Seite
lxxx. timor ſuit in eis vt eū nō defenderēt. Iteꝫ lo­quebātur. oqͣꝫ viriliter fuit ꝯſputus ⁊ flagel­latꝰ ⁊ nullā cōpatientiam habebāt ſcribe et phariſei. Itē q̄rebāt ad quē deberēt recurre­re. Et factū ē dū fabularētur. Fabula dr̄ ꝯpo ſitū ex miris incredibilibus. Et ſic iſti mira bātur nec plene credebāt et maxime de reſur­rectiōe. Et ſecū q̄rerēt ſcꝫ cuꝫ ip̄e oībꝰ hec illa futura prius pāderit cur nō aufugit vl̓ capi­entibꝰ ſe nō reſiſtit. Et itē querebāt forſitan Quid nūc demū agere deberēt. qꝛ erāt qͣi pu pilli ſine patre. Et vltīo querebāt an poſſibi le eſſet ip̄m reſurgere. et ſic ſimul loquētibꝰ et intrīſecus in amore et dolore xp̄i ardētibꝰ ip ſe ieſus appropīquās ibat cū illis. nā q̄ rebāt ſꝫ q̄ſtiōes nō ſoluebāt. M Ex hͦ ptꝫ qͥ bus dn̄s apparꝫ. Prīo p̄cepta dei ẜuantibꝰ Et ſic iſti ẜuabāt eo ꝙ duo ſimul ābulauer̄t. Iuxta illud Lu. x. Miſit illos binos an̄ ſa­ciē ſuā. ad ſignificādū duplicē charitatem ſcꝫ dei ⁊ ꝓximi in qͥbus ꝯſiſtūt dei p̄cepta. De qͦ Gre. Quicqͥd precipit̉ in ſola charitate fun­dat̉. Et ad p̄cepta ẜuātes ꝓmiſit ſe venturū Exo. xx. In omni loco in qͦ mēoria fuerit no minis mei per obẜuatiōeꝫ ſcꝫ mādatoꝝ veni am ad te et benedicā tibi. Secūdo xp̄s appa­ret ꝑ gratiā de ſe loquētibꝰ. Vn̄ Mat. xviij. Vbi enī ſunt duo vel tres ꝯgregati in noīe meo ibi ſuꝫ in medio eorū. Et d. in noīe meo. Iō hortamur. i. pe. iiij. Si qͥs loquit̉ qͣſi ſer mones dei nō inutilia. eo ꝙ ſcribit̉ Mat. xij. Dico āt vob̓ qm̄ om̄e ꝟbū ocioſum qd̓ locuti fuerīt hoīes reddēt rōem de eo in die iudicij Nō ſcurrilia loqͥ debemꝰ. qꝛ d. apl̓s. i. Corī. xv. Corrūpūt bonos mores colloqͥa mala. nō detractoria qꝛ hr̄ in ca. di. l. pōderet. Ponde­ret vnuſquiſqꝫ ẜmones ſuos et qd̓ ſibi loqͥ n̄ vult alteri nō loqͣtur. idcirco ẜmo nr̄ dꝫ eē d̓ deo. et maxīe placet dn̄o de paſſiōe ſua loqui Un̄ Criẜ. ponit exēplū de dn̄is tꝑalibꝰ qui­bus valde placet qn̄ fit mētio de eorū victoria erga inimicos retēta. ſic ē ⁊ ī ꝓpoſito. qꝛ apo­ſtolꝰ hortat̉ nos ad recogitādū ſuā paſſionem ad Heb̓. xij. Recogitate eū qͥ talē ſuſti. a pec­adu̓. ſemet. ꝯͣdictiōeꝫ. Iō dixit euāgeliſta. ap ꝓpīquās ibat cū illis. Et ſubdit. oculi eoꝝ te nebātur ne eū agnoſcerēt. Q Pro qͦ ſci endū. dn̄s ab ip̄is ꝯgnoſci noluit ꝓpter rōes pͥncipales. Primā tāgit theofillꝰ d. Iō tene­bātur eorū oculi vt ip̄i totā ſuā intentiōeꝫ re­uelarent. et vt ſic vulnꝰ detegētes reciperent medicinā. Scd̓a rō tho. iō hͦ dn̄s fecit vt ip̄is clarificati corꝑis qͣlitatē inſinuaret. qd̓ ⁊ oſtē dit ſe ſicut vult ꝯgnoſcibl̓r vl̓ incognoſcibl̓r. Tercia rō gre. ī ca. i. ꝙ qͥdā.§. itē dn̄s ī pr̄ia. vt in hͦ qͣlitatē ip̄orū cordiū inſinuaret. quia dn̄s talē oſtēdit ſe eis qͣlis erat apud eos. ip̄i enī ore bn̄ loquebātur de eo ſꝫ corde in eū nō crediderūt. vn̄ poſtea dixerūt nos ſperabamꝰ qꝛ ip̄e eſſet redē. iſrl̓. Nō igit̉ dn̄s vt ſatis fa ceret eorū locutiōi eis apparuit ⁊ cū ip̄is am­bulauit ſed vt frigiditatē ⁊ incredulitatē cor­dis eorū eis inſinuaret vt tūc increpātē d̓ his ſe agnoſcerēt ⁊ ſolidati in fide fortius adhere rēt. In huiꝰ rei figurā etiā dr̄ h̓ ꝙ hͦ caſtellū emaus diſtabat. lx. ſtadijs a hiel̓m. Vbi ſciē dū ẜm Bedā. Stadiū eſt octaua ꝑs miliarij vn̄ pꝫ ꝙ. lx. ſiadia faciūt. vij. miliaria et dimi diū. in qͦ ſignificat̉ ꝙ hi duo diſcipuli ꝑfecte crediderūt ea q̄ facta fuerūt circa hūanitatem xp̄i vtputa ſui natiuitatē. paſſionē mortē ⁊ re ſurrectionē. ſed octauū viputa reſurrectioneꝫ q̄ ꝑloctauā ſignificat̉ ꝑfecte nō crediderūt ſed imꝑfecte. imo de ip̄a dubitauerūt ⁊ gͦ h̓ poni tur medietas octaui miliarij Sꝫ qͥd fecit poſtqͣꝫ eis appropīquauit hͦ ſubdit Lu­d. Et ait ad illos qͥ ſunt hi ẜ. qͦs cō. ad inuicē ābu. et eſtis t. Pro qͥ ſciēdū lꝫ oīa nuda ⁊ ap ta ſunt oculis eiꝰ. ad Heb̓. iiij. tn̄ ſepe ad diſ­cipulos interrogatiōeꝫ feciſſe dr̄ ſeu legit̉ Et hͦ ꝓpter treſ rōes pͥncipales. Prīo vt hr̄et oc caſionem miracula faciēdi. et ſic interrogauit Ioh̓. vi. cū ꝑquīqꝫ panes qͥnqꝫ milia hoīm ſaciare vellet d. ad Philip. vn̄ ememꝰ panes vt hi mā. Et ſequit̉ h̓ āt d. tēptās eū. ip̄e enī ſciebat qͥd eſſet facturꝰ. Sil̓r Ioh̓. xi. Inter rogauit martā ⁊ magdalenā de lazaro dicēs vbi poſuiſtis eū. Et ſeqͥt̉ quō miracl̓oſe pꝰ illā īterrogatiōeꝫ ſuſcitauit eū. Scd̓o interro­gauit vt fidē ī eū credētiū reuelarꝫ. ⁊ ſic mat. ix. poſtqͣꝫ mulierē illā a fluxū ſanguīs ſana­uerat q̄ intra ſed. ſi tetigero fimbriā veſtimē­ti eiꝰ ſalua ero dixit. qͥs me tetigit. ꝑ hͦ volēs fidem ſecretam illius mulieris manifeſtare. Ac ſil̓r interrogauit diſcipulos ſuos Math̓. xvi. d. Quē dicunt homines eſſe filium hoīs Et cum reſponderunt Quidam heliam. qui daꝫ Hieremiā aut vnū ex ꝓphetis. Tūc ſub