![]()
Unica viceſimatercia poſt tri. ſubuertunt ꝟba iuſtorū. quis em̄ in ſanos reciꝑet in hoſpitiū ſuuꝫ a quibꝰ deberet excecari vl̓ mutus effici. Quapropter dicit Gre. Nō poteſt ꝯſtanter argui a qͦ accipit̉ munꝰ. Eatenus apl̓s noluit acciꝑe neduꝫ acciꝑet: autori tatē magiſterij ⁊ correctionis declinaret. nā ta les ad munera reſpiciētes vt dicit Iſaias. lvi ſunt ſicut canes muti nō valētes latrare. qꝛ euenit interdū ꝙ p̄latus cū tanto latratū obui at pauꝑi qͣſi vellet euꝫ deuorare. ſed iſte ꝓucit aliqͥd in os eiꝰ ⁊ aufert ei loquelā. Iō Caſſio. in epl̓a. Oblatio muneris eſt tinea regimini Scd̓o munera mentē corrumpūt: ⁊ veritate iuſticie ꝑuertūt. De quo.i. Reg. viij. Declina uerunt poſt auariciā: acceperūtqꝫ munera ⁊ ꝑ uerterunt iudiciū. O quot ſunt hodie tales. qd̓ ꝯqueritur Iſa. i. Principes tui infideles ſocij furū. om̄s diligūt munera. ſequuntur re tributiones. pupillo nō iudicant. ⁊ cauſa vidue nō ingredit̉ ad illos. Ideo graue eſt in p̄latis ꝙ diligūt munera. Quapropter dixit ie tro moyſi Exodi. xviij. Prouide aūt de omni plebe viros ſapiētes ⁊ timētes deū in quibꝰ ſit veritas: ⁊ qͥ oderint auariciā. ⁊ ſtet ꝙ aliqui ꝑ munera nō corrumpant̉. tn̄ p̄ſumptio habet̉ ꝯtra eos de corruptiōe. de quo Hiero. Sicut matrona nō eſt caſta q̄ munera accipit cū rogatur. ſic iudex munuſcula accipiēs immuniſ a corruptione nō iudicat̉. Iō Prouerb̓. xvij. Munera de ſinu impiꝰ accipit vt ꝑuertat ſemitas iudicij. Tercio munera maledictioneꝫ inducūt. Deutero. xxvij. Maledictꝰ qui acci pit munera vt ꝑcutiat anīam ſanguinis inno centis. Iniquū eſt em̄ iudicē vel principē mu nera querere. Un̄ Psͣ. xxv. In quoꝝ manibꝰ iniqͥtates ſunt: dextera eorū repleta eſt muneribus. vbi Petrus bleſenẜ. Tranſibūt iniqui tates in penā ⁊ munera in doloreꝫ. de qͦ Iſa. i. Ue qui iuſtificatis impiuꝫ ꝓ muneribꝰ: ⁊ iu ſticiā iuſti aufertis ab eo. Cupidus em̄ cū munus accipit: credit ſe benedictionē acciꝑe. vnd̓ munus vocat̉ benedictio. iiij. Regū. v. Dixit naaman heliſeo. Obſecro vt accipias benedi ctionem a ſeruo tuo. ſed latuit ibi maledictio: quā giezi ſenſit: cuꝫ lepra naaman ei adheſit. Ideo Prouer. xvij. Qui iuſtificat impium ⁊ qui ꝯdēnat iuſtum. ſcꝫ ꝓpter munera: vterqꝫ abominabilis eſt apud deū. Quarto munera ad gehennā ꝑducunt Ioh̓. xv. Ignis deuora bit tabernacula eoꝝ qͥ munera libenter accipiunt. Ecōuerſo vero ſcribit̉ Prouerb̓. xv. Qui odit munera viuet. De qͦ Iſa. xxxiij. Qui excutit manꝰ ſuas ab om̄i munere. iſte in excelẜ habitabit. vbi Grego. dicit. ab om̄i munere. nā aliud eſt munꝰ ab obſequio. aliud a manu aliud a lingua. Munus ab obſequio eſt ſub iectio indebite impenſa. munꝰ a manu eſt pecunia. munus a lingua eſt fauor quē q̄rit inanis gl̓ia. ſcꝫ adulatio laudis. P Sed diceres. eſt ne ſemꝑ rep̄hēſibile munera accipere. Rn̄det̉ tribꝰ modis eſt rep̄hēſibile. Primo qn̄ accipit qͥ nō indiget. vt qn̄ recipit qd̓ pauꝑibus dari deberet. Un̄ Hierony. ad Da maſum papā. Clerici qͥ de bonis parentuꝫ ſuſtentari poſſunt. ſi qd̓ pauperuꝫ eſt recipiūt ſa crilegiū cōmittunt ꝑ abuſionē. tales iudiciuꝫ ſibi manducāt ⁊ bibunt. Et Proſper de vita ꝯtemplatiua. Habentes vnde ſuſtentent̉ nō ſine grandi peccato vnde pauꝑ victurus erat accipiūt. Secūdo eſt rep̄henſibile cū accipiunt ea q̄ dantes tenent̉ reſtituere eis a quibuſ habuerūt. de qͥbus dicit Hiero. Qui a raptoribus: ſimoniacis: feneratoribꝰ ⁊ malis omni bus munera accipiūt: ſil̓es ſunt illis qͥ minores piſces a magnis deuoratos comedūt. Si cut eī piſces deuorati milli vſui ſunt apti. nec oblatio taliū vlli vſui apta eſt. Hoc vicio laborant quidā religioſi exteriꝰ p̄tendentes ſan ctitatē. interius pleni auaricia: qui qͣſi mercatores ſunt pelliū agnelloꝝ: qͥ indifferēter om̄s accipiunt. figurati ꝑ gedeonē. qui in aures au reas de preda madianitarū accepit: vt faceret inde ſacerdotales veſtes. ⁊ factū eſt gedeoni ⁊ om̄i domui eiꝰ in ruinā. vt legit̉ Iudicū. viij. Iſti etiaꝫ ſunt ſil̓es ſauli: qui rege amalech et meliores de ouibꝰ reſeruauit: volens immola re deo. ꝓpter qd̓ euꝫ abiecit dn̄s ne eſſet rex. vt legitur. i. Regū. xv. Iſti etiā ꝯtra ꝓhibitionē legis morticiniū comedunt a beſtijs captum. Tercio eſt rep̄henſibile quādo accipiunt mu nera ꝓ cauſa ꝓ qua nō deberēt: ſicut iudices qͥ munera accipiūt vt iuſticiā deſerāt: vl̓ iuſticiam faciūt quā gratꝭ debent facere. xi. q. iij. Nō licet iudici vendere iuſtū iudiciū. Nā iuſticiam venditā dn̄s iudicabit. Psͣ. lxxiiij. Cū ac cepero tempus: ego iuſticias iudicabo. Nam munera acciꝑe vt deſerat̉ iuſticia: eſt qͣſi pecca tū iude. Unde ſuꝑ illud Matth̓. xxvi. Exin de querebat oportunitatē vt eū traderet. dicit Gloſa. Multi hodie ſunt qͥ factuꝫ iude execrantur: ⁊ idē faciūt. nā cū pro munere falſum teſtimoniū dicūt. deū qui veritas eſt vendūt. A ſimili qͥ ꝓ munere falſum iudiciū faciūt: de um qͥ iuſticia eſt vendūt. O qͣꝫ multotiēs fit hoc. qd̓ ꝯquerit̉ Inno. lib̓. vij. de vilitate humane ꝯditionis dicēs Clamat pauꝑ: nullus 