xlij.Omine ſi vis potes me mundareMat. viij. Mar. i. et Lu. v. Inſumma euangelij tria innuuntur.Primo leproſi a fectuoſa oratioScd̓o eius gratioſa mundatio. Tercio ſubiungitur paraliticiamoro ſacuratio. Primum ibidn̄e ſi tu vis. ⁊c̄. Scd̓m ibi. extendens manuꝫtetigit eū. Tercium ibi. veniam et curabo eumx De pͥmo dicit. In ill̓o tem. ſcꝫ cū ih̓uspredicauit in monte thabor octo beatitudinesanno ſcꝫ pͥmo ſue predicatiōis vbi docuit oēmperfectōꝫ. cū deſcendiſſet de mōte ſcꝫ thabor.nam boni magiſtri mos eſt doctrinā ſuā factiſapprobare. hinc eſt ꝙ cum ſaluator compleuiſſet ſermonē ſuum in monte. vt dicit. Auguſti.Mox deſcendit ad operationē ſignorū. Idcirco ſubditur. Secute ſunt eūtur. mul. OrigeAliqui ꝓpter caritatē. aliqui ꝓpter doctrinaꝫaliqui ꝓpter admirationē. oliꝗͥ ꝓpter infirmitatum curationē. Subdit. Ecce lepro. veniēsadorabat eum. Iſte leproſus non ſuerat ī mōte: ſed fuit de his qui expectabant xp̄i deſcenſuꝫin pede montis. audiebat em̄ ſolam doctrinaꝫet credebat ꝙ talis ſapīa abſqꝫ omnipotentianon eſſet. Idcirco multum commendata eſt fides iſtius leproſi. quia adhuc nullo facto miraculo ex ſola fama doctrine credidit. quia dicitmagiſter in hyſto. ꝙ mundatō leproſi eſt pͥmūſignum qd̓ criſtus operatus eſt exquo aperte p̄dicare cepit. et dicit veniens adorabat eū. Ecceinfirmitas fuit cauſa adoratōnis et acceſſus adxp̄m. ſic et hodie deus plagat aliqn̄ hoīem īfirmitatibus et doloribus vt accedat ad euꝫ. psͣ.xv. Multiplicate ſunt infirmitates eorum. poſtea accelerauerunt ſcꝫ ad confeſſionem. Augu.Felix neceſſitas que ad meliora cōpellit. Eccīxxxi. Infirmitas grauis obriam facit animāExemplū legitur de quodā nobili qui inuidebat religioſis ad quem tandem correptū quadam infirmitate venit quidam religioſus conſolans eum quem ille petiuit vt ꝓ eo oraret. etille religioſus in quo ſtatu eſſet deuotior et magis ſine peccato requiſiuit. ⁊ rn̄dit infirmus ininfirmitate: cui religioſus: conſeruat vos dein ſtatu meliori. Iō Hugo de ſancto victore.Deus multos flagellat infirmitate: ne peccētvtilius em̄ eſt frangi doloribꝰ ad ſalutē qͣꝫ vtiſanitate et incolumitate ad damnatōnem et ſicfactum eſt beato Hieronimo qͥ ſi non fuiſſet infirmitate flagellatus nō fuiſſet ſacre ſcriptureita attentus: Iō psͣ. lxxij. Imple facies eorum ignominia: et querent nomen tuum dn̄e.Tunc ait dn̄e ſi vis potes me mūdare. q. d. voluntas tua eſt opus tuū. Ecce qͣꝫ ſapient̓ orauit: non audiuit doctrinā in monte. vbi doctꝰfuiſſet orationē dn̄icaꝫ. ſcꝫ pater nr̄ ⁊c̄. fiat voluntas tua ⁊c̄. ⁊ tn̄ dixit ſi vis. Criſo. q. d. Nōdubito tuā voluntatē ad omne opꝰ bonū paratum: ſed neſcio an expediat mihi ſanitas corporalis. ideo ſi vis potes me mundare. q. di.tu es ille de quo Iob xiij. Quis pōt facere mūdum de immundo: nonne tu qui ſolus es. credo ꝙ tu es qui mundaſti naaman per helizeuꝫiiij. Re. v. Et ſororem moyſi Numeri. xij.potes ergo: non dicit. ſi deum rogaueris ſed ſivis potes. q. di. Tuum poſſe eſt valde efficaxin multis Vbi pro efficacia eius ſciendum ꝙ poſſe eius. primo eſt principale. ſecundo ſingulare. tercio virtuale. quarto vniuerſale. quinto eternale. ſexto laudabile. ſeptimo ineſſabile. Dixi primo ꝙ eius poſſe eſt principale. ſic ꝙ nullam habet anteceſſionem nullo indigens adiutorio. Iob. xli. Quis pōt reſiſtere vultui tuo: et quis ante dedit mihi et reddaꝫei. q. d. nullꝰ. Iſa. xliiij. Ego dn̄s faciēs oīaextendens celos ſolus. Ad ro. xi. Quis pͥor dedit illi et retribuetur ei qm̄ ex ipſo et per ipſumet in ipſo ſunt omnia. Ecce poſſe eius eſt principale. Secundo eius poſſe eſt ſingulare nō habens adequatōem. Dani. iij. Neqꝫ eī eſt aliuſdeus qui poſſit ita ſaluare. Et Iac. iiij. Vnꝰeſt legiſlator et iudex qui poteſt perdere et ſaluare. Hanc ſingularitatem exprimit psͣ. Domine deus virtutum quis ſimil̓ tibi potens esdn̄e. Gloſa interlinealis. Tu ex te alij de te: ⁊veritas tua in circūitu tuo. Et hoc eſt qd̓ dicit̉Deutro. iij. Neqꝫ em̄ eſt alius deus vel incelo vel in terra qui poſſit facere opera tua ⁊ comꝑari fortitudini tue. Sic ergo deus in ſuo poſſe nullum pōt habere ſimilem vel equalē. Tertio eius poſſe eſt virtuale. ſic ꝙ non habet contradictōem. Dani. iiij. Iuxta voluntateꝫ em̄ſuam facit tam in virtutibus celi qͣꝫ in habitatoribus terre: et non eſt qui reſiſtat mani eiuset dicat ei quare feciſti. Gloſa. Nichil inquitmedium inter opus et preceptū. voluntas em̄poteſtas eſt. Quia ſicut diuina voluntas nonpoteſt impediri ſicut nec cogi. ſic nec etiā diuīapr
