Seite
Cxi ſicut teip̄m. Aug. Certū eſt ꝙ de malo incerto ꝓximum meū non iudicarem ſi eū tanqͣꝫ meip­ſum diligerē. ſed defenderē et excuſarem. Sꝫ qꝛ charitatem perdidimus faciliter alterutrum iudicamus. et ſic qui iudicat ꝓximuꝫ oſtendit ſe a caritate alienum. Tertō qui ꝓximum iudicat peccat in deū. dei iudiciū ſibi vſurpando. nā oc­culta cordium ſibi ſoli patent. i. Re. xvi. Ho­mo videt ea que parent. deus aūt intuetur cor­iij. Reg. viij. et. ij. Paral̓. vi. Tu ſolus noſti cor filiorum hoīm. ex quo vſurpas tibi iudiciū tunc incidis in iudicium eius grauiter. Rom̄. ij. In quo alterum iudicas teip̄m condemnas. ea­dem enim agis que iudicas. Exiſtimas autem o hō qui iudicas eos qui talia agunt et facis ea: qꝛ tu effugies iudicium dei. q. d. non. ſed vſur­pas tibi diuinum iudicium. vt dicit aug. in epi­ſtola ad clerū et ad vniuerſalē plebē. et ponitur in cano. ij. q. i. nomen p̄ſpiteri. vbi habet̉ ꝙ di­uinum iudiciū ſibi vſurpat qui de occultis iudi cat. Dicit em̄ ſic. Nomen p̄ſpiteri ꝓpterea nō auſus ſum de numero collegarū eius vl̓ ſuppri mere vel delere ne diuine ptāti ſub cuiꝰ exami­ne cauſa adhuc pendet facere viderer iniuriam. ſillius iudicium meo vellem iudicō preuenire. qd̓ nec in negocijs ſecularibꝰ iudices faciunt qn̄ ad maiorem ptātem dubitatō refert̉ vt penden­te relatōne aliquid audeāt immutare. Iō Ro. xiiij. Tu quis es qui iudicas alienū ſeruū domīo ſuo ſtat aūt cadit. ꝓpter qd̓ hortatur apl̓us.i. Cor. iiij. Nolite an̄ tempus iudicare quoaduſ qꝫ veniat dn̄s qui illuminabit abſcondita tene­brarū. nam hō non pōt ſeip̄m rite iudicare. vt patet de petro mat. xvi. Si oportuerit me mo­ri tecū ⁊cͣ. et tn̄ negauit. et paulus. ī. Corin. iiij. Neqꝫ meip̄m iudico. glo. i. iudicare valeo. cum me melius cognoſco qͣꝫ alter. et ſubdit. nihil eī michi conſcius ſum: ſed nō in hoc iuſtificatꝰ ſuꝫ Ideo dicit aug. Cum de ſe nullus veram ſen­tentiā audeat dicere. quō de alio vult iudicare. et ideo in euangelio talis iudicans aſſimilatur ceco ductori cum dicit. nunquid pōt cecus cecuꝫ ducere. ſi cecus ceco ducatum p̄ſtat. nonne am­bo in foueam cadunt. Dicit hugo ſuꝑ Eccle­ſiaſten. Site nō vides. nihil bene vides. ſi fal­leris in tuo iudicō quid facies in alieno. tl̓es ſunt vt haſtilluſores qui ita ligati ſunt vt alios vidēt ſeip̄os non vident. Ideo talibꝰ dicitur in euan gelio. ypocrita eijce primum trabeꝫ de ocl̓o tuo et tunc perſpicies vt educas feſtucam de oculo fratris tui. nam talibꝰ dicit aug. de verbis dn̄i. Magis cogitare debes quid tibi deſit qͣꝫ qͥd ti bi aſſit. vt teip̄m humilies et alios non iudices. ꝓpter qd̓ dicit Bern̄. Si non habes huiꝰ mun di ſubſtantiam vt elemoſinā prebeas. ſi nō con ſtantiam vt effundas ſanguinem. caue iudicare ꝓximum et viues in eternum. eo ꝙ dicit Criſꝫ. Qui iudicat ꝓximum raro meretur veniā. naꝫ in hoc ſtat ſumma perfectō vt viſa culpa aliena conſideretur ꝓpria. Hoc fecit quidam frater qͥ portauit pondus arene ad capitulum cum fuit vocatus ad iudicandum fratrem. Talis fuit et Iob qui dixit. ix. cap̄. Verebar omīa oꝑa mea ſciens ꝙ non parceres delinquenti C Sꝫ X di. vnde oritur tale iudicium. Rn̄det ſan. Tho­mas. ij. ij. q. lx. ar. ij. Primo ex ſuperbia. quia vere humiles eſtimant alios ſe meliores. et hoc contingit ex tribꝰ. Primo reſpicit bonū in alio quod non habet in ſeip̄o. Secundo defectuꝫ in ſeip̄o quem non cognoſcit in alio. Tertō ſi con ſiderat nichil tale. tn̄ ex humilitate eſtimat ali­quod occultum bonum qd̓ non cognoſcit in ſe. ſuperbi hoc non faciunt. Scd̓o oritur ex inui­dia et ꝙ male afficitur. Criſo. Si quid boni d̓r de inimico difficile creditur. ſi quid mali facile. Aug. Quia caritatem ꝑdidimus faciliter alter utrum iudicamus. Tertō ex ꝓpria malicia cum quis ex ſeip̄o malus et peruerſus eſt. Ph̓s. iiij. ethicorū. Qualis vnuſquiſqꝫ eſt talia loquitur et operatur. et ita viuit niſi alicuius gratia agat Eccēs. x. In via ſtultus ambulans cum ip̄e in ſipiens ſit oēs ſtultos eſtimat. Aug. Faciliꝰ in alio iudicat quo qͥs ī ſeip̄o inuenit et ſentit. Cri ſo. O nnis homo ſcd̓m ſeip̄m eſtimat alterum. bonus bonum. malus vero eſtimat malum. Et hoc patet in exemplo reali. quia apis et aranea locant ſe ſuper vnum florem ſimul et apis ſuc­cum quem extrahit conuertit in mel dulce. ſed aranea in venenum Sic eſt de pijs et bonis que omnia que vident et audiunt conuertunt in ho­num. ſed mali in venenum. id eſt in maluꝫ inter pretantur. Vnde Criſo. ſuper matheum. Si cut difficile in aliquem ſuſpicatur malum qͥ bo­nus eſt. ſic difficile ſuſpicatur in aliquem bonū qui malus eſt. D Et ꝙ non debemus de facili aliquod opus iudicare malum. patet ꝑ ta­le exemplum quod legitur in vitaſpatrum li. ij. ꝙ quidam ſenex pater predicauit in quadam ci