Sermofelicitate hoīs vltimus dies indicat. Secundo ſunt ſtulti qͥ querūt qd̓ inuenire nō pn̄t.i.diu viuere ⁊ negligūt querere quod faciliterpoſſent inuenire ſcꝫ bene viuere in pn̄ti qͣꝫ infuturo. Sene. in epl̓a. Nemo qͣꝫ bene viuat:ſꝫ qͣꝫdiucurat cū omnibus poſſit ꝯtingere vtbene viuāt vt diu nulli. qꝛ nullꝰ in pn̄ti lōgāvitā habere p̄t. vt oſtēdit Iob. xiiij. d. breuesdies hoīs ſunt. Itē. xiij. Hō natus de muliere breui viuēs tꝑe repletur multis miſerijs.Hoc iā nr̄is tꝑibꝰ ꝟm ē. qꝛ ſumus breuis vitereſpectū antiquoꝝ patrū ſcꝫ. Adā qͥ vixit nōgentis triginta ānis. Gen̄. v. Noe ante diliuiū fuit ſexingētis Gene. vij. Et poſt diluuiūvixit. tricētis quinqͣginta ānis. et impleti ſūtoēs dies eius nōgētorū quinqͣginta annorū.Gene. ix. Sꝫ iā noſtris tꝑibus parci ꝑueniunt ad ſexageſimū ānū. vel ſaltem octuageſimū imo forte plures moriūtur infra. xxx. annos anteqͣꝫ illū numerū attingūt. Itē vita noſtra reſpectu eternitatis nihil ē aūt hora breuiſſima. Scd̓o pꝫ ꝙ vita nr̄a breuis ē: et nullus vitā longā acqͥrere pōt. ſꝫ bonā vitā acqͥrere p̄t. qꝛ deus ſꝑ paratꝰ eſt indulgere pctā.et dare gratiā. qꝛ nullū ſpernit eo ꝙ veīt peccatores redimere. Et iō Iſa. xxx. Expeciatdn̄s vt miſereatur veſtri. Criẜ. ſuper Math̓.Nō em̄ cū peccauerūt hoīes ſtatim punit eoſdeus: ſꝫ expectat in multas generatiōes. ⁊ deus vult miſereri cuilibet peccatori etiā qͣꝫtumcunqꝫ magnis ſit peccatis inuolutus ſi ꝯteritur ⁊ gratiā querit. Ber. Maior eſt dei pietaqͣꝫ queuis noſtra iniqͥtas Ezech̓. xviij. In qͣcunqꝫ hora ingemuerit pctōr ⁊cͣ. O qͣꝫ ſtolidiſunt illi qui multa laborioſa faciūt ⁊ q̄rentesperitos medicos et plerūqꝫ magnā pecuniamexpēdunt ad ꝓlongationē vite pn̄tis qui vixdenariū ad bene ⁊ ſalubriter viuendū ꝓ aīarū ſuarū ſalute exponere auderēt. Itē aliquiparati eſſent ducēta vel mille miliaria trāſirevt poſſent longā vitā adipiſci. ſꝫ ꝓpter beneviuere nolūt ad ꝓximā eccleſiā vel ẜmonemaccedere. Tercij ſunt qui habent malā vitaꝫ.et volūt habere bonā mortē. Et tales nō ītelligūt ꝙ vita mala ⁊ mors mala cōcordāt. ⁊ cōmitātur ſimul. Oēs qͥdē quātūlibet etiā peruerſi mortē bonā deſiderant hec patet qꝛ ſi ꝑuerſi et peſſimi interrogarētur vtruꝫ ſaluarivel bene mori vellent. rn̄derūt vtiqꝫ ſic. qꝛ hͦeſt naturale. n̄ Ariſti.i. eth̓. Oīa bonū appetūt. Vn̄ Bohe. in. iij. de ꝯſo. ph̓ie. Eſt eīmentibꝰ hoīꝫ veri boni naturaliter inẜta cupiditas. ſꝫ raro cōtingit ꝙ illi qui peruerſaꝫvitā ducūt bene moriātur ⁊ ecōtra. Vn̄ aug.de doctrina chriſtiana. Nō pōt male mori qͥbene vixerit. Ariſt. iij. eth̓. c. ix. Qualis vnuſquiſqꝫ ē: talis debetur ſibi finis. Ex qͥbꝰ ſequitur ꝙ illi ſtulti ſunt qui ducūt malā vitamet volūt habere bonā mortē. Quarti ſunt quiintēdunt bene facere ⁊ tn̄ ad effectū illā intencionē nō perducūt. ſꝫ tn̄ multi ſunt qͥ dicūt ſehabere bonā voluntatē bene faciēdi ⁊ emēdādi ſe adhuc ante mortē ſed longius ſibi terminū prefigentes ⁊ ſtatuentes vltra ſcꝫ vigintivel triginta ānos ſꝫ nōnūqͣꝫ deficiūt viribusanteqͣꝫ incipiūt hoc bonū ꝓpoſitū perficere.et quādoqꝫ ſic moriūtur ꝙ nūqͣꝫ incipiūt. ſedtales ſtulti ſunt. qꝛ chriſtus qui dedit eis bonū ꝓpoſitū in hͦ eis nō exhibuit celeſte regnūParatus ē tn̄ eis dare executionē boni ꝓpoſiti. et ꝯſequēter regnū celi. ſꝫ illi plerūqꝫ reſiſtunt ei et ſuffocāt bonū propoſituꝫ. Nōneſtultus eſſet ille pauper cui rex exhiberet renū vnū et ex negligentia et pigricia nollet atcipere. ſic et tales ſtulti ſunt ⁊cͣ.De eadem feriaSermo. lxxxj.Onne oportuit chriſtū pati. et ſicintrare ī gl̓aꝫ ſuā. T Queſtio orit̉. ex qͦ oportebat xp̄ꝫ patividet̉ ꝙ nō peccauer̄t qͥ eū crucifixerūt. Reſpōdet Iſi. ꝙ dīnū ꝓpoſitū de paſſiōe criſtierat ex cōpaſſiōe ⁊ īeſtīabili caritate ad genꝰhūanū. Sꝫ executio huiꝰ ꝓpoſiti fuit impiaet crudel̓. qꝛ nō ex caritate ſꝫ ex īuidia ⁊ odioiudei occider̄t xp̄m. vn̄ non excuſant̉ a culpa.deus eī licet malignitatē eoꝝ vſus fuit ad beneficiū generis hūani. ſicut medicꝰ viperiniscarnibꝰ vtit̉ ad antidon ſalutiferi ꝯfectiōemEt ſi dr̄ oꝑtebat eū occidi. gͦ nō peccauer̄t occiſores. dicēdū ē ꝙ nō vꝫ ꝯſequētia. licet enī neceſſe ē euenire ſcādala. ꝟmtū ve homī illi perquē ſcandalū venit. Ideo ſanc. tho. parte tecia. q. xlvi. articulo primo dicit. Oportuit criſtum pati non neceſſitate coactionis ſed neceſſitate congruitatis vel finis. Congruum