Sermo concupiſcentiā eoꝝ ex auditu eterne dulcedīs et celeſtiū gaudioꝝ naturalit̓ deſiderat etiā oīs cupiūt cōſequi illas celeſtes voluptates et incitantur ad penitentiam. ſed obuiat eis il le malꝰ timor aggrediēdi ardua opera penitē tie et agendi dignos fructus pnīe. et ſic retra huntur a ꝓpoſito ſancto et permanent in vi­cijs. talis d̓r remiſſa conuerſio que multos ſe­duxit vt dicit Iſido. de ſummo bo. Et eſt vi tanda a vere penitentibꝰ De talibꝰ ſcribit̉ iob vi. Qui timent pruinam irruet ſuꝑ eos nix. hoc exponit Gre. dicens Pruina inferius ge leſcit. nix de ſuperius cadit. quid per pruinaꝫ conueniētius intelligitur qͣꝫ tꝑalis pena cuiuſ cunqꝫ modi ſit. quid per niuē niſi pena eternal̓ que a deo eterno iudice infligitur dānatis. cō­grue ergo ſequitur qui timēt pruinā.i. tꝑalem penam in vera penitentia et ideo non penitent irruet ſuper eos nix ſcꝫ eterne dānationis in futuro. dicente eterno iudice Ite maledicti in ignē eternū Qd̓ amplius declarat b. gre. ibid̓ Predicator libenter defenderet veritatem trepidat timēdo penā tꝑalem tirannoꝝ vl̓ per ſecutionē vel inimicicia pati vel perdere lucrū tꝑale. ſic diues vel let libenter impartiri pau­peribus largas elemoſinas ſed timet ſibi defi cere. ideo tenet. ſil̓r luxurioſus libenter deſi­ſtereta turpitudine. ſed timet carere volupta­te et pati temptatōes carnis. Sic auarus libē­ter ageret penitentiam ſed timet reſtituere in­iuſte ablata. ſic et aliqn̄ ſuperbꝰ ſi ageret peni­tentiā ſe humiliando timet ne deſpiciatur ſiue vili hēatur. et ſic arguendo de oībus pecca­toribus et de ſingulis gradibus pctōrum qui timēt incurrere tēporalē penā ſi agerēt penitē tiā ſed ꝑmanēt in pctīs. ſuper eos veniet pena ſempiterna L Terciū qd̓ multos tinet in pctīs et portat ad eternam corruptio­nem eſt falſa ſpes. Et hec eſt triplex Prima eſt longe vite que ꝓmittit peccantibꝰ ſpacium longe vite. et ideo eo liberius peccant cogitan tes intra ſe inaniter dicentes. adhuc tꝑs ſuffi­ciens penitendi erit ſeneſcemus et dicūt illd̓ Sap. ij. Venite fruam bonis ſunt. et vta­mur creatura tanqͣꝫ in iuuentute celeriter ſeꝗͥ tur. coronemus nos roſis ⁊cͣ. In intelligit maxima voluptas carnis et delicie huius vite in quibus iuuenes delectantur Sed de talibꝰ qui premittunt ſibi longū tēpus viuendi dicit ſcriptura. i. The. v. Dies dn̄i ſicut fur inno cte ita veniet. Et oroſius ſuper pͣs. Cum pro mittunt ſibi longa ſpacia viuendi. et qn̄ min putāt rapiunt̉ ad eterna ſupplicia morte ſub­tanea. et. Aug. Heu infelix mors homīes mi­le modis rapit. cum eſtimant ſe adhuc longe viuere moriuntur et perit oīs ſpes eorū. Se­cunda falſa ſpes que multos portat ad eternā dānationem eſt fallax ſpes diuitiarum huius mundi que ꝓmittit diuitias multas et abunda tiā temporalium. ſed audiant infelices tales verbum lamentabile ex ore veritatis. Math. xvi. Quid enim prodeſt homini ſi mundū vni uerſum lucretur. anime vero ſue detrimentuꝫ patiatur. aūt quam dabit homo cōmutatione: anima ſua. Tercia ſpes falſa ꝓmittit veniā circa finem vite accipere cum latrone. ideo ta­les preſumptuoſe peccant ſuper miſericordiā dei dicentes. deus miſericors eſt. quacūqꝫ ho ra pctōr ingemuerit dimittet ei oīa pctā Con­tra tales ſcribitur Eccī. v. De ꝓpiciatu pec­catorū noli ſine metu. neqꝫ adijcias pctm̄ ſu per peccatū. et ne dicas. miſeratio dn̄i magna eſt. multitudinis peccatorum meorū miſera­bitur. miſericordia enim et ira ab illocito pro­ximant. et in peccatores reſpicit ira illius. non tardes ꝯuerti ad dn̄m et ne differas die in di em. ſubbito enim veniet ira illius. et in tēpore vindicte diſperdet te. Quartum viciuꝫ quod multos portat ad eternam damnationem eſt denegatio venie. Cum enim peccatores inſti­gante dyabolo paulatim labuntur de vno pe­cato in aliud donec veniant in ꝓfundū pecca­torū. tūc dyabolus eis precludit viā eterne ſa­lutis. ſcꝫ ſpem venie que erigit lapſos ad cele ſtes ſedes tunc perſuadent illis deſperationeꝫ et negat illis veniā Et ſic precluſi peccatores poſſunt conqueri qd̓ ſcribitur in hieremia. tre norū. iij. Ipſe ſcꝫ dyabolus perſuadendo de ſperationē et negādo peccatorū veniā. cōclu­ſit vias meas lapidibus quadris. ſemitas me as ſubuertit et vt dicitur Iob. xix. Tranſire non poſſuꝫ Nam dicit Iſidorus. de ſummo bono. Dyabolus hoc habet in ſua fallaci arte cum perduxerit peccatores ad multitudinem peccatorum precludit illis viam ſalutis eter ne perſuadendo deſperationem. ne euadant fauces eius per ſpem venie que erigitur ſa­ꝑſos ad celeſtes ſedes