IIII. Erecūdia aūt Cetera pa­tent. Supra egit de virtutibꝰ. hic agit vel potiꝰ ſe excuſat. qꝛ agit de paſſiōe verecūdie. Pri mo āt ꝓponit duo ꝓbāda.. ꝓbat ꝓ­poſita ibi Determināt̉ āt.. remouꝫ quedā dubia ibi ſi āt ſūt ꝗdē. ex cuſat ſe de cōtinētia: qꝛ ſtatī agit ip̄a ibi eſt āt nec incōtinētia pro ponit excuſans ſe de verecūdia cōuenit dicere tanqͣꝫ de quadā virtute qꝛ ip̄a eſt paſſio. Et qꝛ eſt virtuſ ad pn̄s eſt de ip̄a dd̓: ip̄a enī magiſ aſſil̓at̉ paſſiōi: qꝛ vere paſſio eſt qͣꝫ ha bitui qm̄ hitus eſt Cn̄r ibi deter minat̉ āt hec duo ꝓpoſita ꝓbat. prīo verecūdia eſt paſſio.. eſt vir­tus ibi omni vtiqꝫ etati qͣꝫ primuꝫ ꝓbat dupl̓r. prīo ſic. verecūdia deter minat̉ diffinit̉ per paſſiōem timoris Eſt enī verecūdia timor ingl̓ificatio­nis. quare ſeꝗt̉ eſt paſſio. huiꝰ rōniſ ponit tm̄ an̄cedēs pꝫ. ibil ꝑficitur āt. Arguit ſic. ſit in hoīe trāſmu­tatiōe corꝑis eſt paſſio hītus: ſed verecūdia hoc ſit in hoīe. quare ē paſſio hītus. huiꝰ rōnis ponit pri mo mīorē. d. verecūdia ꝑficit̉ vel ef­ficit̉ in hoīe ſil̓r timori facto circa pi­cula ſeu ſil̓r ſicut ille timor. Qd̓ ptꝫ. qꝛ hoīes verecūdiā paſſi rubeſcūt ſicut illi mortē timētes palleſcunt. vtraqꝫ āt iſtoꝝ vidēt̉ eſſe corꝑalia.i. corꝑales paſſiōes. quare ſicut timor mortꝭ ſit trāſmutatiōe corꝑis ſic verecūdia eſt timor ingl̓ificatiōis. Maiorē autē ſubdit. d. dicta ſūt vidēt̉ magiſ paſſiōis.i. ex paſſiōe qͣꝫ hītus.i. ex ha bitu. Eſt āt notādū. naͣ intēdit iu­uare ꝑtē paſſam. ſic āt eſt vultꝰ pati tur verecūdiā: qꝛ ibi eſt locꝰ gl̓ificatio nis oppoſite cōfuſiōis. Et ſil̓r ſpes gl̓iatiōis timor illiꝰ cōfuſiōis. vn̄ ſcri bit̉ in pͥſ. Tota die verecūdia mea con tra me eſt: cōfuſio faciei mee coope­ruit me. Natura igit̉ miẜta vultui mit tit ſanguinē ad vultū pro eiꝰ cōforta­tione ſolamīe: inde vultꝰ rubeſcit. cor āt timet mortē. qꝛ in eo ſedes ē vi te: naͣ mittit ad cor actu timēs ſan guinē cōſolatorē cōfortatorē. detra cto āt ſanguine ab alijs ꝑtibꝰ. ꝑtes ille palleſcūt. Cur ibi omni vtiqꝫ eta ti ꝓbat. verecūdia eſt virtꝰ dupli ci rōne.. ibi nec ſtudioſi. Primo arguit ſic. Nulla virtꝰ magis cōueīt etati iuuenili qͣꝫ virili ſenili: ſꝫ vere­cūdia magis cōuenit iuuenili qͣꝫ ſenili vel alteri. quare eſt virtꝰ. Huiꝰ rōiſ ſupponit maiorē li. prīo in ꝓlogo vbi d̓r. Iuuenis ē cōueniēs auditor po litice ꝓpter inexperiētiā actuū hūano rum. Minorē āt pōit diffuſe. d. ve­recūdia cōuenit etati ſꝫ ſolū iuue nili. qd̓ pꝫ ex ex effectu. Ex ꝗ­: qꝛ nos eſtimamꝰ oportere vere cūdos iuuenes pro eo: ip̄i ẜm paſſio viuētes. multa peccāt magis pec carēt ſꝫ a verecūdia ꝓhibēt̓. Et ē. quare cōgruit iuuenili etati uere. cūdia. Effectꝰ āt ſignū eſt. nos cōi ter laudamꝰ iuuenes uerecūdos dicē­tes eos bone indolis ſperātes eos fore bonos. ſic pꝫ. uerecūdia con­uenit iuuenili etati. Qd̓ āt ſenili ueniat. pꝫ ex eiſdē duobꝰ: qꝛ uerecūdi am non laudamꝰ in ſene ſicut ī iuuene Nullꝰ enī laudabit ſenē ſi ſit uerecun dꝰ.. qꝛ non eſtimamꝰ oportere ſenē aliꝗd oꝑari eoꝝ in ꝗbꝰ ē uerecūdia. qꝛ ſenex ducit̉ paſſiōibꝰ ſicut iu uenis hꝫ maͣm uerecūdie. quare ue recūdia ſenibꝰ cōuenit nec ꝯn̄s ē uirtꝰ. Cn̄r ibi neqꝫ enī ſtudioſi. Ad idē arguit. ſic. oīs v̓tꝰ eſt ſtudioſi..i. v tuoſi: ſꝫ vecūdia eſt uirtuoſi. quare ē uirtꝰ. huiꝰ rōnis ponit declarat minorē. d. uerecūdia ſicut ē nec intereſt viri ſenis ſic nec eſt uiri ſtudio ſi: qꝛ uerecūdia ē in p̄uis de prauis oꝑatiōibꝰ. ē oꝑādū talia de ꝗbꝰ ue­recūdari oꝑteat ea. ꝯſtat āt. uir ſtu­dioſꝰ oꝑat̉ ea oꝫ oꝑari ꝗbꝰ ip̄ꝫ oꝑteat v̓ecūdari. Cn̄r ibi ſi āt ſt̓ ẜꝫ vi tatē ꝗdē Remouet. 4. dubia ẜm ibi Sic āt habe̓ terciū ibi Erit āt vtiqꝫ