SermoDate et dabit̉ vobis. naꝫ donū elemoſine oꝑabitur fiduciam glorie. Thob̓. iiij. Fiducia magna erit coram ſummo deo elemoſina. Quartto debemus habere charitatē beniuolentie. nāhō confidit de amico non de inimico. Iō. Io.iiij. In hoc perfecta eſt catitas dei nobiſcuꝫ vtfiduciā habeamus. Gre. Qui plus diligit plꝰp̄ſumit. Eſt em̄ naturale ꝙ aīalia q̄ abundantincalore ſunt audacia. vt canes et leones. ſꝫ aīmalia frigida ſunt pauida vt lepores et catti. ⁊ph̓s in ethicis. Senes puſillanimes ſunt ⁊ male ſpei. econuerſo vero iuuenes ſunt magnanimes et bone ſpei ꝓpter calorem. et ſic habentes caritatis calorem magna pn̄t de deo confidere vt maria et martha confiſe ſunt de ſuſcitatōne lazari Io. xi. Dn̄e ecce quem amas infirmatur. Nam ſine caritate non eſt habenda fiduciaglorie. vnde ambro. Sicut ſine via nullus peruenit quo tendit ſic nec ſine caritate. Ber. Caritas audet magna petere et ad deum ſuaꝫ fiduciam eleuare. Quinto debemus habere timiditatem reuerentie. nā ciuitas q̄ ſꝑ rebellis ē domino et nō timuit eū nec obediuit ei: non pōt habere fiduciā alicuius honoris ſiue doni. ſic illi qͥnon ſunt timentes deum. qꝛ ſcribit̉ ꝓuer. xiiij.In timore dn̄ifiducia fortitudīs. et psͣ. cxliiij.Voluntatē timentium ſe faciet ⁊cͣ. Iō hortamur eccī. ij. Qui timetis dn̄m ſperate in illum.et in oblectatōeꝫ veniet vobis miẜicordia. Sexto debemus habere ſtudioſitateꝫ doctrine. nāſcolaris qui neſcit doctrinaꝫ magiſtri non habꝫfiduciam eum accedendi. iō docemur ꝓuer. xxij.Appone cor tuum ad doctrinā meā. et ſequit̉.vt ſit in dn̄o fiducia tua. dicit em̄ ſaluator Luce. x. Qui me erubuerit et meos ſermones hūcfilius homīs erubeſcet. Septīo habere debemus firmitatē perſeuerātie. nam miles qui nōfugit de prelioſi firmiter ſtetit fiducialit̓ ad dominum redit. et ſic homo perſeuerans in bonoAd quod hortamur. i. Io. ij. Manete in eo vtcum apparuerit habeamꝰ fiduciā: et nō confundamur ab eo in aduētu eius. nā ſctibit̉ Lu. ix.Nemo mittēs manū ſuā ⁊cͣ. ſꝫ qͥ ꝑſeueraueritvſqꝫ in finē h̓ ſaluus erit. Mat. x. et. xxiiij. iōgre. Incraſſū bonū agit̉ ſi an̄ t̓minū vite d̓ſatDe eadeꝫ dn̄ica.Sermo clxxiT quid cogitatis mala in cordibꝰ veſtris. mat. ix. P Iſta eſt ſecunda pars principal̓ iſtius euāgelij in qͣinnuitur manifeſtatō diuine ꝟtutis. naꝫ noſtracognitō ortū habet a ſenſu. Ad Ro. i. Inuiſibilia dei ꝑ ea que facta ſunt intellecta cōſpiciūtur. et ſic xp̄s in eo ꝙ ꝓpalauit cordiales cogitatōes manifeſtauit diuinā virtuteꝫ qꝛ pertinetad deum cognoſcere cogitatiōes. i. Regū. xvi.Hō videt̉ ea que parent: deus aūt intuetur corIdeo ad oſtendendū ſe verū deū arguebat cordium cogitatōes dicens. vt quid cogitatis mala in cordibꝰ vr̄is. Dicit nāqꝫ hiero. ad demetriadem ꝟginem. Eſt tutiſſimū atqꝫ perfectuꝫvt animus aſſueſcat diſcernere cogitatōes ſuaut bonas alat: malas occidat: qꝛ fons boni cogitatio bona. fons mali cogitatō mala. Notādum ẜm Rupertū holgot ſuper librū SapīeCogitatiōes ſunt multiplices. Prīe ſunt otioſe et neglecte que dormiente ratōne p̄ter intentionē noſtram in corde diuerſis imaginatōnibꝰvolutantur. De quo psͣ. xciij. Dn̄s ſcit cogitatōnes hoīm qm̄ vane ſunt. Iſte ſunt abijciende. nec in eis diu eſt morandum: qꝛ dicit Bern̄.Tam facile eſt eas reijcere ſicut recipere in aīa.et ſunt repellende. prīo qꝛ inutiles Iſa. lix. Cogitatōes eorum cogitatiōes inutiles. Secūdoſunt repellende: quia cauſant perditōem temporis: qꝛ dicit Caſſio. ſuper illud psͣ. xxxix. Etcor meum dereliquit me. Quocūqꝫ tempore n̄noueris te de deo cogitaſſe illud tꝑus cogitateperdidiſſe Tercō ſi homo moratur in eis tranſferunt ad turpia. vnde bern̄. Dum ocioſa tāqͣꝫminima non ſpernimus: interdum labimur adturpia et inhoneſta. Ideo hortatur nos Hieroni. Nunqͣꝫ vagis cogitatōnibꝰ pateas que ſi inanimo ſederint dn̄abuntur tui ⁊ adducent te addelictum maximū: dyabolus em̄ in expugnatione anime vtitur duplicibꝰ inſtrumentis. ſcilicet paruis et magnis: perpendit nanqꝫ ꝙ groſſam ſuggeſtionē non reciperes. Iō ſicut paruulus latrunculꝰ ꝑ feneſtrā mittit̉ vt maioribꝰlatrōibꝰ ſeras aꝑiat. ita dyabolꝰ paruas cogitatōes īmittit: et ſi ille ꝑ negligētiā admittunt̉trahūt mētē ad malū ꝯſenſum: iō ille d̓r btūsqͥ ſtatī dū īcipit cogitare turpia int̓fic̄ cogitatꝰpsͣ. cxxxvi. Btūs ꝗͥ tene. et alli. par.ſ. ad petrāQ Scd̓e cogitatōes ſunt crimīoſe et īfecteſcꝫ qn̄ ſunt de his q̄ in ſe ſunt peccata mortalia.
