![]()
Feria ſecunda Paſce redimere. Et iō Iſa. xxx. Expectat dn̄s vt mi ſereat̉ vri. Criẜ. ſuꝑ Mat. Nō em̄ cū peccauerūt hoīes ſtatim punit eos deꝰ ſꝫ expectat ī multas generatiōes. ⁊ deꝰ vult miſereri cuilibet pctōri. etiā qͣꝫtūcunqꝫ magnis ſit pctīs in uolutꝰ: ſi ꝯterit̉ ⁊ grām q̄rit. Bern̄. Maior ē dei pietas qͣꝫ q̄uis nr̄a iniquitas Ezech̓. xviij. In qͦcūqꝫ hora īgenuerit pctōr ⁊c̄. O qͣꝫ ſto lidi ſunt illi qui multa laborioſa faciūt. ⁊ qͣre tes ꝑitos medicos ⁊ plerūqꝫ magna pecuniā expedūt ad ꝓlōgatōeꝫ vite pn̄tis: qui vix denariū ad bn̄ ⁊ ſalubriter viuēdū ꝓ aīaꝝ ſuaꝝ ſalute exponere auderēt. Itē aliqui pati eēnt ducēta vl̓ mille miliaria trāſire vt poſſent lōga vitā adipiſci. ſꝫ ꝓpter bn̄ viuere nolūt ad ꝓxima eccl̓iam vel ẜmonem accedere. Tercij ſunt qͥ hn̄t malā vitā. ⁊ volūt hr̄e bona mortē. Et tales nō intelligūt ꝙ vita mala ⁊ mors mala ꝯcordāt et comitant̉ ſil̓. Oēs quidē qͣꝫtūlibet etiā ꝑuerſi mortē bonā deſiderāt. hͦ pa tet. qꝛ ſi ꝑuerſi ⁊ peſſimi interrogarent̉ vtꝝ ſaluari vel bn̄ mori vellēt. Rn̄deret vtiqꝫ ſic. qꝛ hoc ē naturale. Un̄ Ariſto..i. eth̓. Oīa bonuꝫ appetunt. Un̄ Boe. in. iij. de ꝯſola. ph̓ie. Eſt em̄ mētibus hoīm veri boni naturaliter inſerta cupiditas. Sed raro ꝯtīgit ꝙ illi qui ꝑuer ſam vitā ducūt bn̄ moriant̉. et ecōtra. Unde Augꝭ. de doct. xp̄iana. Nō pōt male mori qͥ bn̄ vixerit. Ariſto. iij. eth̓. c. ix. Qualis vnuſquiſqꝫ ē talis debet̉ ſibi finis. Ex quibꝰ ſequi tur ꝙ illi ſtulti ſunt qui ducūt malā vitam. ⁊ volunt hr̄e bonā mortē. Quarti ſunt qui intēdunt bn̄ facere. ⁊ tn̄ ad effectū illā intētiōeꝫ nō ꝑducunt. ſed tn̄ multi ſunt qͥ dicūt ſe hr̄e bona voluntatē bn̄faciēdi ⁊ emendādi ſe ad huc an̄ mortē. ſed lōgius ſibi terminū p̄figen tes ⁊ ſtatuētes. vltra.ſ. viginti vel trigīta annos: ſꝫ nōnūqͣꝫ deficiūt viribꝰ an̄qͣꝫ incipiunt hͦ bonū ꝓpoſitū ꝑficere. ⁊ qn̄qꝫ ſic moriunt̉ ꝙ nūqͣꝫ incipiūt. ſed tales ſtulti ſunt. qꝛ xp̄s qui dedit eis bonū ꝓpoſitū ī hͦ eis nō exhibuit celeſte regnū. ꝑatus ē tn̄ eis dare executōeꝫ boni ꝓpoſiti. ⁊ ꝯſequenter regnū celi. ſed illi ple rūqꝫ reſiſtūt ei ⁊ ſuffocāt bonū ꝓpoſitū. Non ne ſtultus eſſet ille pauꝑ cui rex exhiberet regnū vnū. ⁊ ex negligētia ⁊ pigricia nollet acciꝑe. ſic ⁊ tales ſtulti ſunt ⁊c̄. De eadē feria. Sermo LXXXI Onne opor tuit xp̄m pati ⁊ ſic intrare in gloriā ſua. T Queſtio orit̉ exquo oꝑtebat xp̄m pati. videcauerūt qui eū crucifixerūt. Rn̄de diuinū ꝓpoſitū de paſſione xp̄i erat exone ⁊ ineſtimabili charitate ad genꝰ nū. Sed executio huiꝰ ꝓpoſiti fuit in crudelis. qꝛ non ex charitate ſed ex inodio iudei occiderūt xp̄m. vn̄ non excuculpa. deus em̄ licet malignitate eoꝝ it ad bn̄ficiū generis hūani. ſicuti perinis carnibꝰ vtit̉ ad antidoti ſalfectōem. Et ſi dr̄ oꝑtebat eū occidi cauerūt occiſores. dicēdū ē ꝙ nō v tia. licet em̄ neceſſe ē euenire ſcanda ve homī illi ꝑ quē ſcandaluꝫ veniTho. parte. iij. q. xlvi. arti. i. dicit. O xp̄m pati nō neceſſitate coactōis: ſed tate ꝯgruitatis vel finis. Cōgruū et ſicut pͥmꝰ p̄uaricator adā appeten totā naturā infecit et a gl̓ia eiectus reſtaurator patiēdo opprobria ſarā humana vt ſublimaret̉ in gl̓ia.& Philip. ij. Hūiliauit ſeip̄m factꝰ obqꝫ ad mortē. ꝓpter qd̓ exaltauit illū humanitate. ⁊ dedit illi nomēqd̓ ē nomē: vt qui ē hō etiā dr̄ deꝰ. qd̓ nulli creat. re ꝯuenit. qꝛ ī eo duplex ēnatura.ſ. deitatis hūanitatis. Iō paſſus eſt ī natura hūan meruit immortalitatē ⁊ impaſſibilitatē. mate gl̓ie rerſurectōis. De quo apl̓s heUidemꝰ ih̓m ꝑ paſſionē mortꝭ gl̓ia ⁊ hocorōatū. De q̄ thema. Nōne oꝑtur ti. In ſumma ꝟboꝝ euāgelij ſubſeqꝫ duo innuunt̉. Prīo oꝑtunitas xp̄i paibi. Nōne oꝑtuit ⁊c̄. Scd̓o verit ctōis. ibi. aꝑti ſunt oculi eoꝝ. D nōne oꝑtuit xp̄m pati. dū xp̄s in ſe nō habuit cām patiēdetuit ip̄m pati. Primo ex ꝑte ſue Nā dic̄ hupaſſionē ⁊ mortē xp̄i p̄ordinā ciengo ſuꝑ apl̓m ad Heb̓. ij. De⁊ finalis oīm reꝝ. et ꝑ ꝯſes dicit. de oībꝰ ducēdo ī fine vltimatū qm̄ ipſi ē cura de vobis. Et mgr̄i pͥmo di. xx. ix. c. vlti. Quāuis de oībus cura deo. in cialiter habet curā de electis ſuis quip̄cepta ſua recte viuēdi. ⁊ ꝓmiſit illis eterne vite ꝯſequēdi. Ideo ſpecialim pater habet ꝓuidentia de electis. E dus ꝯueniētiſſimꝰ reducendi electos ad eter nā vitā eſt. vt xp̄s qui eſt verus deus ⁊ hō in humana natura paſſus ſit. vt ſic remoueret dedecꝰ culpe ſine iniuria iuſticie. et homo qui ꝑ culpā ab etema ſalute deiuauerat ꝑpeſſam 