![]()
cxli. vmbratilis. volūtas inſtabilis. Idcirco. gen̄. iij. adā vbi es.i. vbi memoria volūtas et intel ligentia. et Iob. xxviij. Tn̄ ergo ſapientia venit et quis eſt locus intelligentie. Eccēs. vij. Deus creauit hoīem rectū ⁊ ip̄e ſe infinitis ī miſcuit queſtionibꝰ. Scd̓o creatus eſt hō inaterabilis paſſione tā innata qͣꝫ illata. ꝑpetua bat em̄ eū fructus ligni vite. nā potuiſſet non mori. vt dicit mgr̄ in. ij. di. xix. Nō ledi. non pati. nō turbari. nō infirmari. nūc aūt deſcendit ab ih̓m. et impletū eſt in eo illud. pͣs. cxl. iij. Homo vanitati ſimilis factus eſt ⁊cͣ. Ter cio creatus eſt immortalis duratione. Gen̄. ij. Inſpirauit in faciē eius ſpiraculū vite. et ſactus eſt hō in aīam viuentē. Mgr̄ in. ij. di. xix .i. vitam corꝑi dantē. ſic ꝙ poſſet non mori. nō infici. non interfici. nihil em̄ amitteret niſi de um ꝑderet. Si em̄ aīa deo ſubeſſet ſemꝑ corpori ſuo p̄eſſet. qꝛ nō fuiſſet pena ſeꝑatōis ni ſi p̄ceſſiſſet culpa trāſgreſſionis. Nūc ꝟo deſcē dit. Iob. xiiij. Homo natus de muliere ⁊cͣ. Nam ſcribit̉. ij. Reg. xiiij. Om̄s morimur ⁊ quaſi aque dilabimur in terram. ad Heb. ix. Statutum eſt om̄ibus hom̄ibus ſemel mori Quarto creatus eſt ineqͥ ꝑabilis p̄latione. qꝛ omnis creatura fuit creata ad ſibi obſequendum. de qͦ p̄s. viij. Oīa ſubieciſti ſub pedibꝰ eius. et Eccī. xvij. Deus dedi poteſtatē homī eorum que ſunt ſuꝑ terram. poſuit timorem illius ſuꝑ omnē carnē. Sed nūc deſcendit. vn̄ Aug. de ciui. dei Nunc terrēt te fortes fere. va ſtant te beſtie. infeſtant miſerie. inſidiant̉ ver miculi. inuadit homo hoīem. vt cūquerit̉ ſalo mon. Eccēs. viij. Interdū dn̄atur hō homini in malū ſuū. Vnde em̄ venit tam ꝯtumelio ſa ſubiectio niſi qꝛ homo noluit ſubeſſe deo. iō p̄t ei dici illud. Hiere. ij. Leua oculos tuos et vide vbi nunc ꝓſtrata ſis. O Reuera homo deſcendit ſicut ſcribit̉ Eccī. xl. Ocupa tio magna creata eſt oībus hoībus ⁊ graue iu gum ſuꝑfilios adā a die exitus de vētre mr̄is eoꝝ vſqꝫ in diē ſepulture. et ſic deſcēdendo in cidit in latrones.i. in miſerias preſentis vite. Et notāt̉ hic quinqꝫ mala in que incidit hō ꝓ. ꝑ pctm̄. Primū eſt amiſſio interne qͥetis q̄ eſt quaſi ꝑadiſus ſpūalis. De quo Sen̄. Non ē maior huius mundi letitia qͣꝫ trāqͥlla ꝯſciētia hanc hō ꝑdidit. Scd̓m malū eſt defectus oīm bonoꝝ qd̓ notatur ibi. in hiericho. quod inter p̄tatur defectus. qꝛ nūc omībus indiget. ⁊ aliū de cū labore cogit̉ mendicare vt pote victuꝫ a terra. veſtimentū ab aīalibꝰ. adminiculū a iu mentis Iuxta illd̓ poeticū ouidij de arte amā di. Teſtes quas geritis ſordida lana fuit. vij. increpat dn̄s iactantiā diuitū huius mundi. Apoca. iij. dicis quia diues ſum ⁊ locupletatꝰ et nullius egeo. et neſcis qꝛ tu es miſer et mirabilis pauꝑ et cecus et nudus. Seneca. Si quē vere vis eſtimare nudū inſpice patimoni um. honores. diuicias. ⁊ alia fortune bona. nūc vero nudus eſt. Terciū eſt opp̄ſſio malorū ſpi rituū. quod notatur ibi. incidit in latrones.i. in ptātem demonū ꝑ ꝯſenſum ꝓpriū. Iob. x. ix. Simul venerūt latrones eius ⁊ fecer̄t ſibi viā ꝑ me. qꝛ qͥ primū ꝑentē inuaſerūt. etiaꝫ to tam poſteritatē inuadūt. Et dicunt̉ latrones a latēdo ꝓpter inuiſibilitatē nocturnā. vn̄ p̄s. ix. Inſidiat̉ in abſcōdito quaſi leo in ſpelūca ſua. Itē quia inueſtigāt occulta nr̄a. Vn̄ abdi as. Quō ſcrutati ſunt eſa. inueſtigauer̄t abſcondita eiꝰ. Quartū eſt omiſſio gratuitoꝝ bonoꝝ. qd̓ notat̉ ibi. qͥ etiā deſpoliauer̄t eū.ſ. ve ſtimētis gr̄e et innocētie ⁊ īmortalitatis. q̄ tūc erāt.ſ. poſſe nō mori. qꝛ mō nemo eſt qͥ viuit et nō videbit mortē. ut hēt̉ p̄s. lxxxviij. et Treno. i. Manū ſuā miſit hoſtis ad oīa deſidera bilia eꝰ. Hinc ē ꝙ querēte dn̄o adā nudū ſe eē ꝯquerit̉. Gen̄. iij. P Nā ſicut ait b. bern̄ quatuor virtutibꝰ fuit indutꝰ in exordio ſue creatiōis. Prima fuit miẜicordia q̄ dirigebat eū tāqͣꝫ pedagogus et ẜuabat vbiqꝫ. hanc ami ſit mulier cū exarſit in ꝯcupīa ſua. ut nec ſibi nec viro nec filijs ꝑcerat vniuerſis. Sil̓r ami ſit adā cū maieſtati diuini mulierē obiecit qua ſi poſt tergū eiꝰ volēs declinare ſagitiā. d. mulier dedit mihi ⁊ ꝯmedi. Scd̓a virtus fuit ve ritas q̄ tāqͣꝫ eruditor inſtruebat ut in agnitōꝫ ſūme ꝓduceret ꝟitatis. hāc amiſit mulier cū plꝰ ſerpēti qͣꝫ deo credidit mēdatium ſuadenti ſil̓r et adā vbi culpā erubuit ꝯfiteri. Tercia fu it iuſticia q̄ regebat eū ut ſapiēs eēt ne faceret malū. hāc hō amiſit cū eua ẜpētis. adā ml̓ierꝭ voci obediuit potiꝰ qͣꝫ diuīe. Quarta fuit pax q̄ fouebai et delectabat eū. cū nec intꝰ pugne nec foris eſſent timores. hāc hō amiſit ꝓtinuſ cū peccauit. quia nō eſt pax impijs dicit dn̄s. Iſi. xlviij. Vnde ſtatim fugierunt a facie dn̄i qꝛ legē ſentiebāt contrariam in membris ſuis liiij 