LIBROnon facere filios ſuos politicos: nec ētalios amicos ſuos: nō tn̄ hoc eſſet vald̓rōabile ſi h̓ facere poſſēt ꝓpter cītateſ⁊ ꝓpter ſe ⁊ ꝓpt̓ āicos: qꝛ ip̄i l̓ meliuſpoſſent relinquere vel tribuere ciuitaribus bonos ciues bene politicos.Itē nec ſibi ipſis ipſi eligerent magisaliquam aliā potentiā qͣꝫ iſtam taleꝫqͣꝫ ſcirēt ⁊ poſſēt facere ciues bonos.Itē nec ſuis amiciſſimis amicis aliꝗdpoſſent conferre melius qͣꝫ facere eosbonos. qꝛ igͦ ſophiſte verboſi nemineꝫbene politicum faciunt. videt̉ ꝙ neſciant. 3º. ibi ⁊ non tn̄ paꝝ. Arguit ideꝫex defectu experiētie. d. ꝙ ad ſcir ⁊ docere politicā opus eſt experientia. ſedut dictuꝫ eſt prefati ſophiſte nullā hn̄tbonoꝝ opeꝝ ciuiliū exꝑientiaꝫ. quarenec ſcire nec docere poſſūt. huiꝰ rei declarat mi. d. ꝙ experiētia videt̉ n̄ paꝝſed multum conferre ad fieri bonū politicuꝫ aliter enī nō fierēt homines politici ꝑ politicā cōſuetudinē ⁊ cōuerſationeꝫ magis qͣꝫ ſine ipſa. ꝓpter ꝙ hominibus de politica ſcire deſiderantibus opus eſſe videtur experientia. 4º.ibi. Sophiſtaꝝ. Oſtēdit idem ex defectu ſciētie arguēs ita. quicūqꝫ poſſūt⁊ ſciunt docere politicā ipſi ſciūt qual̓eſt ipſa ⁊ circa qualia obiecta. ſed dicti ſophiſte neutrum ſciunt. quare necdocere poſſunt. huius rei ponit pº concluſionem ⁊ pꝫ. 2º. ibi. Totalit̓. ⁊ pꝫ3º. probat eā ibi. ¶ Nō enī vtiqꝫ Adcuius euidentiā p̄ſciendū eſt ꝙ iſti ſophiſte dixerant duo vituperia de ſciētia politica ⁊ prudentia legiſpoſitiuaDixerant.n. ꝙ politica pars quedameſt rethorica.ſ. illa qua vtūtur aduocati pro habēda victoria in cauſis ſuis l̓ſalteꝫ continetur ſub illa. ſicut ars ſubẜuiēs cōtinet̉ ſb̓ architectonica. Sicutdictum eſt. sͣ. li. i. c. i. Item dixerant ꝙpolitica legiſpoſitiua non hꝫ aliquidarduum nec difficile: quia facillimū eſtcongregare leges approbatas ī vnū.Ex hijs gͦ duobus arguit ꝯͣ eos ꝓbanminorem rōis ſue. 2º. ibi. ¶ Nec vtiqꝫ. IDicit gͦ pº. ꝙ ſi illi ſcirent qualis ē politica: ⁊ circa qualia bona eſt: nullo mōdixiſſent eā eand̓ eſſe cū rethorica neceſſe deteriorem rethorica cū ipſa ſit architectonica ſuꝑ oēs artes humanas⁊ ſic circa finale bonum omniū operūhumanoꝝ ut ꝓbatū ē. sͣ. li. i. c. i. Dein̄ibi Nec vtiqꝫ. Arguit ex. 2º. d. ꝙ ſi politicā cognouiſſent nequaqͣꝫ exiſtimaſſent eſſe facile ponere legē vni populoilli qui congregaret leges approbataſin alijs populis. h̓ aūt dixerunt qꝛ politicam nō cognouerūt. huius rei pōitprimo cōſequētiā ⁊ pꝫ. 2º. deſtruit ſuppoſitū eorū ibi. Eligere enī vbi oſtēdit prīo nō eſſe facile legem poner̄. 2º.h̓ eis nō eſt poſſibile ibi. Qualit̓ igit̉ex hijs. primo gͦ arguit ſic. nullū maximū ⁊ arduū eſt facile. ſed eligere leges optimas ē maximū. quar̄ nō ē homini facile. huius rei ponit ⁊ ꝓbat ꝑſimilia exempla minorē. d. ꝙ elige̓ demultis legibus optimas eſt maximūquēad̓m illud cuius electio: ⁊ diſcretō⁊ iudicium rectum nō eſt ſolius intellectus ymmo requiritur rectus appetitꝰquia malitia in talibus peruertit iuditiū ⁊ mētiri facit circa principia practica ut. sͣ. li. 6º. c. 16º. Iteꝫ requiritur experientia ſēſitiua quēad̓m in preceptꝭque dantur cantoribus ẜꝫ muſicā. qm̄experti circa ſingula iudicant recte ⁊ ītelligunt recte illa per qͦ ⁊ modū qualit̓ ꝑficiunt̉ ea que oportet perfici ẜꝫartem ⁊ etiā intelligunt qualia.i. quales voces qualibet concordant. hōibꝰautem inexpertis eſt amabile later ⁊negligere. an opus fiat bene vel malequē ad̓m ēt accidit ī ſcriptura.i. in arteſcriptoria: leges autem ī latione ſūt ſimiles operibus politicis que ꝑ nulluꝫſine experiētia poſſūt perfecte cognoſci. Deind̓ ibi. Qualiter igitur. oſtēdit ꝙ ſophiſtis inexptꝭ nō ē poſſibileface̓ quēqͣꝫ legiſpoſiti l̓ recte iudicarede legibus optimis niſi a cā. Arguitergo ſic. ſicut ſe habet medicinalis expientia ad fieri medicum. ſic legalis ⁊