![]()
LIBRO cauſā corruptionis āicitie de qua pōit duos caſꝰ 2º. ibi. Contendūt aūt circa primū primo ponit caſum. 2º. aggͣuat ipſuꝫ ibi. Multotiēs aūt 3º. exponit cām eius ibi. ¶ Accidūt aūt. dicit gͦ pꝰ. ꝙ in āicitia qn̄qꝫ amator accuſat ama tum. d. qm̄ ipſe ſuꝑamans nō redama tur ab amato. ⁊ nihil habꝫ nec recipit amabile ab ipſo. ſi tn̄ ſic cōtingat ꝙ ille amatus talit̓ ſit ingratus ad amato rem ſuū. 2º. ibi. Multotiēs aūt. iſtuꝫ caſum aſſignat. d. ꝙ multotiēs cōtigit qm̄ amatꝰ prius repromittit oīa ama bilia: nunc āt nihil hoꝝ ꝑficit. h̓ aūt ⁊ grauis ⁊ deterior ingͣtitudo qͣꝫ ſi n̄ ꝓmiſiſſet. 3º. ibi. ¶ Accidūt āt. Aſſignat cām p̄dicti peccati. d. ꝙ peccata talia accidūt cū vnus amet amatū ꝑꝑ d̓lec tationē. h̓ autē amatus amat amatorē ꝓpter vtile: cū h̓ duo nō ambobus exi ſtunt. quare āicitia exn̄te ꝓpt̓ h̓.ſ. ꝓpt̓ delectationē ⁊ vtilitatē ſit diſſolutio āi citie cū nō fiāt in amātibus illa quoꝝ gratia ſe amabant. qꝛ ipſi nō amabāt ſimpl̓r mutuo ſe ipſos ſꝫ ipſa inexn̄tia eis.ſ. d̓lectabile ⁊ vtile. h̓ āt ſūt entia. n̄ manētia ſꝫ facilit̓ raptī ⁊ cito trāſeū tia. ꝑꝑ ꝙ ⁊ āicitie in talibus fūdate ſt̓ tales.ſ. nō manētes. ſed cito tranſeun tes. ꝙ apparet per oppoſitū de āicitia v̓tuoſa: qꝛ illa āicitia que eſt moꝝ ẜm ſe ipſā exn̄s diu permanet. quēad̓m di ctum ē. sͣ. li. 8º. in pluribus locis. cuiuſ cā eſt qꝛ fundatur in v̓tutibus qͥ ſunt ꝑ manētiores diſciplinis. ut. sͣ. li. i. co. 14º. Conr̄ ibi. ¶ Contēdūt aūt Ponit aliā cām vbi corrūpitur āicitia. nō iō qꝛ nō ſit retributio ſicut in cāu p̄miſſo. Sꝫ iō qꝛ nō ſit in eo in quo expectat̉ retribu tio ab eo qui prius tribuerat. dicit gͦ ꝙ āici cōtēdūt cū altera fiāt ipſis in retri butione ⁊ nō illa que appetūt: qꝛ ſimi le ē ei ꝙ ē retributionē nō fieri. qn̄ remunerandus nō potitur eo bono ꝙ ap petit. puta aliquis ꝓmittēs cytharedo ꝙ qͣꝫto melius caneret: tāto plus d̓ mu nere reciperet. cytharedus aūt de mane cōſurgēs ꝓmiſſiones expetijt. cui ꝓmittens dicit ſe redidiſſe ei delectationeꝫ ꝓ delectatione. ſi igit̉ vterqꝫ hͦ volebat.ſ. delectationē ſufficiēt̓ habuit cotaredus. ſi aūt h̓ quideꝫ diues volebat delectationē. h̓ āt cytharedus volebat lucrū: ⁊ h̓ diues delectationē habet qͣꝫ volebat. h̓ aūt cytharedus nō habꝫ lucruꝫ ꝙ optabat. nō vtiqꝫ erit bene ꝓporcionatū illud ꝙ debet fieri ẜm corcationeꝫ. qꝛ indigens quibus potitur ad releuamē indigentie illud attendit ⁊ expectat ⁊ illoꝝ gͣtia dabit delectati onē. quare ⁊ illis debuit de iure potiri Conr̄ ibi. dignitatē. Poſita maͣ qōnis determinat qōnem. primo aūt ipſā ꝓpōit. d. ꝙ ordinar̄ dignitatē vtriuſ qꝫ.ſ. gͣtie prius facte ⁊ retributiōis fa ciēd̓: intereſt primi dantis l̓ accipiētꝭ. querit̉ gͦ cuius intereſt potiſſime. 2º. ibi Qui.n. an̄ dat qōem determinat ſb̓ .§. cōcluſiōibus. pº. ꝙ prefata ordinatio generaliter ītereſt recipiētis. 2º. ꝙ interdū intereſt recipientꝭ ꝓmittētꝭ ibi ¶ Preaccipientes aūt. 3º. ꝙ interdum intereſt recipientis ſtipulantis ibi nō tali aūt. 4º. ꝙ interdū intereſt recipiē tis tacentis ⁊ tacite ſe obligantis ibi Si aūt h̓ nō fiat. 5º. ꝙ vl̓r intereſt re cipiētis ſecūdū iudiciū habitū antere ceptionem non ſecunduꝫ iudiciuꝫ habitum poſt eā ibi. Sꝫ etiam forte di cit ergo primo ꝙ ille qui ante dat vid̓ tur concedere illi recipienti eſtimatio nem ⁊ iudicium retributiōis faciēde: ꝙ pꝫ exemplo pictagore quem dicun homines h̓ feciſſe. cum enim doceret quecunqꝫ ph̓ica iuſſit diſcentem diſcipulum honorare magiſtrum ſecūdum iudiciuꝫ diſcipuli. qͣꝫto eniꝫ videtur di ſcipulo digniora per magiſtruꝫ ſcire. tanto magiſter plus accipiebat ab eo. qꝛ in talibus quibuſdā hōibꝰ ſufficit h̓ qꝛ merces d̓bet̉ viro faciēti gr̄aꝫ n̄ ip̄i gratie. ⁊ ideo cū vir dans conceſſerit recipienti retributionē facere ſecūdū eſtimationem propriā: dignum eſt ꝙ recipiens ordinet dignitateꝫ retributionis faciende. Conr̄ ibi. ¶ Pre accipi 