ſire de delectatione. Incipit liber decimus. Lectio. j. Oſt h̓ aūt de d̓ lectatiōe Pꝰ qͣꝫ det̓minauit de fine v̓tutis. .sͣ. li. i. ⁊ de vir tutibus ⁊ ōibꝰ ad illū finē cōferentibus in reliquis.§. libris. Hic cōſequēt̓ ī x. re dit ad cōplend̓ tractatū de fine v̓tutꝭ īchoatū in primo: qꝛ ꝟo in dicto fine.ſ. in ipſa felicitate includit̉ delectatio ⁊ operatio ut dictū eſt. sͣ. li. i. c. xj. iō primo tāgit de d̓lectatiōe. 2º. de oꝑatione in qua cōſiſtit felicitas. jͣ. c. 7º. Dictis vtiqꝫ. pº. gͦ propōit intētū. d. ꝙ poſt h̓ qͦ. sͣ. tractata ſūt de fine v̓tutis ⁊ de vir tutibus ⁊ āicitijs ⁊ eaꝝ cōditionibus ſequit̉ ꝑtrāſire dicēdo ⁊ d̓terminando de d̓lectationē: ⁊ h̓ ſequitur forte ad ꝯ plendum tractatū de felicitate: quia plures aiunt felicitatē eē cū delectatio ne ⁊ vocāt beatū ab eo ꝙ ē gaude. ut .sͣ. li. 7º. c. 14º. 2º. ibi. Maxīe enī ꝓbat ꝙ h̓ ſit agendū de delectatione. 2º. āt agit de ip̄a ibi. Eudoxiꝰ. Probat igit̉ ꝙ h̓ ſit agendū de delectatione duplici via. pꝰ. ex ꝑte delectationū: 2º. ex parte hominū ibi. pro talibus āt. Ex parte aūt delectationū tāgit quīqꝫ media ꝓpt̓ qͦ agēduꝫ eē videtur de delectatione ⁊ triſtitia. pº quid̓ qꝛ delectatō maxīe videtur coapꝓpriā generi noſtro.ſ. generi humano. qꝛ qͣꝫuis ſit cōis ōibꝰ aīalibus. ſic̄ ⁊ ſenſus tactus ⁊ gu ſtus ut. sͣ. tractatu de tēperātia tamen maxime inuenitur cōcorporata hūane vite. sͣ. li. ſcd̓o. c. 3º. quare ꝓpter hͦ: hic ubi agitur de cōditionibus hōinū agēdū ē de delectatiōe. 2º. qꝛ pedagogi oyabizones.i. gubernatores iuuenū eru diunt eos delectatiōe ⁊ triſtitia ut.ſ. d̓ lectētur ī ill̓ ſolū ī quibꝰ oꝫ ⁊ triſtentur in hijs ſolū in ꝗbus oꝫ. h̓ enī ē recta di ſciplīa. ut ait pl̓o. sͣ. li. 2º. c. 3º aliquādo .n. oꝫ adhibere penas ī educatione in x uenum. qꝛ nō obediūt ẜmoni ſimplici ut. jͣ. c. xi. quar̄ ēt ꝓpter h̓. hic agēduꝫ ē de delectatiōe ⁊ triſtitia ubi agit̉ de hominū eruditiōe. 3º. qꝛ vr̄ ꝙ gaudere ac delectari ꝗbus oꝫ ⁊ odire ac triſtari in ꝗbus oꝫ ſit maxime cōferens ad uir tute ꝓ eo ꝙ nꝰ eſt bonꝰ qui non gaudet oꝑibus bonis. nꝰ uirtuoſus qui nō ga udet oꝑibus virtuoſis. ut. sͣ. lio. iº. c. xi. ⁊ ſil̓r ītelligo ꝙ nꝰ eſt bonꝰ qui n̄ triſta tur oꝑibus mal̓. quare de hijs agendū eſt hic vbi agit̉ de virtute. 4º. qꝛ delec tatio ⁊ triſtitia p̄tendūt ⁊ extendūt vi res ſuas ꝑ totā hoīs vitā tanqͣꝫ illa que hn̄t īclinationē aīorū facere īdeſinent̓ ꝙ patet qꝛ delectatio ītendit ⁊ triſtitia reijcit opōnes ꝗbus ſuꝑueniunt ut sͣ. li. 2º. c. 3º. quar̄ ꝓpter h̓: hic ē de ipſis agē dum vbi agit̉ de īclinationibꝰ ⁊ opōnibꝰ hōinū. 5º. qꝛ h̓ hn̄t magnā potentiā ad decorādaꝫ vel īquinādaꝫ virtutē ⁊ felicē uitā ꝓ eo ꝙ os eligūt delectabl̓ia ⁊ fugiunt triſtia. ut. jͣ. c. ꝓximo. ⁊ ideo ſi delectabilia n̄ exiſtāt. nō erit hō felix ſed īdigens. ut. sͣ. liº. 9º. c. 12º. quare de hijs agendū ē hic vbi agr̄ de felicitate Conr̄ ibi. pro talibꝰ āt. ꝓbat ideꝫ ex ẜauia.ſ. ex ꝑte hominum ſuꝑ iſtis opinantiū ſic ītendēs arguere. de hijs eſt hic agendū de quoꝝ bonitate ⁊ malitia ſūt diuerſe opiniones ph̓orū morali uꝫ.ſ. de bōitate ⁊ malitia delectatiōis ⁊ triſtitie ſūt hꝰ opiniones. quare ⁊cͣ. hꝰ rei. ponit pꝰ. mi. recitās illas opinio nes. 2º. ſingl̓r reprehendit quoddā dictū vnius opinionis illarū ibi. ¶ Ne for te āt. Dicit gͦ pº ꝙ quibuſdā ph̓is vide bit̉ nihil eligendū eſſe pro talibus. pu ta pro adeptione delectabiliū uel pro fuga triſtiuꝫ: ipſis quid talibꝰ hn̄tibus multam dubitationē. aliter ⁊ aliter ſē tiētibus diuerſis hōinibuſ. qꝛ hij dn̄t d̓ lectationē eſſe ſimplicit̓ bonum alij vero dn̄t eꝯº. ipſaꝫ eſſe aliquid ualde pra uuꝫ. iſti tn̄ dn̄t h̓ diuerſimode. quidam .n. dn̄t h̓ ita ꝑſuaſi ⁊ ita opinantes eē alij uero nō ꝑſuaſi nec opinantes dele ctationeꝫ eſſe ſimpliciter prauam eſti M 3