![]()
Dn̄ica ſecūda aduentus Media nocte nō ꝓ hora tꝑis. ſed dū nō ſperat̉ tunc veniet dies nouiſſima. Scd̓o ad iudiciū iuſticie eſt xp̄s inuitatus a pr̄ibꝰ vt fecit dauid rex ⁊ ꝓpheta grauipendens iniurias ſi bi ab inimicꝭ ſuis illatas. ſciēs ī ſpū dn̄m dixiſ ſe Deūt. xxxij. Mea eſt vltio ⁊ ego retribuam eis in tꝑe. Iſtud iudiciū ſepe īuocat in pͣs. di cens. Iudica iudiciū meū ⁊ redime me. pſalcxviij. ⁊ pͣs. xxxiiij. Expugna impugnātes me app̄hende arma ⁊ ſcutū. ⁊ exurge in adiutorium mihi. ⁊ p̄s. cxviij. Qm̄ multi ſunt qui per ſequunt̉ me ⁊ tribulat me.ſ. diabolus ⁊ ꝓpria caro. Et iō ī p̄s. xlij. dicit. Iudica gͦ me dn̄e et diſcerne cām meā d gēte nō ſancta. ab hoīe in iqͦ ⁊ doloſo.i. carnis mee deſiderio eripe me. qꝛ caro ſepe decipere me ⁊ attrahere ad peccatuꝫ attēptat. Erip̄e inſuꝑ me ab homīe malo. i. a meip̄o. nam qͦcunqꝫ me diuerto ibi vicia mea vt dicit Hug. in li. d̓ bono ꝯſciētie me ſequūt̉. ⁊ vbicūqꝫ vado ꝯſciētia mea nō me deſerit. ſꝫ cū vbiqꝫ p̄ſens aſſit qd̓ facio ſcribit. Iō inqͥt ꝓ pheta regiꝰ pͣs. xxxiiij. Exurge dn̄e ⁊ intēde iu dicio meo.ſ. qd̓ ego facio de me ne dijudicer.i. dānera te. pͣs. cxlv. Qm̄ tu es dn̄s faciens iudiciū oībꝰ iniuriā patiētibꝰ. Et psͣ. lviij. Intē de gͦ ad viſitandas om̄es in extremo iudicio generali. qͦ ſpeciali ſigillatim ſingulos nūc vi ſitas tam ī vita qͣꝫ ī morte. ⁊ om̄es gentes.i. tā fideles qͣꝫ infideles: tā diuites qͣꝫ pauꝑeſ: tam clericos qͣꝫ laicos. Et qͦs inueneris ſubditos ⁊ ſeruos male vixiſſe. ⁊ p̄latos ⁊ dn̄os male p̄fuiſſe ⁊ inſtruxiſſe nō miſerearꝭ oībꝰ. ⁊ ſpeciali ter his qͥ nūc tuā nō faciūt voluntatē nec affe ctant miſericordiā. Un̄ hi ſunt qͥ miẜicordiā dei nō affectāt ẜm Chriẜ. qͥ in peccatꝭ ꝑmanēt ⁊ alios neqͥter viuere ꝑmittūt. Etiā nō miſere aris oībꝰ qͥ oꝑant̉ iniqͥtatē. q. d. licet tu deus ⁊ dn̄s p̄latos negligentes ꝓpter ſubditoruꝫ vicia punias. Ezech̓. iij. Ego ſanguinē eoruꝫ demanū tua requirā. nō tamē ſubditi immuneſ erunt a pena. quia Ezech̓. xviij. Aīa q̄ peccauerit ip̄a moriet̉. Itē dn̄e nō miſerearꝭ oībꝰ qͥcunqꝫ ſunt qͥn punias in p̄ſenti. Bonū em̄ ſic eſt non miſereri. qꝛ meliꝰ eſt vt deꝰ quēpiā h̓ ꝓſuis delictis ⁊ pctīs puniat. vt dicit Gre. qͣꝫ ꝙ eū illic eternaliter danet. ſicut bonū ē ut cirurgicus non parcat carni putride. ſed abſcidat putridā vt ſaluet ſanā. ergo intēde iudicō tuo ad viſitādas omēs gētes. Un̄ Lyra. Diuina ꝓuidentia extēdit ſe ad om̄s tam ad iuſtos qͣꝫ ad iniuſtos ad reddendum eis ẜm merita et demerita. Nō igit̉ miſerearꝭ oībꝰ qͥ oꝑant̉ iniqͥ tatem ex certa malicia ⁊ obſtinatōne. qꝛ tales ſunt indigni miſericordia. nō etiā miſerearis oībꝰ inaniter ꝑmanētibꝰ in pctīs. Itē non mi ſerearis oībꝰ ſꝫ aliquibꝰ miſerearis. his nanqꝫ qui nunc penitentiā agūt tūc miſerebit̉. ſꝫ nō his tunc miſerebit̉ qui nūc penitere ⁊ a peccato ceſſare ꝯtemnūt. qꝛ tūc nō erit locꝰ miſcd̓ie ſed ſolū iuſticie in quo nulli parcet. ꝓuerb̓. vi. Telꝰ ⁊ furor illiꝰ nō ꝑcet ī die vindicte. nec ac quieſcet cuiuſqͣꝫ p̄cibꝰ. nec recipiet ꝓ redemptione dona plurima. qꝛ iudiciū dei eſt ⁊ erit ẜm veritatē.i. eqͥtatē iuſticie. q̄ iuxta ſentētiam ſaluatoris Matth̓. xxi. malos male perdet. Item vt xp̄s veniret ad iudiciū etiam in celo deſideranter affectabūt ſancti. Apoca. vi. Uidi ſubtus altare aīas interfectoꝝ ꝓpter ꝟbuꝫ dei ⁊ ꝓpter teſtimonium qd̓ habebant. Et clamabat voce magna. id eſt affectu ⁊ deſiderio magno. ſicut fecit moyſes Exod̓. xiiij. Et ſuſa na Dan̄. xiij. qui ſolū mentētenus clamabāt deſiderātes. qꝛ deſideriū homīs eſt clamor hominis apud deū quem deus exaudit. pͣs. Deſi deriū pauperum exaudiuit dn̄s. psͣ. ix. Clamabāt inquā dicētes Uſqꝫ quo. ad tꝑs expectas dn̄e. glo. ibidē. Et non vindicas ſanguinē noſtꝝ de his qui habitāt in terra.ſ. ſeparan do bonos a mal̓. ⁊ ꝙ vterqꝫ vadat ad loca ſua. boni in celuꝫ vbi paratꝰ eſt eis locus. Iohan. xiiij. Uado parare vobis locuꝫ. ⁊ Mat. xxv. Uenite benedicti pr̄is mei poſſidete ꝑatu vo bis regnū a ꝯſtitutōe mūdi. ⁊ mali in infernū vbi paratus eſt eis locus ẜm eorum demerita Act. i. Cum iuda traditore qͥ p̄uaricatꝰ eſt vt abiret in locū ſuū.i. in infernū. Un̄ abacuc. i. Uſqꝫ qͦ.i. qͣꝫdiu clamabo dn̄e ⁊ non exaudies vociferabor ad te vim patiens ⁊ non ſaluabis qͣre reſpicis ꝯtēptores ⁊ taces conculcāte impio iuſtiorē ſe. Ecce qūo deſideriū ſanctoꝝ inuitat chriſtū venire ad iudiciū. Tercio vel et ad iudiciū oībꝰ manifeſtꝰ. Unde psͣ. Deuſ nr̄ manifeſte veniet.ſ. ad iudiciuꝫ. pͣs. xlix. In primo em̄ aduētu nō venit manifeſte. ſed ſub nube carnis latuit. qꝛ licet fuerit abſcōditꝰ devt habet̉ yſa. xlv. Uere tu es deus abſcōditus. tn̄ hic deꝰ nrxp̄s. noſter dico ꝓpter ꝯformita tē hūane nature. hͦ os de oſſibꝰ noſtris ⁊ caro de carne noſtra venit manifeſte. Iuxta illud Matth̓. xxiiij. Sicut fulgurexit ab oriente ⁊ apparet vſqꝫ ad occidente. ita erit aduentꝰ filij hominis.i. xp̄i manifeſtus. Deus inqͣꝫ ma nifeſte veniet. deꝰ noſter ⁊ non ſilebit. ps. xlix. ſꝫ ſe manifeſtabit cunctis. Primo em̄ aduentu ſuo apparebat coram ſe iniuſte iudicātibꝰ vt Caypha et Pylato. vt predixit yſaie. liij. 