lxxi. atori ꝑ obfuſcatōeꝫ lumīs ſui. multo igit̉ ma gis hō qͥ ex ꝯpaſſiōe regnū meret̉ eternū. ij. ad Thi. ij. Si ſuſtinebimꝰ ⁊ ꝯregnabimꝰ. Itē qͥ deo volebant pͥus ẜuire iam dn̄t. cū xp̄s ſerui uit ꝓ nobis amarā paſſiōem ſuſtinēdo ⁊ mor tem amariſſimaꝫ. Iſa. xliij. Seruire me feciſti peccatis tuis. Ber. Viſa xp̄i paſſiōe qͥs tam durus qͥ nō ꝯdoleat. qͣs tam delicioſus ut nō abſtineat. malicioſus ut nō peniteat. cū nō ſit acceptabiliꝰ ẜuitiū xp̄o qͣꝫ eiꝰ paſſiōi ꝯdolere Exemplū fuit quidā heremita ẜuiēs d̓ uote deo multis annis. tūc demū venit ſibi in mentē ⁊ cogitare incepit qd̓ eſſet acceptabilius ẜuitiū deo. Et plurima reuoluēs hincinde n̄ potuit vitatē in ſe inuenire. qua ꝓpter ſupplicauit dn̄o deo ꝓ eius rei reuelatōe ml̓tis di ebꝰ in orōe crebris cū lacrimis ꝑſiſtēs. tandeꝫ ſemel in orōe ꝓſtratꝰ in cella ſua audiuit lamē tabilē vocē qͣſi cuiuſdā infirmi lamētantꝭ. Cū igit̉ apuiſſet iuguriolū vt viderꝫ q̄ nā eēt vox illa vidit dn̄m ih̓m xp̄ꝫ ſub ſpinea corona graui onere crucis oneratū. qͥ territus clamauit. O dn̄e ieſu qͥd hic oꝑaris. rn̄dit. Coegiſti mep̄cibus tuis apparere tibi ⁊ inſinuare qd̓ eſſꝫ acceptabiliꝰ ẜuitiū mihi p̄ſtandū. dico em̄ tibi hͦ eſt maximū vt adiuues me portare hanc amariſſimā paſſiōem ⁊ grauiſſimā mortē quā ꝓ te et hūano genere ꝑtuli. et ſic euanuit. qui poſt hͦ multo deuotiꝰ ſedulis ſingultibꝰ et ſu ſpirijs paſiōem xp̄i collacrimādo deplanxit. De eadē dominica Sermo lxxi Ui ex deo ē ꝟba dei audit. Io viij P. Querit̉ qͥd magis ſit ncc̄ariū homī adulto inſtrumētaliter qͣſi ad ſalutis auxiliū. Rn̄det̉ dei ꝟbū. De qͦ gre. ſu ꝑ ezech. Oēs qͥ vite viā deſiderāt verba vite audire dn̄t. iō verbū dei ꝯꝑat̉ ſemī. Ma. xiij. Semē eſt verbum dei. qꝛ ſic̄ in ſemine eſt vis nutrimētalis ſic ꝑ v̓bū dei hō nutrit̉ et paſcit̉ ad vitā gr̄e ⁊ gl̓ie. Mat. iiij. et deut. viij. Nō in ſolo pa. vi. hō ſꝫ in o. ꝟ. ⁊cͣ. Qui agit̉ abominabit̉ hūc cibū timere habꝫ ꝙ vix effugiet mortis ꝑiculū. De quo gre. Eterne mortis pe riculū formidet qui verbū dei nō ſuſcipit. Iai. Suſcipite inſitū verbū qd̓ pōt ſal. a. ve. Di oniſius. li. i. celeſ. gerar. Impoſſibile eſt nobis lucere diuinū radiū niſi ꝑ ꝟbum dei. Iō dicit ſaluator. Qui ex deo eſt ⁊cͣ. ut ſupͣ in themate Sciēdū ẜm gre. triplices ſunt hoīes in hͦ mūdo. quidā ſunt malicia indurati. quidā hūana fragilitate pctīs implicati. Tercij ſpūalibꝰ de ſiderijs intēti. Primi ſunt malicia indurati. ⁊ illi v̓bū dei ꝯtēnunt. d̓ qͥbꝰ p̄s. ſic̄ aſpidis ſude obturātis au. ſu. qꝛ ē ſtatui eoꝝ odioſum. eo ꝙ ꝑ ꝟbum dei malicia eoꝝ arguit̉. ꝓuer. xv. Nō amat peſtilēs eū qͥ ſe corripit. De qͥbus ſaluator. mat. vij. Nolite ſctm̄ dare ca. ne mit. mar. ve. an̄ por. glo. Canes ſunt ꝟitatis īpugnatores. ut auari cuꝫ de fructu rapina vſura re emptōibꝰ et fraude agit̉. porci ſunt ꝟitatꝭ cōtēptatores ut guloſi et luxurioſi. Eccī. xxi. Audiuit luxurioſus et diſplicebit illi. et ꝓij. ci. il. pꝰ do. ſu. ſuū. Utrūqꝫ.n. aīal ē īmundū. ſic ⁊ auari ⁊ voluptuoſi eo ꝙ ſūt mūdo et carni plꝰ inclīati qͣꝫ ſpū. De talibꝰ d̓r. i. ad cor. ij. Aīal̓ hō nō ꝑci. ea q̄ ſūt ſpūs d̓i. d̓ qͥbꝰ pͣs. xxxv Noluit ītel. ut bn̄. age. Exēplū pōit Criẜ. ſu ꝑ math. Agricola qꝛ nō hꝫ volūtatē pugnādi nō aduertit audire de diſpoſitōe ad bellū. ecō uerſo miles non curat artē agriculture. qꝛ deſi deriū ad illā nō hꝫ. nā vbi deſideriū hoīs ibi ſenſus illiꝰ. ſic et tales carnales et mūdani nō hn̄t deſideriū ad verbum dei. Sap̄. i. In mali uolā aīaꝫ nō in ſa. nec ha. ī corꝑe ſub pec. Criẜ. Sicut cecus nō hꝫ aſpicere cādoreꝫ lucis. ſic nec malignꝰ miſteria ꝟitatis. Sil̓e hēt̉ ī pharaone cuiꝰ cor fuit induratū. Nā qͣꝫtomagis moyſes illi de deo loq̄bat̉ tāto fuit deterior. de talibꝰ amb. ſuꝑbtī īma. Quō pn̄t eē verba dei dulcia in faucibꝰ aīe in quibꝰ ē amaritudo ne quicie. nā dei ꝟba ẜm aug. ſunt celeſte manna ſicut em̄ manna ſapiebat vnicuiqꝫ ſicut diſpoſitus fuit. malis male. bonis bn̄ ſic Ioh̓. vi verba xp̄i fuerūt iudeis amara. dixerūt enim durus eſt hic ẜmo. bonis ꝟo dulcia fuer̄t ſicut diſcipulis. Iob.vi. qͥbus xp̄s d. Nunquid et vos vultis abire. vbi rn̄dit petrꝰ in ꝑſona oīm diſcipuloꝝ. dn̄e ad quē ibimus verba vite eter ne habes. Sed induratis verbū dei nō placet iō merito ut iam dictū eſt timebunt. qꝛ ſcribit̉ de eis. Eccī. iij. Cor durum hēbit male in nouiſſimo. Ber. in li. de ꝯſideratōe ad eugeniuꝫ Cor durum ē qd̓ nec ꝯpūctōe ſcindit̉ nec pietate mollit̉. nec mouet̉ p̄cibꝰ nec minis cedit ſꝫ flagellis induratur nec deum timet nec hoīes
