xi et peccatis puniat vt dicit Grego. qͣꝫ euꝫ il lic eternaliter damnet. ſicut bonū eſt vt cirurgi­cus parcat carni putride ſed abſcidat putri­dam vt ſaluet ſanā. ergo intende iudicō tuo ad viſitandas omnes gētes. Vnde lyra. Diuina ꝓuidentia extendit ſe ad omnes ad iuſtos qͣꝫ ad iniuſtos ad reddendum eis ẜm merita et de merita Non igitur miſerearis omnibꝰ oꝑan tur iniqͥtatem ex certa malicia et obſtinatione. qꝛ tales ſunt indigni miſericordia. etiaꝫ mi ſerearis oībus inaniter ꝑmanentibꝰ in peccatꝭ. Item non miſerearis omībꝰ ſed aliquibꝰ miſe rearis. hijs nāqꝫ qui nunc pnīam agūt tūc miſe rebitur: ſed non hijs tunc miſerebit̉ qui nūc pe nitere et a peccato ceſſare ꝯtemnunt: qꝛ tunc erit locus miſericordie ſed ſolū iuſticie in nul li parcet. Prouer. vi. zelus et furor illius non parcet in die vindicte: nec acquieſcet cuiuſqͣꝫ p̄­cibus nec recipiet redemptōe dona plurima. qꝛ iudiciū dei eſt: et erit ẜm veritatē.i. equitatē iuſticie que iuxta ſentētiā ſaluatoris. math. xxi Malos male perdet. Item vt xp̄s veniret ad iudiciuꝫ etiam in celo deſideranter affectabunt ſancti. Apoca. vi. Vidi ſubtus altare aīas in­terfectorū ꝓpter verbum dei et ꝓpter teſtimo­nium quod habebant. Et clamabāt voce magͣ id eſt affectu et deſiderio magno. ſic̄ fecit moy ſes Exodi. xiiij. Et ſuſanna Danielis. xiij. ſolum mentetenus clamabāt deſiderātes. quia deſideriū homīs eſt clamor homīs apud deuꝫ quem deus exaudit. psͣ. Deſideriū pauperum exaudiuit dn̄s. psͣ. ix. Clamabant inqͣꝫ dicētes Vſqꝫ quo.i. ad tempus expectas dn̄e. Gloſa ibidem. Et non vindicas ſanguinem noſtrum de hijs qui habitant in terra. ſcꝫ ſeparādo bo­nos a malis. et vterqꝫ vadat ad loca ſua: bo­ni in celū vbi paratus eſt eis locus. Iohā. xiiij. Vado parare vobis locū. et mat. xxv. Uenite benedicti patris mei poſſidete paratū vobis re­gnum a conſtitutōe mundi: et mali in infernuꝫ vbi paratus eſt eis locus ẜm eorum demerita. Act. i. iuda traditore qui preuaricatus ē vt abiret in locū ſuū.i. in infernuꝫ. Vn̄ abacuc. i. Vſqꝫ quo.i. qͣꝫdiu clamabo dn̄e et non exaudi es. vociferabor ad te vim patiēs et ſaluab̓. quare reſpicis contemptores et taces conculcā te impio iuſtiorem ſe. Ecce quomō deſiderium ſanctorū inuitat xp̄m venire adiudiciū. Tertō veniet ad iudiciū oībus manifeſtus Ind̓ psͣ. Deus noſter manifeſte veniet ſcꝫ ad iudicium psͣ. xlix. In primo em̄ aduentu venit māi feſte. ſed ſub nube carnis latuit. qꝛ licꝫ fuerit ab ſconditus deus. vt habetur yſa. xlv. Vere tu es deus abſconditus. tn̄ hic deus noſter xp̄us noſter dico ꝓpter conformitatem humane na­ture. hoc os de oſſibus noſtris et caro de carne noſtra venit manifeſte. Iuxta illud mat. xxiiij. Sicut fulgur exijt ab oriente et apparet vſqꝫ ad occidentem. ita erit aduentus filij hoīs. id ē xp̄i manifeſtus. Deus inqͣꝫ manifeſte veniet. deus noſter et non ſilebit. psͣ. xlix. ſed ſe mani feſtabit cunctis. Primo em̄ aduentu ſuo appa rebat coraꝫ ſe iniuſte iudicantibus. vt caypha et pilato. vt predixit Iſa. liij. Vbi propheta de xp̄o loquens in ſpū dicit. Quaſi agnꝰ coraꝫ tondente ſe obmuteſcet non ex culpa vt di. au­guſti. ſed ex patīa et aperuit os ſuū. Mat. xxvi. et Luce. xxiij. marci. xv. et Io. xix. reſpondet ei ꝟbum. Silet etiam deus quā tum ad quoſdam quos ꝑmittit viuere in laſciui is et voluptatibus pro licentia bn̄placiti ſui et non dei De quibus psͣ. hec ſcꝫ mala et peccata feciſti et tacui. psͣ. xlix. ab hoc ſilencō orat ſe pheta liberari. in psͣ. xxvij. dicens Deꝰ meꝰ ne ſileas a me. glo. ſcꝫ me non increpādo: et aſſi­milabor ꝓpter peccata mea que facio deſcendē tibus in lacum inferni. quia vt habet̉ zophonie i. Dies ire dies illa dies tribulationis et angu ſtie: dies calamitatis et miſerie: dies tenebra­rum et caliginis: dies nebule et turbinis: dies tube et clangoris ⁊cͣ. Et quanto magis modo tacuerit: tanto ſortius tunc loquetur in verbo aſpero. mat. xxv. Diſcedite a me maledicti in ignem eternum R Item manifeſtus ve niet ſicut manifeſte aſcendit. Act. i. Sic veni­et quemadmodū vidiſtis eum euntē in celū. qͣ­ſi ſic videbitis eum ad iudicium venire. Item manifeſtus apparebit. vt di. magiſter in. qͣrto ſen. di. xlviij. ca. i. et. ij. in lr̄a. Quia in forma ſerui humana ſcꝫ iudicabit: glorificata vt ma giſter ex ꝟbis aug. ibidē in. ij. c. deducit. et bus apparebit in iudicō vt videāt mali in que­pupugerūt. Apoca.i. tam corꝑaliter occidēdo qͣꝫ ſpūalit̓ offendēdo. qꝛ minꝰ ꝯtēnunt euꝫ qui precepta cōtemnunt qͣꝫ qui xp̄m crucifixer̄t Et forte magis qꝛ peccans facit qd̓ forte deuſ non vult. ſed qui xp̄m crucifixerunt fecerūt qd̓