Seite
Sermo elemoſinam in ſinu pauperꝭ. et hec ꝓ te exorabit ab oī malo. vt factū eſt Thob̓. xij. vbi angelꝰ dixit qn̄ orabas cū lachrymis ⁊ ſepeliebas mor tuos ego obtuli oratōꝫ tuam dn̄o. Quarto mi­ſericordia gratiam impetrat. ꝓuer. iij. Miſeri­cordia et veritas te nō deſerāt. et inuenies gra­tiam et diſciplinā bonā coram deo et homībꝰ. Signanter gr̄am redemptōis et deletōis pctī ꝓuer. xiij. Redemptō aīme viri diuitie ſue. et Dani. iiij. Peccata tua elemoſinis redime. Iō augu. Redime te dū viuis dū preciū habēs. ne p̄cium et tꝑus perdas N Scd̓o dixi mi­ſericordia vtilis eſt in morte. qꝛ preſtat fiduciā Thob̓. iiij. Fiducia magna erit coram ſummo deo elemoſina. nam illa concomitat̉ an̄ ꝯſpectū dei. Ambro. Nō ſunt hoīs bona que nō poteſt ferre ſecū ſola elemoſina eſt comes defunctorū hͦ nō cognouit ille diues. lu. xij. ſil̓r ille lu. xvi. qui ſepultus eſt in inferno. ꝓpter qd̓ hortatur nos dn̄s ibidem dicēs Facite vobis amicos de mā. in. vt cū defeceritis reci. vos in eterna ta. Tertō miſericordia eſt vtilis in iudicō. quia ibi erit aduocata. psͣ. cxi. Iocūdus hō qui miſeret̉ et cōmodat diſponet ſermones ſuos in iudicio. qꝛ xp̄s allegabit ꝓ his illud mat. xxv. Eſuriui et dediſtis mihi māducare ⁊cͣ. venite benedicti patris mei. Ideo mat. v. Btī miẜicordes qm̄ miſericordiā conſequent̉. et hoc nō ſolū eſt in­telligendū in dando ſed etiā in mutuādo ⁊ accō modando. psͣ. xxxvi. tota die miſeret̉ et cōmo­dat et ſemen illius in bn̄dictōe erit. Econuerſo vero eueniet immiſericordibꝰ illud qd̓ ſcribitur Iaco. ij. Iudiciuꝫ ſine miſericordia fiet illi qͥ nō facit miſericordia. Ideo pͣs. xl. Beatus qͥ ī telligit ſuper egenū et pauperē in die mala libe­rabit euꝫ dn̄s. hoc eſt in die iudicij. Quarto mi ſericordia vtilis eſt in celo. qꝛ ibi locū preparat Eccī. xvi. Oīs miſericordia faciet locum vni cuiqꝫ ẜm merita operū ſuorū. Figurat̉. i. Ma cha. ij. Dauid in ſua miſericordia conſecutꝰ ē ſedem regni in ſecula. Et ſic miſericordia facit nos reges celeſtes. de quo psͣ. cij. Coronat te in miſericordia et miſeratōnibꝰ. Iō hiero. O qͣn tam miſericordia vtilitatē preſtat. nā reddit ꝓ­paruis magna. ꝓ breuibꝰ eterna. ꝓ trāſitorijs perpetua. ideo dicitur hic. date et dabit̉ vobis O Dixi ſcd̓o notare debemus miſericordie ordinē ꝓgredientem vicꝫ quis ſit ordo quē ſer­uare debemus in oꝑbꝰ miſericordie. Reſpōde tur Primo oportet vt hō miſereat̉ ſui. deinde ꝓximo. qꝛ dicit mgr̄ in. iij. di. xxix. c. i. Eſt or­do diligendorū. qꝛ ordinata caritas incipit a ſe ipſo. ideo ſpūſſanctus conſulēs dicit Eccī. xxx. Miſerere aīe tue placēs deo. non dicit corꝑi vt multi faciunt valde ſolicitātes de corꝑe nil aūt de aīa. de quibꝰ Bern̄. Nō eſt miſericordia ſꝫ crudelitas corpus paſcere aīam occidere. Na­d̓r Eccī. xiiij. Qui ſibi neqͣꝫ eſt alij cui bonus erit. nam talis miſerrimus eſt qui nō miſeret̉ ſi­biipſi. vt dicit. Aug. Quid miſerius miſero nō miſeranti ſibiip̄i. et quō deus pōt taliū miſereri Vn̄ aug. in li. de rectitudine catholice cōſerua­tōis di. Rogauit te deus vt tu miſerearis ⁊ nō vis. quō te exaudiet in die neceſſitatis ſupplicā tem cū eū ꝓ teip̄o non audis rogantē. Vn̄ ꝓ uer. xi n̄ facit aīe ſue vir miſericors P Nam oīa opera miſericordie hō in aīa pͥmo de bet perficere. deinde in ꝓximo. primo debꝫ ani mam ſuam cibare ꝟbo vite. de quo Gre. Cibꝰ mentis eſt verbum veritatis. et cibꝰ aīe eſt ver­bum dei. Deutro. viij. Non in ſolo pane viui hō. Scd̓o debet aīam ſitientem potare calice paſſionis xp̄i. de quo mat. xx. Poteſtis bibere calicem quem ego ⁊cͣ. hunc calicem debemus hi­bere in anima compatiēdo. qꝛ d̓r. ij. ad Thimo ij. Si ſuſtinebimus et conregnabimus. Tertō debet veſtire aīam nudam veſte caritatꝭ. Apo. ca. xvi. Beatus qui vigilat et cuſtodit veſtimen ta ſua ne nudus ambulet: hec eſt veſtis caritat nam ſicut veſtis tegit verenda. ſic ꝓuer. x. vni uerſa delicta operit caritas. hec eſt veſtis nup­tialis qua qui carebit dicetur ei illud math. xxij. Amice quō huc intraſti ⁊cͣ. ligatis manibꝰ ⁊ pe dibꝰ ⁊cͣ. Quarto debemus aīmas noſtras exu les hoſpitare in domo penitentie. Hiere. xlviij. Relinquite ciuitates et habitate in petra.i. ī du ra penitentia. Dicit em̄ glo. i. Eſdre. x. Verā penitentiam agere eſt toto corde intus ad deum conuerti: et foris omnem materiā peccādi reſe­care ab ip̄a origine Quinto debemus aīas no­ſtras firmas viſitare ꝑ ꝓprie infirmitatis con­ſideratōem. eo ꝙ dicit aug. in li. iiij. de trinita. Laudabilior eſt animus cui nota eſt ꝓpria īfir­mitas qͣꝫ que ſcrutatur ſideruꝫ vias. iō Hiere. xviij. Surge et deſcende in domum figuli. qͥd eſt deſcendere in domum figuli niſi conſidera­re vtilitatem conditionis ſue: ex qua materia es conceptus: et in quid redibis poſt mortem.