clxx. tuor modis. Quatuor modis hūanum iudici um puertit̉.ſ. amore. odio. timore et cupidita­te. qͦꝝ nullū fuit in xp̄o. de ſubdit in textu non eſt tibi cura de aliquo. em̄ reſpicis ꝑſo­nam homīs.ſ. diuitis vel pauꝑis. de quo. Act. x. In veritate comperi qꝛ eſt acceptor ꝑſo­naꝝ deus. Sic nec debet eſſe inter hoīes Ia­co. ij. Si ꝑſonam accipitis pctm̄ oꝑamini. vn̄ dicit ſan. tho. ſcd̓a. ij. q. lxiij. ar. ij. In accepti­one ꝑſonarum eſt triplex ordo ꝯſiderandꝰ. pri mo p̄lationis. et ſic ꝑſona in p̄latione ꝯſtituta ē pre alijs honoranda rōne boni ꝯmunis.i. petri ij. Regem honerate. ad Ro. xiij. eſt ptās niſi a deo. Scd̓o ꝯſiderandus eſt ordo frater. ne dilectionis. et ſic xp̄ianus malus optimo in deo eſt p̄ferendus. qꝛ dicit apl̓us ad Gall̓. vi. Oꝑemur bonū ad om̄es. maxime autē ad do­meſticos fidei. Tercio pōt ꝯſiderari ordo vir­tutis. ut ei qui maioris eſt gratie et virtutis. maior honor exhibeat̉. quia d. Phūs in. iiij. ethicoꝝ. Honor eſt exhibitio reuerētie in ſig­num virtutis. et p̄ter iſtos tres ordīes. Quar­to ꝯſiderandus eſt ordo p̄mij quod ex pectat̉. ut honoras diuitē ꝓpter hoc qꝛ ꝓdeſſe po teſt reipublice. vel tibi aut alijs in neceſſitate ꝯſtitutis. et ſic p̄ferēdus eſt diues pauꝑi hoc non pōt. tn̄ pauꝑeſt ſꝑnendus. qꝛ d̓r Eccēs ix. Vir pauꝑ et ſapiens liberauit vrbem ꝑſa pientiā ſuā. aūt honoras diuitē ꝓpter mu nera. et in hoc ſpernis pauꝑes a quibꝰ talia ſperas. hoc ē pctm̄ mortale. qꝛ ꝯtra dilectionē ꝓximi et p̄ceptum dei. Quia ſcriptū eſt Le­ui. xix. ꝯſideras ꝑſonā pauꝑis. nec hono res vultū potentis in iudicio Ideo dicit hugo Acceptio ꝑſonarū eſt vacua reuerentia exhibi­ta alicui cauſa debiti vel meriti. ſed ꝓpter timorē vel ꝓpriā vtilitatē ſcꝫ diuitias et mune ra. O Pro quo ſciendum ꝑiculoſum eſt accipere munera quatuor de cauſis. Primo rōnem excecant. ſcd̓o mentem corrumpūt. ter­cio maledictōem inducūt. quarto ad gehennā ꝑducūt. Primo rōem excecāt et mutos faciunt erga veritatē. de quo Eccī. xx. Xenia dona excecāt oculos iudicū. Ideo exodi. xxvi. accipias munera que etiā excecāt prudētes. et ſubuertūt verba iuſtoꝝ. quis em̄ inſanos reci­ꝑet in hoſpiciū ſuū a quibꝰ deberet excecari vl̓ matus effici. Quapropter d. gre. p̄t ꝯſtā­ter arguia quo accipit̉ munus. Eatenꝰ apl̓s noluit acciꝑe ne acciꝑet. auctoritatē magiſte rij et correctōis declinaret. nam tales ad mu­nera reſpicientes vt dicit Iſa. lvi. ſunt ſicut ca­nes muti valentes latrare. qꝛ euenit inter­dum p̄latus cuꝫ tanto latratu obuiat pauꝑ­quaſi vellet deuorare. ſꝫ iſte ꝓijcit aliqd̓ in os eius et auffert ei loquelā. Ioeo Caſſio. in epl̓a. Oblatio muneris eſt tinea regiminis Scd̓o munera mentē corrūpunt et veritatem iuſticie ꝑuertunt. De quo. i. Reg. viij. Decli­nauerunt poſt auariciā. acceperūtqꝫ munera ꝑuerterunt iudiciū. O quot ſunt hodie tales. qd̓ ꝯquerit̉. Iſa. i. Principes tui infideles ſo­cij furum. omēs diligūt munera. ſequuntur re tributōes. pupillo iudicant. et cauſa vidue ingredit̉ ad illos. Ideo graue eſt in p̄latis diligunt munera. quapropter dixit. Ietero moyſi. exo. xviij. Prouide aūt de om̄i plebe­viros ſapiētes et timētes deū in quibus ſit ve­ritas et qui oderint auariciā. et ſtet aliqui munera corrūpant̉ tn̄ p̄ſumptio habet̉ con tra eos de corruptōe. quo Hiero. Sicut ma trona eſt caſta que munera accipit roga­tur ſic iudex munuſcula accipiēs immuīs a cor ruptōe iudicat̉. Ideo ꝓuer. xvij. Munera de ſinu impius accipit vt ꝑuertat ſemitas iu­dicij. Tercio munera maledictionē inducunt. Deutro. xxvij. Maledictus qui accipit mune ra ut ꝑcuciat aīam ſanguinis innocentis. Ini­quum eſt em̄ iudicē vel principem munera q̄­rere. vn̄. pͣs. xxv. In quoꝝ manibꝰ iniquitateſ ſunt dextera eoꝝ repleta eſt muneribꝰ. vbi pe­trus bleſenẜ. Tranſibūt iniquitates in penā et munera in dolorē. De quo Iſaie. i. equi iuſtificatis impiū muneribus. et iuſticiā iu­ſti aufertis ab eo. Cupidus em̄ cum munus accipit credit ſe benedictionē acciꝑe. vnde mu­nus vocatur benedictio. iiij. Reguꝫ. v. Dixit Naaman heliſeo. Obſecro vt accipias benedi ctionem a ſeruo tuo. ſed latuit ibi maledictio quā Giezi ſenſit cuꝫ lepra naaman ei adheſit Ideo. ꝓuer. xvij. Qui iuſtificat impiū et qui ꝯdemnat iuſtum.ſ. ꝓpter munera. vterqꝫ abo minabilis eſt apud deum. Quarto munera ad gehennā ꝑducūt. Iob. xv. Ignis deuorabit ta bernacula eorū qui munera libenter accipiunt Ecōuerſo vero ſcribit̉ ꝓuerbio. xv. Qui odi munera viuet. De quo. Iſa. xxxiij. Qui excu­tit manus ſuas ab omni munere iſte ī excelſis 22 ij