Seite
xl. rigabo et ſequitur. Turbatus eſt a furore ocu­lus meus. et ſic Ezechias Iſa. xxxviij. ꝟtēs ſe ad parietem fleuitamare. Rō quia dixit Ec ce in dimidio dierū meorū vadam ad portas in feri. psͣ. xciij. Niſi qꝛ dn̄s adiuuit me paulomi nus habitaſſet in īferno aīa mea. Quīta ydria tempeſtas temptatōnum carnalium. Ro. vij. Scio qꝛ non habitat in me: hͦ eſt in carne mea bonū: non em̄ quod volo bonuꝫ hoc facō. ſed quod nolo malū hoc ago Hāc ydriā implet aqͣ ſpūs afflictōis: exquo enim caro temptatur ſꝑ ritus affligitur plerūqꝫ vſqꝫ ad lacrimas. iux­ta illud Math. ij. Rachel plorās filios ſuos noluit conſolari. qꝛ non ſunt imo qͣꝫ diu infer­ores vires non ſubijciuntur ſpūi vt filie matri rachel plorare non deſinit. Sexta ydria ē ig­norantia finis. Eccēs. ix. Neſcit homo finem ſuum. O ſi hō non haberet triſticiā tūc illa eſſꝫ maxima cauſa tribulatōis cū ignoraret finalē permanſionem. Eccēs. ix. Neſcit hō vtrum amore an odio dignus ſit: neſcit an erit a dex­tris vel a ſiniſtris in finali iudicio. xi. q. i. ſacer Adhuc neſcimus quis in terribili iudicio dei q̄ lis futurus ſit. Tn̄ hanc ydriā implere dꝫ aqͣ diuine refocillatōis. psͣ. lxxix. Cibab̓ nos pa­ne lacrimarū in menſura. Q Sed oēs tri ſticie iſtarū ydriarū p̄cipue beate ꝟgīs ꝯuertē tur in vinū cōſolationis diuine. psͣ. ciij. Vi­num letificat cor hoīs Mat. v. Btī qui lugēt qm̄ ip̄i conſolabunt̉. Iſa. vl. Quō ſi cui ma­blandiat̉ ita et ego con olabor vos. Miſtice aūt mater ieſu.i. vera cognitio dꝫ ad ieſum re­currere in ſufficientiā demonſtrādo et māifeſtā do. ſedieſus non dignat̉ noſtrā inopiā ſupple re niſi viderit in nobis obediendi ꝓmptā vo­luntatē. quia tal̓ accepta eſt. ij. Cor. viij. Et hͦ eſt qd̓ dicit in textu. Quid mihi et tibi ml̓r. nō dum venit hora mea.i. nō ad tuū nutuꝫ: ſed ad meā voluntatē et miſericordiā pertinet. Quia di. ſan. tho. Hō pōt demereri gͣtiam non tam̄ ex condigno mereri licet bn̄ de congruo. Tunc maria.i. ipſa vera cognitio ratōis dꝫ ad mini­ſtros recurrere.i. ad appetituꝫ voluntatꝭ et ad alias vires aīe inferiores dicens: quicqͥd dixe­rit vobis facite.i. ꝓmpti eſtote obedire in omī bus R Bern̄. In hoc ſtatu poſiti vinū dulcedinis gratie poſſemus bibere: ſed non cō­tinuo habere. Ratio prima. qꝛ eſt merces labo ris. ideo per guſtū viatoribꝰ oſtenditur. ſed nō plene cōmunicatur. Scd̓a ratio qꝛ ſi ſtaret tal̓ conſolatio et dulcedo. tunc homo interior totꝰ abſorberetur et deficeret ⁊ moreretur. qꝛ in ta li guſtu conſolationis ſpiritus diuidit̉ ab aī­ma. Ad heb̓. iiij. Inus eſt ſermo dei ⁊ efficax et penetrabilior omni gladio ancipiti: et per­tingent vſqꝫ ad diuiſionem aīe et ſpūs compa gum quoqꝫ ac medullarū et ſcrutator cogitatō num et intentionū cordis. et ſic per talem diui ſionem ſi diuſtaret animalitas deficeret et cor pus moreretur. Tercia ratio vt meritū in nob̓ non deficiat ſed augeat̉. qꝛ illud tempus diui ne conſolatōis et guſtus habet ſe nō per modū meriti ſed premij. gͦ neceſſe eſt vt tale tempꝰ nō diu permaneat vt hō citius ad ſtatum laborꝭ et meriti remittatur. nam tal̓ guſtus debꝫ excita re noſtrū deſiderium et non ſemper occupare. Quarta ratio qꝛ continuatio celeſtiū conſola­tionū eſt ꝓprium ſolum beatis non viatoribuſ idcirco ad plurimū temporis deficit vinuꝫ dul­cedinis et gratie vt deſiderium amoris augeat qꝛ dolor rei perdite iudicat quātum ſint amata poſſeſſa. gͦ non debemus ceſſare a bonis operi bus ſed magis obedire. psͣ. xxxvi. Subditus eſto dn̄o et ora illum S Cum enim videt deus noſtram animi ꝓmptitudinem ad obediē dum tunc mandat ſex ydrias implere aqua. id eſt deficiente dulcedine conſolatōis ſiue ꝯtem platōis incipere opera actōis in ſex operibꝰ mi­ſericordie ad lauandum animam. Lu. xi. Qd̓ ſupereſt date elemoſinā et omnia munda ſunt vobis. Item ſicut aqua non eſt tanti ſaporis ſi cut vinum: ſic nec actio ita dulcis ſicut contem platio. Orige. Contemplatio habet perfectiſſi mas delectationes annexas. qui terrenis inhe­ret inuenit amaritudinem: qui aūt celeſtibus in­uenit dulcedinem. Augu. Actiua vita indigen ti ſubuenit contemplatiua aūt nullum inuenit indigentem. idcirco reple ſex ydrias ad ſum­mum id eſt iuxta facultatē Thob̓. iij. Quō po tueris ita eſto miſericors. q. d. in operibꝰ miſe ricordie ſtudioſe te exerceat. Architriclinus eſt ſuperior pars ratōis. ſed tunc haurit̉ et fert̉ ar­chitriclinio qn̄ opus bonū conformat̉ recte ra tioni. Tunc aūt guſtat aqua vinū factum cū vo luntas inuenit in operibus peractis quandam ſuauitatem et ſaporem diuine dulcedīs: iuxta