Sermo CLXXI icio. eritateꝫ ce­noli­te i noſtri ie­ſuc­pierit in ꝯuentū veſtrū vir bens in veſte candida. in­in ſordido habitu inten­ui indutꝰ eſt veſte p̄clara. dixe­de hic bene. pauꝑi autē dicatis. tu ſta : aut ſede ſub ſcabello pedū meoꝝ. ne iudicatis apud voſmetip̄os facti eſtꝭ iu­es cogitationū iniquaꝝ. Nōne elegit deuſ pauꝑes in mūdo diuites in fide: heredes regni. Quibꝰ dicit Mat. v. Beati pauperes ſpū ⁊c̄. Attamē dicit ſanctꝰ Tho. ij. ij. q. lxiij. arti. iiij. grauiꝰ peccat ꝑſonā accipit in di­ſpenſatiōe ſpūaliū qͣꝫ corꝑaliū ſiue temꝑaliuꝫ rerū. Q Sexto notat̉ malicia phariſeo­ in falſa inqͥſitione. de qua ſubdit. Dic ergo nobis. qͥd tibi videt̉. licet dare cenſum ceſari an. Unde iudea facta erat tributaria a tꝑe natiuitatis chriſti. Tyberius p̄fecit pyla­tum. Et hac q̄ſtione longa ꝯtētio habita ē. qꝛ phariſei dicebāt non. alij vero ſic: pro­pter defenſionē reipublice. ſic miſerunt diſci­pulos eoꝝ herodianis: dicētes. qͥd tibi vi­detur. dicūt. dic nob̓ quid eſt bonū qͥd ex­pediens. qͥd legale. ſed qͥd tibi videt̉. Reſpicie bāt em̄ ad tradendū pylato: vl̓ ad inimicā dum ppl̓o. Cognita aūt ieſus nequicia eorū: dicit Hiero. Prima ꝟtus rn̄dentis eſt inter­rogantiū mentē cognoſcere: quā ip̄e ꝯgnouit Sap̄. viij. Ip̄e ſcit verſucias hoīm diſſoluti­ones argumētoꝝ. qꝛ ſcribit̉. prouer. xxi. Non eſt ſapiētia. eſt prudētia. eſt ꝯſiliū ꝯtra dn̄m. Ideo ait illis. Quid me tēptatis hypo­crite. Gre. Hypocrita eſt ſimulat qd̓ eſt. De tali dicit̉ Iſa. ix. Om̄is hypocrita ne­quā. Eccī. i. Ne fueris hypocrita in cōſpe ctu hoīm ne ſcandaliſeris in labijs tuis. At tende in illis ne forte cadas inducas anime tue inhonorationē. qꝛ hypocriſis eſt menda­ciū oꝑis. de quo ſanctꝰ Tho. ij. ij. q. cxi. Hypo criſis eſt mendaciū in exterioribꝰ ſignis. refert vtrū qͥs mentiat̉ verbo vel facto. De eadem dominica. Sermo. CLXXI. Stendite mihi nummiſma cenſus. Matth̓. xxij. Eſt cōmune ꝓuerbiū. nummꝰ nullibi eſt ita aptus niſi vbi fabricat̉. Spūaliter. ſic anima humana eſt dei nummꝰ. Iuxta illud Ezech̓. xviij. Om̄es anime mee ſunt vt anīa patris. ita anīa filij mea eſt. hic nūmus a deo fabri­catus eſt. Iuxta illud Aug. Anima a deo cre atur: creando infundit̉. Iſte nūmus hꝫ ima­gineꝫ regis eterni. De Bern. ſuꝑ Canti. O anima inſignita dei imagīe. decorata ſil̓itudi­ne. redempta ſanguine. dotata ſpūſſancti gra­tia. deputata angel̓. heres diuine bonitatis Ideo iſte nūmus nullibi ita aptꝰ eſt: niſi vbi fabricatus.ſ. apud deū. Dicit nāqꝫ ph̓s. Una queqꝫ res ꝑficit̉ in ꝯiunctiōe ſui pͥncipij ori­ginis: quieſcit donec illuc ꝑueniat. Sic anīa vt figurat̉ Gen̄. viij. Noe emiſit colū­bam de archa. inuenit vbi quieſceret: re uerſa eſt in archam. Spūaliter. Noe interp̄­tatur quieſcens: ſignificat deuꝫ ſemꝑ abterno in ſeip̄o quieuit ſine om̄i mutabilitate. Iuxta illud Malach̓. iij. Ego dn̄s mu tor. Attamē licet immutabil̓ eſt deꝰ. tn̄ muta­bilia ꝓduxit. De Boeciꝰ. iij. de ꝯſol̓. philo. metro. ix. Stabil̓ ille manens dat cuncta mo ueri. Sed archa in qua fuerunt om̄ia genera anīaliū viuuentiū ſignificat mentē paternā: in qua ſunt om̄ia genera ẜm rōes ydeales cau ſales. vt dicit ſanctꝰ Tho. ꝑte. i. q. iiij. articū. i. In deo ſunt ꝑfectiōes omniū reꝝ. Sꝫ colum ba.i. ſpiritꝰ rōnalis inuenit vbi requieſcat in re creata. ergo iterū in archā celi diuinita tis reuerti debet. dicēdo Psͣ. lxxxiij. Cōcu­piſcit deficit aīa mea in atria dn̄i. qꝛ di. Au­gu. Dn̄e feciſti nos ad te inquietum eſt cor noſtrū donec requieſcat in te. qꝛ anīa ad eſt creata. vt dicit mgr̄ in. ij. ſnīarū. di. i. Deus fe cit rōnalem creatura vt ſummū bonuꝫ intelli geret. intelligēdo amaret. amando poſſideret. poſſidēdo ꝑfrueret̉. Quapropter reqͥrit nū­miſma cēſus. de quo thema. S In ver­bis p̄miſſis duo innuunt̉. Primo requiſitio nūmiſmatis in oſtēſione. ibi. on̄dite mihi miſma. Scd̓o reqͥſitio de imaginis imp̄ſſiōe. ibi. cuius eſt hec imago ſuꝑſcriptio. Pro nota tria debemꝰ oſtēdere deo. Primo iniqͥta­tem in ꝯfeſſione. ſcd̓o bonitatē in oꝑatiōe. ter­cio imaginē in expiratōe. Dixi pͥmo debemus oſtēdere iniquitatē in cōfeſſione. De Luce. xvij. Ite oſtendite vos ſacerdotibꝰ. Nam ſi oſtēdis miſeria in ꝯfeſſione ip̄e on̄det miſeri­cordiā in remiſſione. De. i. Ioh̓. i. Si ꝯfite amur pc̄ta nr̄a fidelis eſt iuſtꝰ vt remittat 3