![]()
LIBRO parētiā ⁊ h̓ mō ceſſabit pꝰ delectatio. quar̄ nullo mō pōt hōi ſēꝑ cōtinuā ea dē delectatio ꝓpt̓ diuerſitatē ſuaꝝ ꝑtiū Conr̄ ibi. Quare ſi huiſmōi probat ſeptimā cōcluſionē.ſ. ꝙ deus ſēꝑ eadē delectatiōe ſimplici delectat̉. arguit gͦ ſic. cuiuſcūqꝫ na ē ſimplex ⁊ īmutabil̓ ei ſemꝑ inerit vna ⁊ eadē actio delectabiliſſima. ſꝫ d̓i naͣ ē hꝰ mōi quar̄ ⁊ c. huiꝰ rōis pōit pº. maiorē ⁊ pꝫ. 2º. cōclu ſionē ibi. ꝓpter ꝙ deus Tertio ibi. Nō.n. ſolū Circa maiorē āt remouꝫ dubiū. d. ꝙ nō ē dubitādū an oꝑatō ⁊ delectatio poſſint eē ſine motū. qm̄ nō ſolus motꝰ ē oꝑatio: ymo ⁊ īmobilitaſ .i. eſſētia īmobil̓ ē oꝑatio vera: necnō ⁊ delectatio magis eſt inquiete.i. ſine motū qͣꝫ ī motul̓ cū motu. Eſt āt ſcien dū pº. ꝙ ſicut cōpoſitum dicit̉ duplicit̓ vno mō cōpoſitū ex aliquibꝰ ut totū ex ꝑtibꝰ. alio mō cōpoſitū alicui ut ꝑs ꝑtiIta ꝑ oppoſitū aliꝗd dicit̉ eē ſimplex duplicit̓ pº mō qꝛ nō pōt cōponi ex ꝑtibus: alio mō qꝛ nec alt̓i ꝑti. vtroqꝫ aūt modo ſimplex ē naͣ diuina. 2º. ſciēdum ꝙ ex hͦ naͣ diuina ē ſimplicit̓ īmutabiliſ qm̄ oē mutabile ē cōpoſſibile cū forma que ē terminus mutationis ⁊ ẜm qͣꝫ ſit mutatio ut demōſtrat̉ pº ph̓icoꝝ. 3º. ex his ſequit̉ ꝙ oꝑatio ⁊ delectatio ne diuine vna ⁊ eadē et̓nal̓r ⁊ īuariabil̓r ꝑſeuerat. ⁊ iō quid̓ dijs oīs vita beata ut. jͣ. li. x. c. x. qꝛ ſicut bene habere ⁊ delectari accidit hōibus modico tēpoita incōꝑabil̓r meus ineſt deo ī toto et no. ut 12º. metaphi. Conr̄ ibi. Trāſmū tatio āt ꝓbat cōcluſioneꝫ octauā.ſ. ꝙ tranſmutatio aliqua ē delectabiliſſima neͣ male ⁊ corrupte ⁊ primo ẜꝫ poetā ꝓponit eā. d. ꝙ ẜm dictū poete homei tranſmutatio ē ꝗd dulciſſimū.i. d̓lecta biliſſimū oīuꝫ eoꝝ ꝗ delectāt hōinem. h̓ āt accidit ꝓpt̓ malitiā qͣꝫdam. 2º. ibi. Quēad̓m eniꝫ ſcd̓um naͣm ꝓbat eā .d. ꝙ ſicut eſt de hōie ⁊ volūtate hōis. ſic et de naͣ hōis vel alterius aīalis. ſꝫ ſic ē et d̓ hōie ⁊ eius volūtate ꝙ hō vl̓ volūtas hōis cito trāſmutabil̓ ē malus ſic ꝙ ꝓpt̓ malitiā ē ꝓnus ad tranſmutationē propriā. quar̄ ſic erit vl̓r d̓ naͣ qͦ trāſmutatiōe īdiget ꝙ ipſa erit mala ſic ꝙ ꝑꝑ malitiam ꝓna ē ad huiuſmōi trāſmutationē ⁊ ad ꝯn̄tē d̓l̓ctationē: quare tal̓ naͣ nec ſimplex ut dīna nec ē epyebes vt valde bona. huiꝰ rōis p̄miſit cōcluſionē pꝰ. 2º. aūt ponit minorē ibi. Quēad̓m cū nota ſimilitudīs vnde trahit̉ maior. 3º. infert cōcluſionē iteꝝ implicite ibi Et naͣ 4º. cōfirmat ibi. ¶ Nō enim. vltīo v̓o epylogat ibi ¶ De cōtinētia. Dicēs ꝙ de cōtinētia ⁊ incōtinētia ⁊ de delectatiōe ⁊ triſti tia dictū ē quo ad tria.ſ. ꝗd eſt vnūqꝫ o ipſoꝝ ⁊ qual̓r aliqd̓ ipſoꝝ ē bonū ⁊ 3º. qual̓r ipſoꝝ aliqd̓ ē malū: quar̄ reſtat ut iā in ſequētibꝰ libris.ſ. 8. ⁊. 9. dicamus de āicitia. Eſt āt ſciendū pº. ꝙ iō malus hō ⁊ mala volūtas ⁊ mala naͣ ē cito tranſmutabil̓ ꝓnitatē habēs ad tranſmutationeꝫ qꝛ in ōi tali ſunt duo cōtraria.ſ. ad diuinū ex primeua inclinatiōe ne ut. sͣ. c. ꝓximo ⁊ iſtud inclinat ad bonū ꝓpriū naͣlit̓ cōueniēs tali ne ut. jͣ. li. x. c. 2º. Et ē aliud ꝯͣriuꝫ.ſ. ma litia ⁊ mala diſpō ſuꝑaddita qͥ ꝑuertit ⁊ mētiri facit circa principia practica ut. sͣ. li. 6º. c. 19º. ⁊ h̓ malitia inclinat ho minē ad malū hōis ſimplicit̓ qͣꝫuis in clinet ad bonū apꝑēs ⁊ ſibi viſū ut. jͣ. liꝰ. 9º. c. 9º. huius rei gͣtia h̓ duo ꝯͣria tra hūt ad optata: h̓ ꝗdē huc illud v̓o illuquēad̓ꝫ diſcrepātia ut. jͣ. li. q. c. 5. quahōinē manētē ī ſtatu naͣli malitia trahit ad innaͣlē pōitū ī ſtatu īnaͣli naͣ co nat̉ ipſū trahe̓ ad naͣlē ⁊ h̓ ē cā huius iſtabilitatꝭ ⁊ viciſitudīs quare mali ad ſe ipſos nihil hn̄t āicabile ⁊ ſēper replent̓ penitudine ut. li. 6º. c. 5º ſcd̓o ſciē dū ꝙ iō ꝑ oppoſitū bonꝰ hō nō ē facil̓r ẜꝫ volūtatē trāſmutabil̓. qꝛ naͣ ⁊ diſpō ſua tēdūt ī idē: ⁊ iō circa nihil hūanoꝝ bonoꝝ ē ita cōſtātia ſic̄ circa v̓tutes ⁊ eaꝝ oꝑa ut sͣ. li. i. c. 14. 3º. v̓o ſciēdū. iō trāſmutatō ē d̓lectabil̓ neͣ corrupte. qꝛ ōe ad qd̓ ꝓni ſumꝰ ē d̓lectabile nob̓ ſꝫ vt viſuꝫ ē ad trāſmutatiōeꝫ ꝑꝑ ma litiā ꝓni ſumꝰ quare ⁊ c. Incipit lib̓ octauuꝰ Lectio i 