LIBRO alie puta virginitas magnificentia quare ut prius: minorem Probo. prima enī pars eſt nota de poſſibilita te illarum virtutum aliā parteꝫ īpoſ ſibilitate aliarum probo ſic. nll̓a v̓tus electiua eſt poſſibilis alicui circa cuiuſ materiā pōt eligere. Sed pauper ꝓlem habēs pōt eligere circa ma­teriā v̓ginitatis magnificētie qꝛ nul lus pōt eligere impoſſibilia. Sed īpoſ ſibile eſt iſti ſeruare perpetuo caſtita­tem vl̓ corporis integritatē ipſā habeat: que tn̄ eſt electio v̓ginitatꝭ ut on̄di.. tractatu de tēperātia queſtiōe illa vtꝝ v̓ginitas ſit v̓tus. Simili modo pōt eligere facere magnos ſūptus ſit ei poſſibile que tn̄ eſt electio magnificentie. Si vero dicatur iſte pauper pōt eligere cōditiōe dicēdo in corde ſuo: ſi eſſet ſibi poſſibile. ſi eēt īteger ī corpore. vl̓ ſi haberet magnas diuitias iſtud non valet qꝛ tal̓ electio virtutē generat: qꝛ eſt electio abſoluta: qꝛ ē oꝑatiōi electe cō­iūcta: qꝛ ē ab i d̓lectatiōe ſeparata que tn̄ ſequit̉ generatiōeꝫ habitus ut .s. li.. c.. qꝛ ē dificultatū exꝑta qꝛ ē prudētie cōnexa: nec rōi cō­ſona cuꝫ ſit ocioſa.. qm̄ alique v̓­tutes in eodē ſūt incōpoſſibiles. non neceſſario ſūt connexe. an̄s pꝫ primo de magͣnimitate eutrapelia. qꝛ ma­gnanimꝰ ē luſiuuꝰ ut.s. tractatu de magnanimitate. eutrapelꝰ āt ē luſiuſ hn̄s oēꝫ oꝑationē ſuā ī ludo: ut.. trac tatu de eutrapelia: pꝫ ēt de virginita te cōiugali caſtitate que conſiſtit in vſu debito cōiugij ad prol̓ procreatio nem. Tertio patet de magnificētia virtute paupertatis religioſorū que ī cludit eſſentialiter abdicationē tēpo­ralium facultatū: magnificētia v̓o ſuꝑ pōit poſſeſſionē ꝓprietatē eaꝝ. cōſe quentia pꝫ.. qꝛ quoꝝ generatio­nes ſunt ſeparabiles ipſa ſūt ſeꝑabi­lia. Sed generationes quarūdā virtu tum ſunt ſeparabiles: quar̄ et ipſe. Minor patet in quibuſdā ſpēbus iu ſtitie accipio religionē vindictā: quarū vtraqꝫ eſt circa iuſ naͣle ut nota ui.. circa principiū quinti lubri. Re­ligio autē.i. v̓tus que ẜm tulliū affert deo debituꝫ cultū pōt ēt aggenerari in religioſo ſepe orāte adorante cele­brante deum laudante ex actibꝰ iſtis generabit̉ vindicta.i. iuſtitia puni­tiua: qꝛ multi ſunt qui de hoc nec co­gitāt nec hoc eligūt. nec exercēt: nec operantur. Et ſi dicatur ut.. iſte cōdicional̓r eligit. qꝛ ſi punire cōpe teret ei. vellet utiqꝫ iuſte punire per aggenerat̉ ei iuſtitia punitiua. dico iſtud vꝫ: ꝓpter illa induxi. a. qꝛ ſupponit falſū. iuſti.n. ſūt ſicut di xi talia cogitant. quia iſta ſunt v̓ba vana in deriſum redacta. ſūt.n. ſimilia verbis quorūdam milituꝫ qui habētes bonū vinū inexiſtētes an̄ ca­minū credunt ſe p̄celle̓ laurarotū qui poſtea in bello expectarēt vnū aſel lum vnde vſus. Eſt laurarotū pre­cellēs an̄ caminū. Qui cernēs bellum expectaret aſellū. Dicēdū ad primū in oppoſitū v̓tutes ẜm quas principaliter dicitur homo bonus cōe xiſtūt inſeparabil̓r prudētie de quibuſ ſolum loquit̉ ph̓us. ut apparet expreſ ſe. Ad ſcd̓m dico minor ē falſa quia oppoſitū magnanimitatꝭ puta eſſe lu­ſiuuꝫ infert oppoſitum eutrapelie nec oppoſitum eutrapelie oppoſituꝫ. magnanimitatis ſic de alijs virtuti­bus in quibus iſti probāt intētū ni ſi in virtutibꝰ cardinalibus in quibus cōcedit̉ connexis ex fallūt ſe ip̄o qꝛ vident debere virtutibus prīcipa libus opinant̉ deberi reliꝗs omnibus. Ad tertiū iam apꝑuit rn̄ſio. qꝛ tal̓ ge neralis conditionalis electio ſuffi cit ad generationē v̓tutꝭ. Ad quartum vero dicēdū oēs virtutes morale­cōſtituūt vnā decētiā qꝛ magnanimum decet eutrapelia. nec pauperem decet magnificētia nec cōiugatū utētē cōmu­gio decet v̓ginalis pudicitia. quatuor āt v̓tutes principales ſeu cardinales