IIII. Incipit liber. Quartus. Lectio prima. Uoniaꝫ quidem igitur medietas Poſtquā philoſophus egit de fi ne virtutis in pri mo: ⁊ de genera tione ⁊ multiplici cōditione virtutis ī ẜo. ⁊ de principio virtutis in. 3º. Hic ī. 4º. agit de mul tiplici ſpecie v̓tutis. Et ẜm h̓. iſte quartus habet. xj. ꝑtes. In quarū prīa agitur de fortitudine. In. 2º. de temperātia ibi. ¶ Poſt h̓ de tēperātia. In. 3º. de liberalitate ibi. ¶ Dicamꝰ deīceps de liberalitate. In. 4º. de magnificen tia ibi. ¶ Uidebit̉ āt vtiqꝫ cōſequēs. In. 5º. de magnanimitate ibi. Magͣ nimitas autem circa magna. ¶ In. 6º. de phylotimia ibi. ¶ Uidet̉ aūt ⁊ circa hūc. In. 7º. de māſuetudine ibi. Manſuetudo aūt. In. 8º. de aīcitia ibi. ¶ In colloquijs aūt ⁊ conuiuere. In. 9º. de veritate ibi. Circa eundē aūt fere. ¶ In. 10º. de eutrapelia ibi. L Exiſtente aūt r̄quie. In. xj. de quadam paſſione laudabili.ſ. de verecun dia ibi. Uerecūdia aūt. ¶ Ph̓s ergo agens de fortitudine īueſtigat ⁊ manifeſtat primo eiꝰ obiectū. 2º. eius opꝰ ⁊ actum ibi. Fortis aūt īſtupeſcibil̓ 3º. eius ſimilitudīes ibi. ¶ Dicunt̉ aūt ⁊ alie ẜm. 5.. 4. eius ꝓprietates ibiCirca audatias aūt. Obiectū aūt ſor titudinis manifeſtat in. 7. cōcluſionibus. quarū prima ē qd̓ obiectū fortitudinis eſt teribile. 2º. ꝙ malum eſt il lud terribile ibi. h̓ autem ſūt. 3º. qd̓ multiplex ē terribile ibi. ¶ Timemꝰ āt mala. Quarta qd̓ fortitudo non ē cir ca quodcūqꝫ terribile ibi. Sꝫ nec cir ca oīa. 4º. quod ē circa maximū terribile ibi. Circa qualia igit̉. Sexta qd̓ n̄ eſt circa illud maximū terribile quo cunqꝫ mō ſuſceptibili ibi. Videbit aūt utiqꝫ nec circa. 7º. qd̓ illud terribi le circa qd̓ fortitudo eſt multipliciter ē uariabile ibi. Terribile aūt nō om nibꝰ. Dicit ergo primo quod ī fine p̄ cedētis libri dixerat qd̓ primū diceret de fortitudine qd̓ iam dictum ē prius .ſ. ſupra li. 2º. qd̓ fortitudo ē medietaſ circa timores ⁊ audatias. oīs autē ti mor ⁊ oīs audatia ē circa terribile. ⁊ nos timemꝰ rerribilia. ex quo habetur quod ob̓m fortitudīs eſt terribile. Eſt eniꝫ ſciēdū quod vnaqueqꝫ virtus moderās paſſiones: habet ꝓ obō: obiectū illarū paſſionū. qꝛ virtus ordinat apperitū circa illud circa ꝙ paſſiōes de ordināt ipſum. Sed ut hic ſupponit̉. fortitudo moderat timores ⁊ audacias: harū autē paſſionū obiectū eſt ter ribile. qd̓ ẜm rem idē ē quod auſibile. differūt tn̄ ẜm rationē. illud enī malū qd̓ eſt magnū ⁊ difficile ad vincendū. ſimul eſt terribile ⁊ auſibile. auſibile quidē inquātū eſt appetitus aptꝰ natꝰ aſſurgere ad repellēdū ⁊ īpugnandū ipſum terribile. nō inquātum appetitꝰ ē natus cadere ab iſta aſſurrectione. ⁊ ē natus frāgi ex īminentia dicti mali. quare neceſſe eſt qd̓ fortitudo ſit circa illud qd̓ eſt terribile ⁊ auſibile. Et ſic habemꝰ pro prīa cōcluſiōe qd̓ terri bile eſt obiectū fortitudīs. 2º. ibi. h̓ aūt ſunt ſimplicit̓. Oſtendit qd̓ iſtud terribile ē maluꝫ. d. ꝙ h̓ terribilia ſim pliciter ⁊ vniuerſalit̓ loquēdo ſūt ma la. Cuius ſignū eſt ⁊ ꝓbatio. ꝙ ātiqui determināt ⁊ diffiniūt timore dicenteſ ipſum eſſe expectationē mali. Notā dum aūt quod expectatio vniuerſalit̓ ⁊ generaliter ſūpta reſpicit futuꝝ euē tum alicuius accn̄tis boni uel mali ⁊ dicit īmutationeꝫ appetitꝰ pro futura receptione illius accn̄tis. Sed differenter reſpicit malum ⁊ bonum. quia maluꝫ reſpicit fugiendo.i. cum fuga ⁊ odio illius talis euētus. bonū vero re ſpicit non fugiēdo. ſed pocius acceptādo cū deſiderio. Et ideo expectatio reſpectu boni ꝓprie dicitur ſed reſpectu mali īproprie. nec ē expectatio ni ſi large ſumpta. Itē īmutatio eſt dif2