cx. Ratō bern. ſuper Can. quo aīa cognoſcit meli us ſuā originē eo magis erubeſcit hr̄e vitā de­generē. Et idē. Nemo dignus ſaluatōne ſine ſui cognitōe. Sexto debemus aīas nr̄as educe re de carcere per contēplatōꝫ eterne felicitatꝭ fu­ture. nam carcer eſt mundus: et ꝯpedes ſunt ſe cularia deſideria. a quibꝰ debemus educere ani mam et liberare vt docet apl̓s Ro. xij. Nolite conformari huic ſeculo. Ratō habetur. i. Io. ij. Si quis diligit mundū eſt caritas pr̄is in eo. Ideo educamus ad contemplatōneꝫ vite eterne vbi eſt libertas vt docet apl̓s. Colo. iij. Que ſurſum ſunt querite vbi xp̄s eſt in dextra dei ſedens. que ſurſum ſunt ſapite. et hec ope­ra miſericordie ſpūalia debemus animabꝰ nr̄is impendere. qꝛ dicit Iſi. Nullus alteri miſeri­cors eſſe pōt qui ſibi miſericors eſt Q Dixi ſcd̓us ordo miſcd̓ie eſt vt poſt ꝓpriaꝫ mi­ſeratōꝫ homo miſereatur ꝓximis. vt docemur Eccī. iiij. Oculos tuos ne tranſferas a paupe­re. actū in miſeratōe ꝓximi debet eſſe ordo. pri mo miſereatur amicorū ſuoruꝫ. vt docet ambro. li. de officijs dicens. ꝓximum ſeminis tui ne deſpicias. ſi egere cognoſcas. melius eſt vt ſubuenias tuis quibꝰ pudor ē ab alijs ſum ptum petere. non tn̄ vt illos ditōres facias. em̄ ꝓpterea te deo dedicaſti vt tuos diuites fa­ceres: ſed vt tibi vitam perpetuā acquiras eos a baculo mendicitatis eruas. Scd̓us ordo ē vt miſerearis alienis. ſed tn̄ ordinanter vt di. am bro. ethabet̉ in cano. lxxxvi. di. conſideranda­Conſideranda eſt in largiendo etas atqꝫ debili­tas nonnunqͣꝫ et verecundia que ingenuos pro dit natales. Etas vt ſenibꝰ plus largiaris ſi­bi iam nequeūt querere victum. ſi l̓r et debilitas corꝑis ꝓmptius eſt adiuuanda ſi quis ex diui­tijs cecidit in egeſtateꝫ: et maxime ſi ſine ſuo vi cio: ſed aut latrocinijs aūt ꝓſcriptōe aūt calum nijs que habebat amiſit. Item pulchra etiam li­beralitas eſt in ip̄o qͦꝫ pauperis dato menſuraꝫ tenere vt abundes pluribꝰ. nec conciliandi fauo­ris gratia vltra modum fluere Quicquid enim ex affectu puro ac ſincero ꝓruit hoc eſt decorū Non ſuperfluas edificatōes aggredi nec p̄ter­mittere neceſſarias. et maxime ſacerdotibꝰ hoc cōuenit. ornare dei templū honore congruo eti am vt cultu aula dei reſplendeat impēſas miſe­ricordie frequenter quātum oporteat largiri egrinis ſuperfluas ſed cōpetētes. Itē miſe ricordia debet fieri pauperi per ſe hn̄ti. quia dicit ꝓſper de vita contemplatiua. et habetur ī cano.i. q. i. paſtor. hn̄ti dare eſt perdere. Nam dicit Bartho. bricciē. in glo. Pauꝑ de elemo­ſinis quas colligit debet elemoſinas facere de ſuꝑfluo. iuxta illud Lu. xi. Qd̓ ſuꝑeſt da. ele. Item miſericordia debet fieri pauꝑi bono: impio. Eccī. xij. Si bene feceris ſcito cui fecerꝭ et ſequit̉. da bono et ne receperis peccatorē. at tn̄ a pauperibꝰ amicis ſi boni ſunt eſt inchoandū vt dicit ambro. Dei traditō eſt vt prius paſcaſ parētes. deinde amicos. poſt alienos R Dixi tertō conſiderare debemus de miſericor dia formā conſequentē. et eſt mēbrū ſcd̓m ī dixi innuitur quō deus docet miſerēdi formam ſubdit. ſicut pater veſter miſericors ē. Vn̄ ad ephe. v. Imitatores dei eſtote ſicut filij cha riſſimi. Si ergo filij dei ſumus oportet nos pa trem imitari in miſericordia. ergo dicit. Eſto­te miſericordes ſicut pater veſter ⁊cͣ. non dicit. potentes ſicut pater. ſciē tes ſicut filiꝰ vl̓ ſa pientes: potentia eſt ſingularis. et ſcīa ſil̓it̓ omībꝰ cōpetit: ſed miſcd̓ia omībꝰ cōpetit vt dicit ambro. ſuꝑ epl̓am ad Thimo. Oīs ſum­ma xp̄iane diſcipline cōſiſtit in miſcd̓ia et pieta­te. Ideo dicit Cirillus. Magnū eſt preconiuꝫ miſericordie et pietatis. nam hec virtus reddit deo conformes. Sed di. quō poſſum eſſe miſe ricors ſicut pater: miſcd̓ia dei patris ſit infi­Suita. Rn̄detur. ly ſicut non importat omnimo­dam ſil̓itudinem diuine miſericordie ad noſtrā ſed quādā ꝓportōnabilitateꝫ.ſ. vt ſuo ſit miſericors: et hoc ſufficit ad huiꝰ p̄cepti ī­pletōꝫ Sꝫ di. in quibꝰ debemus nos deo patri in miſericordia conformare. Rn̄det ph̓s. Om nis effectꝰ naturaliter aſſil̓atur ſue cauſe. et to res eſt perfectior quāto per ſil̓itudinem ap­propinquat ſuo principio: licet non poſſimꝰ at tingere latitudinem: altitudinem et profunduꝫ miſericordiarum dei. conari tn̄ debemus inquā tum poſſumus vt in operibꝰ miſericordie imi­temur deum patrem S Naꝫ deus pater oſtēdit ſuā miſericordiā pluribꝰ modis Prīo in paternali dilectōe. naꝫ pr̄ eſt nomē amorꝭ. vt patet Ioh̓. xvi. Ip̄e enimpater amat vos. Et Hiere. xxxi. In caritate perpetua dilexi te. attraxite miſerans. ſic nos debemus miſeri­cordiam exhibere in amore. Vnde Auguſti­nus. In affectu cordis penſanda eſt elemoſina