Seite
Sermo XXXI. editatē in regno xp̄i ⁊ dei. ⁊ Mar. x. facili eſt camelū ꝑ foramē acus trāſireqꝫ diuite rare in regnū dei. Tercio poſitꝰ eſt in ſignū alitatis ⁊ patiētie ſeu obediētie ⁊ hͦ in cruce quo Trio. ij. Tetēdit arcū ſuū.ſ. popul laicꝰ. qͥ ꝯuerſi ſunt in arcū prauū. ps. lxxvij reno. iiij. Poſuit me quaſi ſignū ad ſagit in qd̓ nō mouet̉ licet percutiat̉. ⁊ ſic chriſtus otus fuit in cruce.i. patiēs Sꝫ huic ſigno adixerūt fallaces iudei dicentes. alios ſal­s fecit ſeip̄m nō poteſt ſaluū facere. Luc. xx. Et implebit̉ in eis illud yſa. xli. Peribunt ī qͥ cōtradicūt tibi. Ex quo patet iudeos eſ in maximo periculo poſitos. vt dicit apl̓us lo. x. Ad iſrael aūt dicit. Tota die expandi anꝰ meas ad populū nō credentē ⁊ ꝯtradi­intē mihi. vt ſcribit̉ originaliter yſa. lxv. Uo tui ⁊ nō reſpondiſtis mihi. locutꝰ ſum ⁊ nō diſtis ⁊ faciebatis maluꝫ in oculis meis. ⁊ de nolui elegiſtis. ꝓpter hec dicit dn̄s deus. cce ſerui mei comedent ⁊ vos eſuriētis. ecce ui mei bibent ⁊ vos ſitietis. ſerui mei letabū ur ⁊ vos ꝯfundemini. N Quarto poſi uus eſt in ſignū tranqͥllitatis ⁊ pacis ac ꝯcor­die in ſepulcro. Mat. xij. Sicut ionas fuit ī entre ceti tribꝰ diebꝰ ⁊ tribꝰ noctibꝰ. ita filiꝰ ominis fuit in corde terre. anima.ſ. in limbo orpꝰ in ſepulcro. Un̄ In pace factus eſt locꝰ . psͣ. lxxv. Huic ſigno ꝯtradicūt ꝯtentioſi. de quibꝰ Iacob̓. iij. Ubi zelus ⁊ ꝯtentio ibi cōſtantia ⁊ om̄e opus prauū. qꝛ hoc nō de­xp̄ianū. ij. ad Thimo. ij. Seruū autē dn̄i oportet litigare ſꝫ manſuetū eſſe ad om̄es. deo. i. Choꝝ. i. Nō ſint vobis ſciſmata. Et Choꝝ. xiiij. Nō em̄ diſſenſionis eſt deus pacis. Quinto poſitꝰ eſt in ſignū dominati lis ⁊ victorie in celo. yſaie. xlix. Ecce leuabo gentes manū mea. ⁊ ad populos exaltabo nū meū. Hoc factū eſt in aſcenſione cū ele­itus in celū benedixit eis. Act̉. i. Et promiſit ctorioſis ſedē ꝯregnationis. Apoc̄. iij. Qui cerit dabo ei ſedere mecū ī throno meo. Sꝫ uic ſigno ꝯtradicūt infideles dicētes Luce x. Nolumꝰ hunc regnare ſuꝑ nos. O Sexto poſitꝰ eſt in ſignū differētie ⁊ diſtincti nis in cordibꝰ fideliū quo diſtinguunt̉ filij ī a filijs diaboli. Un̄ ps. iiij. Signatuꝫ eſt ꝑ nos lumen vultꝰ tui dn̄e. hoc eſt ſignum paritatis. Aug. Sola charitas eſt q̄ diſtin­uit inter filios dei ⁊ filios diaboli. Et dicit̉ lu ien vultus tui. qꝛ charitas eſt q̄ perducit om ia ad faciē dei. De quo Rabanꝰ. Charitas ē ux anime perducens eā ad viſionē lucis eter ne. Ip̄a eſt ſignū thau. qd̓ ſignū ſi quis habu­erit ab angelo percutiēti tutus erit. Ezech̓. ix. Et hoc ſignū dūtaxat boni habēt. Quia hu­go in li. charitatis dicit. Charitas eſt fons ꝓ­priꝰ de qͦ nō cōmunicat alienꝰ. Et huic ſigno ꝯtradicūt mali ꝑ peccatū mortale. quia dicit Aug. omel̓. viij. ſuꝑ Ioh̓. Charitas ⁊ morta­le peccatū opponunt̉. niſi vnū radicitꝰ euulſū fuerit reliquū plātari nō poterit. Idē de maliſ dicit̉ Iob. xxiiij. Ip̄i fuerunt rebelles lumini: neſcierūt vias eiꝰ: nec reuerſi ſunt ꝑ ſemitas il lius. ꝓpter qd̓ intrāt tenebras damnationis eterne. Propter qd̓ dicit apoſtolꝰ ad Col̓. iij. Suꝑ om̄ia autē hec charitatē habete. Ratio Aug. qꝛ cū charitate nemo dānat̉. ⁊ ſine cha­ritate nemo ſaluat̉. Dn̄ica infra octauas Epiphanie. Sermo XXXI. G Ili quid feci ſti nobis: pater tuꝰ ⁊ ego dolen tes querebamus te Luc. ij. Et legit̉ in p̄ſentis dn̄ice euāgelio P Phi­laretꝰ in tractatu de criſi dicit. Herbe vniuerſe ⁊ radices arboꝝ maioris ſunt virtutis in hie­meqꝫ eſtate. Ratio naturalis. qꝛ in eſtate totꝰ ſuccus virtuſqꝫ eaꝝ excreſcit in folia: in flores ⁊ in fructus. ſed in hieme intus manet ⁊ ꝯtra­hit̉ ⁊ vnit̉. vt etiā habet Galienꝰ in antidota­rio ſuo. Et ẜm ph̓m. Om̄is virtꝰ vnita fortior eſt ſeip̄a diſperſa. Moraliter. ꝑ herbas hoīes intelligunt̉. qͥ ſunt maioris virtutis ⁊ gr̄e tꝑe hiemis.i. tribulatōis ⁊ anguſtie: qͣꝫ tꝑe eſtatiſ id eſt felicitatis ⁊ affluētie humane. nā multo plures ſunt qͥ clamāt ad deū tempore tribula­tionis ⁊ anguſtie ⁊ exaudiunt̉ ⁊ inueniūt illū ſaluatorē potiꝰ qͣꝫ tꝑe leticie. psͣ. xlix. Inuoca me in die tribulatōis. eruā te ⁊ honorificabis me. qꝛ in tribulatis tota virtꝰ eſt in mēte. ⁊ nl̓­lam ꝯſolationē habent exteriꝰ. ⁊ ſic deuotiꝰ cla mant. qꝛ nō habēt īpedimētū dilectōis mūda ne. vt inqͥt apoſtolꝰ. ij. ad Choꝝ. xij. Cū infir­mor tunc potēs ſum. Dixit em̄ Caſſianꝰ in li. collationū. Nō in mūdani ꝯſolatōe dulcoriſ ſed in amaritudine penitētie ⁊ doloris infun­ditur deſideriū celeſtꝭ amoris. Et ſic beata ma ria in tribulatōe poſita dixit. Fili quid feciſti nobis. de quo thema. In ſūma euāgelij duo innuunt̉. Primo pueri ieſu amiſſio q̄ fuit do­loris ⁊ anxietatis. Secūdo amiſſi reinuentio q̄ fuit ſtuporis ⁊ alacritatis. primū ibi. cū fa­ctus eſſet ⁊c̄. ſecundū ibi. factū eſt poſt triduū