x ciuilis experientia ad fieri legiſpoſitm̄ Sed medicus poteſt fieri bonꝰ ſine illa experientia. quare nec legiſpoſiti uus ſine iſta. huius rei ponit primo cluſioneꝫ ſub interrogatione. d. qualit̓ igͦ ex hijs ſophiſtarū v̓bis fiet aliquis legiſpoſitiuus: vel qualiter poterit in talibus recte iudicare. q. d. nullo. . ponit minorem ibi. Non enim vi­dentur. d. medici bene medicatiui fiunt ſolis librorum cōſcriptionibꝰ vel lectionibus qͣꝫuis aliqui attēptēt dicentes non ſolum genera curationū: ſed etiā mod̓ curandi. ut oportet di­uidendo ſingulos habitus cōplexio nes diſpoſitiones hominū. autem legere vel audire ſunt exꝑtis quidem vtilia. ſed neſcientibus.i. experientiaꝫ non habentibus ſunt prorſus inutilia. . ibi. Forte igitur Repetit conclu ſionem cum aliqua expoſitiōe. d. le­gum politiaꝝ.i. principatuuꝫ. vnde leges fiunt. congregationes ſunt quid vtiles hominibus potentibus ſpeculā examinare illas iudicare de ipſis que ſunt bene poſite que ꝯͣrie.i. ma le qualia precepta qualibus perſōiſ congruunt. ſed illis qui legum cōgre­gationes ſine habitu.i. ſine memoria ſine p̄exn̄te experientia legendo vl̓ audiendo pertranſeunt illis inqͣꝫ tali­bus non eſt datum iudicat̉ recte ip̄iſ niſi forte a caſu tamen vnum eſt ex tali lectione fient intelligibiliores tamen perfecte ſcientes. Elinquentibus igitur. Im­probata ſophiſtarum opiniōe de legiſpoſitione: conſequē­ter reuertitur ad doctrinā propriaꝫ pꝰ autem circa propōit intentū. tra­dit procedendi modū ibi. Primum quidem igitur. incipit librum poli ticoruꝫ ibi. Dicamus. Dicit ergo pꝰ nobis relinquentibꝰ imperſcrutabi­lem modū ſophiſtis prioribus oꝫ nos ipſos melius intendere de legiſpoſi­tione vl̓r de omni politia: vt ph̓ia moral̓ que verſatur circa humana bo­na perficiatur ad potentiam noſtrā. i. vſqꝫ ad vltimū de potentia noſtra. Sci endum eſt enim ẜm euſtraciū.. li. .i. in prohemio ariſtotel̓ circa ph̓iam th̓oricam practicaꝫ ſtuduit nego­tia de ābabꝰ expoſuit īſtruēs aīas oīum pertranſeuntium artibus doctrinis. ph̓ia hēt optimū finē. ideo dicit ſe facturum vſqꝫ ad vltimū de potētia Dein̄ ibi. Primū quid̓. Tradit mo ꝓcedendi. d. nos primū tēptabi­mus pertranſire legendo diſcutien­do ſi quid eſt bene dictū ſimplicit̓ vel ſecundū aliqͣꝫ partē a noſtris progeni­toribꝰ nos in ſciētia genuerūt. Dein̄ temptabimus ex cōgregatꝭ politijs ſpe culari diſcernere precepta ſaluant qualia corrūpāt ciuitates qualia peccata corrūpunt ſingulas politiaꝝ. ꝓpter quas cās hec ciuitates agunt bene ciuiliter. hec agunt cōtrarium .i. male. autem cōſiderabimus quia hijs omnibus conſideratis magis melius cōſpiciemus qualis politia eſt optima qualit̓ ordinata ē optime or dinata qualibus legibus conſue­tudinibus vtens. iſte ꝗdem eſt proceſ ſus quē tenet in libro politicorū. enī pars ē ꝓhemiū illius libri. ibi eniꝫ do­cet qualit̓ debeat quis fieri bonus le­giſpoſitiuus. Dein̄ ibi Dicamus. In cipit liber politicoꝝ. d. dicamus igit̉ incipientes: qm̄ omnē ciuitatem vide mus cōitatem quādaꝫ exiſtentē oēꝫ cōitatem boni alicuius gͣtia inſtitutam hac.n. littera ꝯtinuat̉ illa ita factū ē vt vbi incipit liber politicorū. explicit ethicoꝝ. Cuius expoſitionē ſentētiā aliqualit̓ aſſinuauimus p̄ſtante deo oꝑat̉ oīa in oībus. Cui ē honor glo­ria in ſecula ſeculoꝝ Amen. Explicit ſententia expoſitio que­ſtionibꝰ ſuꝑ libros ethicoꝝ. Ariſtotel̓. Impreſſa Brixie ad expenſas. Sp. dn̄i Bonifacij de manerua. M. cccc. lxxxij. die vltimo aprilis.