rōne poſſideamus prudentiā: in iraſcibili odiū vitioꝝ: in cōcupiſcibili deſideriū virtutuꝫ. Sed odiū eſt in cōcupiſcibili: ſicut amor cui ꝯͣriat̉ vt dr̄ in. 2. topi. ergo eadē paſſio eſt in ꝯcupiſcibili iraſcibili. . Paſſiones actus differūt ſpecie ẜꝫ obiecta: ſꝫ paſ ſionū iraſcibilis ꝯcupiſcibilis eadē ob̓a ſunt.ſ. bonum malū: ergo cedē paſſiones ſunt iraſcibilis concupiſcibilis Sꝫ ꝯͣ. diuerſaꝝ potētiaruꝫ actus ſunt ſpecie diuerſi: ſic videre audire: ſꝫ iraſcibilis ꝯcupiſcibilis ſunt due potē tie diuidētes appetituꝫ ſenſitiuū: vt in primo dcm̄ eſt. ergo paſſiones ſint motus appetitꝰ ſenſitiui. vt ſupra dcm̄ eſt paſſiones que ſunt in iraſcibili erūt alie ẜm ſpēm a paſſioni bus que ſunt in ꝯcupiſcibili. Rn̄º dd̓m: paſſiones ſunt ī iraſcibili ꝯcupiſcibili differūt ſpē..n. diuerſe po tētie habeant diuerſa ob̓a: vt ī primo dcm̄ eſt: neceſſe eſt paſſiones diuerſaꝝ potentiaꝝ ad diuerſa ob̓a referant̉. vn̄ multo magis paſſiones diuerſaꝝ potētiaꝝ ſpecie differūt. Maior.n. dr̄ia obiecti reqͥrit̉ ad diuerſificādū ſpēm poten tiaꝝ: qͣꝫ ad diuerſificādū ſpēꝫ paſſionū vel actuū. Sicut.n. in naͣlibus diuerſitas generis ꝯſequit̉ diuerſitateꝫ potentie māe: diuerſitas aūt ſpē diuerſitatem forme in cadeꝫ ma­ita in actibꝰ aīe actus ad diuerſas potētias pertinentes ſunt ſolū ſpē: ſed ēt genere diuerſi: actꝰ aūt vel paſſiones re ſpiciētes diuerſa obiecta ſpālia cōprehēſa ſub vno cōi ob̓o vnius potētie diſſerūt ſicut ſpēs illiꝰ gn̄is ad cognoſcendū. ergo que paſſiōes ſunt ī iraſcibili que ī ꝯcupiſcibili: oꝫſumere obiectū vtriuſqꝫ potētie. dem eſt āt ī primo obie ctuꝫ potētie ꝯcupiſcibilis eſt bonū vel malū ſenſibile ſim­pliciter acceptū qd̓ eſt delectabile vel doloroſum: ſꝫ qꝛ ne­ceſſe eſt īterdū aīa difficultatē vel pugnā patiat̉ adipiſce do aliqd̓ hmōi bonū: vel fugiēdo aliqd̓ hmōi malū. inqͣꝫ. tum hoc eſt quodāmodo eleuatū ſupra facilē ptātē aīalis ideo ip̄m bonū vel malū ẜm hꝫ rōnem ardui vel diffici­lis ē obiectuꝫ iraſcibilis. Quecūqꝫ ergo paſſiones reſpiciūt abſolute bonū vel malū ꝑtinēt ad ꝯcupiſcibilē: vt gaudiuꝫ triſtitia: amor: odium: ſil̓ia. Quecūqꝫ v̓o paſſiones reſpi ciūt bonū vel malū ſub rōne ardui: ꝓut eſt aliꝗd adipiſci­bile vel fugibile aliqͣ difficultate: ꝑtinēt ad iraſcibilē vt au dacia: timor: ſpes: hmōi. Ad primū ergo dd̓m: ſic̄ ī primo dem̄ eſt ad hoc vis iraſcibilis data eſt aīalibꝰ: vt tollant̉ īpedimēta ꝗbus ꝯcupiſcibilis ī ſuū obiectū tēdere ꝓhiberet̉. vel ꝑꝑ difficultatē boni adipiſcēdi: vel ꝑꝑ diffi­