Seite
clxix. Quādo nobis aliquis cōuiciatur vt ad iurgiū ꝓuocet. tūc ſilentio muti fieri nō erubeſcamus pctōr enī qͥ ꝓuocat nos qui iniuriā fac̄. ⁊ nos ſil̓es ſui fieri deſiderat. deniqꝫ ſi taceas ſi diſ­ſi ml̓as ſolet dicere qͥd taces. loq̄re ſi audes ſꝫ nō audes mutus es. elinguē te feci. ſi ergo ta­ces plus rūpit̉. victū ſe omnino putat ⁊ illlu­ſum. ſi reſpondeas ſuperiorē ſe factū arbitra tur qꝛ parē inuenit. ſi enī taceas dicet̉. ille cō uiciatus eſt hūc. cōtēpſit iſte. ſinantē perferas ꝯtumeliā dicet̉ ambo ꝯuiciati ſunt. vterqꝫ con demnat̉ neuter abſoluit̉. ergo illius eſt ſtudi­um vt ſimilia illi loquar ſil̓ia agā. iuſti aūt eſt diſſimulare. vn̄ Psͣ. xxxviij. obmutui ⁊ hūili atus ſum ⁊ ſilui a bonis. qͥ ꝟo bn̄ ſibi ꝯſcius ē ſalſis nō dꝫ moueri. nec eſtimare plus pōderꝭ eſſe in alieno cōuicioqͣꝫ in ſuo teſtimonio. Hec Amb̓. Sic Suſanna ſuis accuſatoribus. ſic ⁊ xp̄s ſuis falſis teſtibꝰ nō reſpondit. G Quartus gradus patīe eſt inimicuꝫ diligere. ẜm illud Mat. v. Diligite inimicos vr̄os. quia ẜm Aug. in li. de patientia. nuſquiſqꝫ iuſto rū tanto eſt ad quecūqꝫ toleranda fortior. quā to in eo maior eſt charitas dei. ip̄a enī eſt ignis qui in ſe aduerſa conſumit. De quo igne dicit Augꝰ. in eodē li. Voluntas humana niſi de­ſuper adiuta ⁊ accenſa igne ſpirituſſancti pati enter aduerſa ſuſtinere nō ſufficit. niſi enī ſic accenſa diligat impaſſibile bonū ferre nō pōt qd̓ patitur malum. Sicut enī ſtrucio naturali calore ferrū ꝯſumit. ſic tu calore charitatis du ras iniurias debes ꝯſumere nō querens vindi ctā. quia ẜm Gre. ſuper Ezechielem Omelia vij. Patientia vera eſt que etiā ip̄m amat quē tolerat. nā toleraſſe ⁊ odiſſe nō eſt virtus man ſuetudinis ſed velamentū furoris. Quintus gradus patiētie eſt male facienti bene facere. ſicut dr̄. Mat. v. Benefacite his qui vos ode­rūt. et iterū ibidē. orate ꝓ perſequētibus et ca­lumniātibus vos. ẜm Aug. Non eſt magnuꝫ circa eū qui tibi nihil mali fecit eſſe beniuoluꝫ De quo Math̓. v. Si diligitis eos qͥ diligūt vos quā mercedē habebitis quaſi diceret. nul­lā. Sextꝰ gradus patīe eſt ꝯͣ flagella nō mur­murare. ẜm illud. j. Corinth. x. Neqꝫ murmu raueritis ſicut quidam eorū murmurauerūt. ⁊ perierūt ab extermīatore. vt iudei in deſerto. quia dicit Greg. Nēo murmurās regnuꝫ dei accipit. Iō ſapīe. j. Cuſtodite vos a murmura tiōe q̄ nihil ꝓdeſt. ſed nocet. qꝛ nocuit marie ſo rori moyſi que ꝓpter pctm̄ murmur fuit pla gata lepra carnis. Numeri. xij. Septimꝰ gra­dus patiētie eſt quelibet aduerſa libenter ſu­ſtinere. Sicut enī ſalamāda in igne delectabi liter viuit. ita etiā ſancti ⁊ electi dei delectātur in tribulatione. O qͣꝫta dulcedo fuit in ſancto rū patiētia. ſicut dicit Aug. in ſoliloquio. Pe­to dn̄e vt oīa amareſcant mihi. tu ſolus dulcis appareas qui es dulcedo ꝑ quā cuncta amara dulcorātur. tua enī dulcedo craticulā Laurē tio dulcē fec̄. tua dulcedo ſtephano lapides tor rentis dulcorauit. ꝓ tua dulcedine ibant apo­ſtoli gaudentes a cōſpectu ꝯcilij. qm̄ digni ha biti ſunt ꝓ noīe ieſu ꝯtumelias patipro tua dulcedine ibat Andreas ad crucē ſecurꝰ ⁊ gau dens. qꝛ ad tuā dulcedinē ꝓperebat. Hec tua dulcedo ip̄os apl̓oꝝ principes ſic repleuit vt ꝓ­ip̄a vnus crucis patibulū eligeret. alter vero ca­put feriēti gladio ſubijcere nō timeret. ꝓ hac etiā bartholomeus ꝓpriā pelleꝫ dedit. ꝓ hac guſtanda veneni poculū iohānes intrepidus potauit. et vt hāc guſtauit petrus oīm inferi­orū oblitus clamauit quaſi ebrius dicēs. bonū eſt nos hic eſſe. et infra. hāc dulcedinē tuam in effabileꝫ guſtauit virgo agathes que letiſſime ibat ad carcerē quaſi ad epulas inuitata. hāc vt reor ip̄e guſtauit qui dixit. qͣꝫ magna multi tudo dulcedinis tue dn̄e quā abſcondiſti timē tibus te. qui ⁊ nos hortans dicit. guſtate et vi­dete ⁊cͣ. Hāc dulcedinē ex pectamus daturaꝫ te nobis. ꝓ qua tibi dn̄e cōtinuo militamus. ꝓ­qua mortificamur tota die aduerſa ſuſtinēdo vt in tua vita viuamus. H Octauus gradus patientie eſt de flagellis gaudere. ſic̄ apl̓us. ij. Corinth. xij. Libenter gloriabor ī in firmitatibus meis vt inhabitet in me virtus chriſti. Inde Greg. xx. moraliū. Sicut intri tura palee grana premūtur. et ſicut flores īter ſpinas prodeunt. et roſaque redolet creſcit cū ſpina que pungit. ſic neceſſe eſt tibi vt aduerſi tatibus premaris. et ſpinarum aculeis compū garis vt maiorē deo offeras odorem ſuauitatꝭ. nam non potes eſſe bonus niſi tolerando ma­lum. Sicut dicit ibidem Gregorius. Si bo­nus es tolera malum. Quiſquis enim maluꝫ tolerare non poteſt. ip̄e ſibi per impatientiam teſtis eſt ꝙ bonus non eſt. Abel enim eſſe ren­nuit: quem malicia Chaym non exercet.