lxxx. quinqꝫ milia hominū quinqꝫ panes ordea ceos duos piſces turba. d. hic vere eſt ꝓphe ta qui venturus eſt in mundum. Tercio lau­dauerunt in oꝑ efficacia. ibi potēs in op­re et ſermone: qꝛ coram deo et omni populo: Vnde ſolo verbo quicqͥd voluit fecit. ip̄e d. et facta ſunt. pͣs. xxxij. In huius figuraꝫ tres mortuos ſuſcitauit. pe. di. i.§. d̓niqꝫ.. tres qͦꝫ. vtputa filiū vnicum vidue. filiā archiſina gogi et lazarū. iteꝫ qͦſdam cecos illuminauit vt colligitur. Mat. ix. xij. xv.. xx. Tn̄ turba in hoc ih̓m laudans dixit: bn̄ oīa fecit. ſurdos fecit audire mutos loqui Marci. vij. Sic et illi hic dixerunt. Fuit vir ꝓpheta potens in oꝑe et ſermōe corā deo et omī ppl̓o: fides aūt extincta erat in eis vt ſequitur. nos auteꝫ ſpe rabamus ⁊cͣ. Sed tn̄ ea que ad fidem iuuare potuerūt ſil̓r expreſſerunt d. Sed mulieres quedā ex nr̄is terruerūt nos. dicit glo. Meri­to dicuntur terruiſſe eos quibꝰ de non inuēto corꝑe plus meſticiā addiderunt qͣꝫ de nūciata reſurrectione gaudiū recrearentur. que ante lucē fuerunt ad monumētū inuento corꝑe eius venerunt dicētes ſe etiam viſionē angelo rum vidiſſe qui dicerēt eum viuere. quaſi di­cant: ip̄e dixerunt ſed nos non credimꝰ Et ab ierunt quidā ex nr̄is ſcꝫ petrus iohānes vt pꝫ Iob. xx. ita inuenerunt vt mulieres dix erunt ip̄m ꝟo non inuenerūt. Ecce fidei extin ctio Q Dixi ſcd̓o innuitur de ſe non cre­dentiū correctio amicabilis ibi. O ſtulti et ta­di corde ad credēdum in omībꝰ que locuti ſūt ꝓphete: hic docuit dn̄s corrigere et maxime errātes circa fidē vbi maximū eſt periculum eo ſine fide impoſſibile eſt placere deo. Heb̓ ri. Un̄ quāqͣꝫ alias correctio debet eſſe lenis ẜm illud ad Gala. vi. Fratres ſi p̄ocupatꝰ ſu erit homo in aliquo delicto vos ſpūales eſti­hmōi inſtruite in ſpū lenitatis: tn̄ in materia fidei: et maxime cuꝫ qͥs publice errat correctō debet eſſe acris et ſeuera: hinc eſt etiā here tici contumaces igni tradunt̉: iuxta illd̓. mat. vij. Arbor que non facit fructus bonos excide tur et in ignē mittetur. Sic et in ꝓpoſito do minus ait. O ſtulti et tardi corde ⁊cͣ. R Circa qd̓ ſciēdum quatuor ſunt genera ho minum qui ſunt ſtultiores huiꝰ mundi. Pri mi ſunt qui in tali ſtatu viuunt in quo mori auderēt. hoc ꝓbatur: nūqͣꝫ em̄ habuerūt nec habebūt certitudinē vnius hore pn̄tis vite. nec ſciunt tꝑs vtrū mane vel veſꝑe diei vl̓ no cte morituri ſint: vtrū vel in igne vel in aqua vel in terra: qꝛ de facili quis p̄t cadere in pla­na terra et ſic mori. Bern. in meditationibus Certum eſt morieris incertū eſt quō qn̄ aūt vbi qm̄ vbiqꝫ mors te expectat. Tu quoqꝫ ſi ſapiens fueris vbiqꝫ ex pecta eam. iſido. in ſi nonimis. Quid in rebꝰ hūanis certiꝰ morte: quid incertius hora mortis. Inueniūtur qͥp pe qui in tali ſtatu. xx. vel xxx. annis vixer̄t in quo mori nollent. Et tales ſemꝑ periculis maximis ſe expoſuerūt qui ſic ſciēter in pctīſ mortalibꝰ ſteterunt. qꝛ ſemꝑ fecerunt in ptāte dyaboli ſi deus eis ſuā miſericordiā ſubtra­xiſſet: ſi ſic eos in tali ſtatu mori permiſiſſet ſtatim infernum intraſſent: vnde de peccatori bus in pͣs. cvi. Appropinquauerunt vſqꝫ ad portas mortis. Ergo magnā audaciam oſten dit ſciēter noctem in vno pctō mortali dor mit niſi adminus ꝯtritus ſit. Aug. de ꝟbis dn̄i. Audacior eſt qui in vno peccato mortali dormitqͣꝫ cum ſeptē hoſtibus de morte ſua inuicē obligatus ꝯfligit. Heu hoc non aduer tuntadulteri alij luxurioſi nec ip̄i ſuꝑbi vſu rarij luſores: nec ipſi guloſi qui in ebri etatibꝰ ꝯmeſationibꝰ viuūt. Sic alij omēs qui ſine omni timore dei peccāt ex ignorā tia aut in firmitate ſed ſciēter excerta malicia Et tales qn̄qꝫ timēt dāna rerū ſed timēt deum nec ſalutē ꝓpriā ꝯtra quos dn̄s in euā­gelio vt habet̉ Math. x. dicit. Nolite timere eos qui occidūt corpus: animā aūt pn̄t oc­cidere Glo. multo minus qui tꝑalia requirūt ſed potius timēte eum qui poteſt animaꝫ et corpus ꝑdere in iehennā. libet plus dꝫ ti mere ꝑdere aīam qͣꝫ corpꝰ ꝓpriū vel res tꝑa les: ꝓpt̓ p̄cioſitatē aīe. Aug. maius eſt in amiſſiōe vniꝰ aīe qͣꝫ mille corꝑm. Ber. totꝰ mūdus ille ad p̄ciū vniꝰ aīe eſtimari p̄t. S Sciendū igit̉ qͥlibꝫ prudēs nec vnū diē nec aliquā horā in ſtatu tali viue re deberet in mori nollet ꝓpt̓ incertitudi mortis. Luc̄. xiij. Eſtote ꝑati qꝛ qua hora pu. fi. hoīs veniet. Et math. xxv. Neſci­tis diē neqꝫ horā. qͥlibet igit̉ ſi viuere deberet quaſi iam mori debere ſcꝫ a peccatis ſe abſti­nendo bona oꝑa faciendo. Seneca in epl̓a. Om̄s dies velut vltima ordinādi ſunt qꝛ de