Sermo felicitate hoīs vltimus dies indicat. Secun do ſunt ſtulti querūt qd̓ inuenire pn̄t.i. diu viuere negligūt querere quod faciliter poſſent inuenire ſcꝫ bene viuere in pn̄ti qͣꝫ in futuro. Sene. in epl̓a. Nemo qͣꝫ bene viuat: ſꝫ qͣꝫdiucurat omnibus poſſit ꝯtingere vt bene viuāt vt diu nulli. qꝛ nullꝰ in pn̄ti lōgā vitā habere p̄t. vt oſtēdit Iob. xiiij. d. breues dies hoīs ſunt. Itē. xiij. natus de mulie re breui viuēs tꝑe repletur multis miſerijs. Hoc nr̄is tꝑibꝰ ꝟm ē. qꝛ ſumus breuis vite reſpectū antiquoꝝ patrū ſcꝫ. Adā vixit nō­gentis triginta ānis. Gen̄. v. Noe ante dili­uiū fuit ſexingētis Gene. vij. Et poſt diluuiū vixit. tricētis quinqͣginta ānis. et impleti ſūt oēs dies eius nōgētorū quinqͣginta annorū. Gene. ix. Sꝫ noſtris tꝑibus parci ꝑueni­unt ad ſexageſimū ānū. vel ſaltem octuageſi imo forte plures moriūtur infra. xxx. an nos anteqͣꝫ illū numerū attingūt. Itē vita no ſtra reſpectu eternitatis nihil ē aūt hora bre uiſſima. Scd̓o pꝫ vita nr̄a breuis ē: et nul­lus vitā longā acqͥrere pōt. ſꝫ bonā vitā acqͥ­rere p̄t. qꝛ deus ſꝑ paratꝰ eſt indulgere pctā. et dare gratiā. qꝛ nullū ſpernit eo veīt pec catores redimere. Et Iſa. xxx. Expeciat dn̄s vt miſereatur veſtri. Criẜ. ſuper Math̓. em̄ peccauerūt hoīes ſtatim punit eoſ deus: ſꝫ expectat in multas generatiōes. de us vult miſereri cuilibet peccatori etiā qͣꝫtum cunqꝫ magnis ſit peccatis inuolutus ſi ꝯteri tur gratiā querit. Ber. Maior eſt dei pieta­qͣꝫ queuis noſtra iniqͥtas Ezech̓. xviij. In cunqꝫ hora ingemuerit pctōr ⁊cͣ. O qͣꝫ ſtolidi ſunt illi qui multa laborioſa faciūt q̄rentes peritos medicos et plerūqꝫ magnā pecuniam expēdunt ad ꝓlongationē vite pn̄tis qui vix denariū ad bene ſalubriter viuendū aīa ſuarū ſalute exponere auderēt. Itē aliqui parati eſſent ducēta vel mille miliaria trāſire vt poſſent longā vitā adipiſci. ſꝫ ꝓpter bene viuere nolūt ad ꝓximā eccleſiā vel ẜmonem accedere. Tercij ſunt qui habent malā vitaꝫ. et volūt habere bonā mortē. Et tales ītel ligūt vita mala mors mala cōcordāt. mitātur ſimul. Oēs qͥdē quātūlibet etiā per­uerſi mortē bonā deſiderant hec patet qꝛ ſi uerſi et peſſimi interrogarētur vtruꝫ ſaluari vel bene mori vellent. rn̄derūt vtiqꝫ ſic. qꝛ eſt naturale. Ariſti.i. eth̓. Oīa bonū ap­petūt. Vn̄ Bohe. in. iij. de ꝯſo. ph̓ie. Eſt mentibꝰ hoīꝫ veri boni naturaliter inẜta cu piditas. ſꝫ raro cōtingit illi qui peruerſaꝫ vitā ducūt bene moriātur ecōtra. Vn̄ aug. de doctrina chriſtiana. pōt male mori bene vixerit. Ariſt. iij. eth̓. c. ix. Qualis vnuſ quiſqꝫ ē: talis debetur ſibi finis. Ex qͥbꝰ ſe­quitur illi ſtulti ſunt qui ducūt malā vitam et volūt habere bonā mortē. Quarti ſunt qui intēdunt bene facere tn̄ ad effectū illā inten cionē perducūt. ſꝫ tn̄ multi ſunt dicūt ſe habere bonā voluntatē bene faciēdi emēdā­di ſe adhuc ante mortē ſed longius ſibi termi prefigentes ſtatuentes vltra ſcꝫ viginti vel triginta ānos ſꝫ nōnūqͣꝫ deficiūt viribus anteqͣꝫ incipiūt hoc bonū ꝓpoſitū perficere. et quādoqꝫ ſic moriūtur nūqͣꝫ incipiūt. ſed tales ſtulti ſunt. qꝛ chriſtus qui dedit eis bo­ ꝓpoſitū in eis exhibuit celeſte regnū Paratus ē tn̄ eis dare executionē boni ꝓpo ſiti. et ꝯſequēter regnū celi. ſꝫ illi plerūqꝫ re­ſiſtunt ei et ſuffocāt bonū propoſituꝫ. Nōne ſtultus eſſet ille pauper cui rex exhiberet re­ vnū et ex negligentia et pigricia nollet at­cipere. ſic et tales ſtulti ſunt ⁊cͣ. De eadem feria Sermo. lxxxj. Onne oportuit chriſtū pati. et ſic intrare ī gl̓aꝫ ſuā. T Que­ſtio orit̉. ex oportebat xp̄ꝫ pati videt̉ peccauer̄t crucifixerūt. Re­ſpōdet Iſi. dīnū ꝓpoſitū de paſſiōe criſti erat ex cōpaſſiōe īeſtīabili caritate ad genꝰ hūanū. Sꝫ executio huiꝰ ꝓpoſiti fuit impia et crudel̓. qꝛ ex caritate ſꝫ ex īuidia odio iudei occider̄t xp̄m. vn̄ non excuſant̉ a culpa. deus licet malignitatē eoꝝ vſus fuit ad be neficiū generis hūani. ſicut medicꝰ viperinis carnibꝰ vtit̉ ad antidon ſalutiferi ꝯfectiōem Et ſi dr̄ oꝑtebat occidi. peccauer̄t oc­ciſores. dicēdū ē vꝫ ꝯſequētia. licet enī ne ceſſe ē euenire ſcādala. ꝟmtū ve homī illi per quē ſcandalū venit. Ideo ſanc. tho. parte te­cia. q. xlvi. articulo primo dicit. Oportuit cri­ſtum pati non neceſſitate coactionis ſed ne­ceſſitate congruitatis vel finis. Congruum