![]()
LXXI Sermo ī debēt. cū xp̄s ẜuiuit ꝓ nob̓ amarā paſſionē iſtinēdo ⁊ mortem amariſſimam. Iſa. xliij. Seruire me feciſti pctīs tuis. Ber̄. Uiſa xp̄i aſſione qͥs tā durꝰ qui nō ꝯdoleat. qͥs tā delioſus vt nō abſtineat. malicioſus vt nō peni at. cū nō ſit acceptabilius ſeruitiū xp̄o qͣꝫ ei iſſioni ꝯdolere O Exemplū fuit qui uꝫ heremita ẜuiēs deuote deo multis annis. ne demuꝫ venit ſibi ī mentē ⁊ cogitare cepit eſſet acceptabiliꝰ ſeruitiū deo. Et pl̓ima reluēs hincinde nō potuit veritatē ī ſe inuere. q̄ propter ſupplicauit dn̄o deo ꝓ eiꝰ rei relatōe multis diebꝰ ī orōne: crebris cū lacri is ꝑſiſtēs. Tandē ſemel in orōne ꝓſtratus ella ſua audiuit lamentabilē voce qͣſi cuiuſ infirmi lamētātis. Cū igit̉ aꝑuiſſet tuguri vt videret quenaꝫ eēt vox illa. vidit dn̄m n xp̄m ſb̓ ſpinea corona graui onere crucis eratū. qui territꝰ clamauit. O dn̄e ih̓u qͥd oꝑaris. Rn̄dit. coegiſti me p̄cibꝰ tuis apere tibi ⁊ inſinuare qd̓ eēt acceptabiliꝰ ẜui nihi p̄ſtandū. Dico em̄ tibi. hoc eſt maxivt adiuues me portare hāc amariſſimaꝫ ionē ⁊ grauiſſimā mortē quā ꝓ te ⁊ hūagenere ꝑtuli. ⁊ ſic euanuit. qui poſt hͦ mul euotius ſedulis ſingultibꝰ ⁊ ſuſpirijs paſ nē xp̄i collacrimādo deplāxit. De eadē dn̄ica. Sermo. LXXI Ui ex deo eſt verba dei audit Ioh̓. viij. I Querit̉ qͥd magis ſit neceſſariū mī adulto inſtrumētaliter qͣſi ad ſalutꝭ au ū. Rn̄det̉ dei verbū. de qͦ Gre. ſuꝑ Ezechi. es qui vite viā deſiderat verba vite audire ſēt. iō verbū dei ꝯꝑat̉ ſemī. Mat. xiij. Seē verbū dei. qꝛ ſicut ī ſemine ē vis nutrimē s. ſic ꝑ verbū dei hō nutrit̉ ⁊ paſcit̉ ad vitā ⁊ gl̓ie. Mat. iiij. ⁊ Deū. viij. Nō ī ſolo pa oīuit hō ſed ī oī verbo ⁊c̄. Qui igit̉ abomīa hūc cibū timere dꝫ ꝙ vix effugiet mortꝭ ꝑ. de qͦ Gre. Eterne mortꝭ ꝑiculū formidet bū dei nō ſuſcipit. Iac̄. i. Suſcipite inſitū bū qd̓ pōt ſaluare aīas vras. Dyo. li. i. ceis hierarch̓. Impoſſibile ē nob̓ lucere diui radiū niſi ꝑ verbū dei. Id̓o dicit ſaluator. deo eſt ⁊c̄. vt.s. ī themate. Sciēdū ẜm e. triplices ſunt hoīes ī hoc md̓o. qͥdaꝫ ſūt licia indurati. quidā humana fragilitate īs īplicati. tercij ſpūalibꝰ deſiderijs intēti. rimi ſunt malicia indurati. ⁊ illi verbū dei enūt. De quibꝰ psͣ. Sic̄ aſpidis ſurde obturātis aures ſuas. qꝛ eſt ſtatui eoꝝ odioſum eo ꝙ ꝑ verbū dei malicia eoꝝ arguit̉. ꝓuer. xv. Nō amat peſtilēs eū qui ſe corripit. De quibus ſaluator Mat. vij. Nolite ſctm̄ dare canibꝰ neqꝫ mittatꝭ margaritas vras an̄ porcos Glo. canes ſunt veritatꝭ īpugnatores. vt aua ri cū de furtu. rapina. vſura. reemptōibꝰ ⁊ frau de agit̉. porci ſunt veritatis cōtēptores vt guloſi ⁊ luxurioſi. Ecc̄i. xxi. Audiuit luxurioſus ⁊ diſplicebit illi. ⁊ ꝓijciet illud poſt dorſuꝫ ſu um. Utrūqꝫ em̄ aīalē immd̓ꝫ. ſic ⁊ auari ⁊ vo luptuoſi: eo ꝙ ſunt md̓o ⁊ carni plus inclinatiqꝫ ſpū. De talibꝰ dr̄. i. Choꝝ. ij. Aīalis hō non ꝑcipit ea q̄ ſunt ſpūs dei. De quibus psͣ. xxxv. Noluit intelligere vt bn̄ ageret. Exēplū ponit Chriẜ. ſuꝑ Matth̓. Agricola qꝛ nō hꝫ volūtatē pugnadi nō adu̓tit audired diſpoſi tōe ad bellū. ecōuerſo miles nō curat artē agriculture. qꝛ deſideriū ad illā non habet. nā vbi deſideriū hoīs ibi ſenſus illiꝰ. ſic ⁊ tales carna les ⁊ mundani nō hn̄t deſideriū ad verbū dei Sap̄. i. In maliuolā aīam nō in. ſa. nec ha. ī cor. ſb̓di. pec. Chriẜ. Sicut cecꝰ nō habet aſpi cere cādorē lucis. ſic nec malignꝰ miſteria veri tatis. Sil̓e hr̄ ī Pharaōe cuiꝰ cor fuit īduratū. nā qͣꝫto magis moyſes illi de deo loq̄bat̉ tā to fuit deterior. De talibꝰ Amb̓. ſuꝑ Btī īma culati. Quō pn̄t eē verba dei dulcia in faucibus aīe ī quibꝰ ē amaritudo nequitie. Nā dei ꝟba ẜm Aug. ſunt celeſte māna. ſicut.n. man na ſapiebat vnicuiqꝫ ſicut diſpoſitꝰ fuit. mal̓ male. bonis bn̄. ſic Ioh̓. vi. verba xp̄i fuerūt in deis amara. dixerunt em̄. durꝰ ē hic ſermo. bonis vero dulcia fuerūt ſicut diſcipul̓ Ioh̓. vi. quibꝰ xp̄s dixit. Nūqͥd ⁊ vos vultꝭ abire. vbi rn̄dit Petrꝰ ī ꝑſona oīm diſcipuloꝝ. Dn̄e ad quē ibimꝰ verba vite eterne habes Sed īdu ratis verbū dei nō placet. iō merito vt iam dictū ē timebunt. qꝛ ſcribit̉ de eis Eccl̓i. iij. Cor duꝝ hēbit male in nouiſſimo. Bern̄. ī li. d̓ cō ſideratōe ad Eugeniū. Cor duꝝ qd̓ nec cōpūctiōe ſcindit̉. nec pietate mollit̉. nec mouet̉ p̄cibꝰ. nec minis cedit̉. ſed flagellis induratur nec deū timet. nec hoīes veret̉. de quo Iob. xli. Cor eius indurabit̉ qͣſi lapis ⁊ ſtringet̉ quaſi malleatoris incꝰ. Sicut em̄ lapis durꝰ ē. qꝛ ē de ſub̓a terrea. denſus. ſolidus. ⁊ in ꝑtibꝰ ſuis bn̄ ꝯpactus. iō grauis ē. ⁊ rōe grauitatis ima petit ⁊ deſcēdit. ſic ⁊ tales duri ⁊ obſtinati cor de deſcendēt ad ꝓfundū inferni. Exo. xv. ſcri bit̉ de Pharaone ⁊ exercitu eiꝰ. Deſcēderunt ī ꝓfundū qͣſi lapis. Iō admonet nos regiꝰ ꝓpheta ne obduremus corda noſtra. psͣ. xciiij. 