Seite
Sermo in quo dixi innuit̉ inquiſitio d̓ imaginis im­preſſione dicēs. cuiꝰ eſt imago hec. glo. Sicut ceſar imp̄ſſionē imaginis exigit in nūiſmate. ita deus animā vultus ſui lumine inſignita­De qua imagine dicit̉ Gen̄. i. Faciamus ho­minem ad imaginem et ſil̓itudinē nr̄am. dicit ſan. Tho. ꝑte i. q. cxiij. ar. v. hoc eſt intelligen­dum ẜm animā non ẜm corpus luteū. vt dicit Ambro. in exameron. Quid eſt deus aut caro aūt ſpūs. nō vtiqꝫ caro ſed ſpūs. ergo ẜm car­nem non ſumus deo ſimiles ſed ẜm ſpm̄. At­tn̄ adhuc eſt imꝑfecta ⁊ nō ꝑfecta dei imago. et hoc ſignificat cum dicit hoīem factū ad imagi­nē dei. p̄poſitio em̄ ad. ſignificat quendā acceſ­ſum qui competit rei diſtāti. Sed primogeni tus om̄is creature eſt imago dei ꝑfecta. ꝑfecte implens illud cuius eſt imago. ⁊ iō d̓r imago ⁊ nō ad imaginē. homo ꝟo dicit̉ ad imaginem et ſil̓itudinē ꝓpter imꝑfectōeꝫ ſil̓itudinis. qꝛ ſil̓itudo dei ꝑfecte nō pōt eſſe niſi in idempti­tate nature. et ſic imago dei eſt in filio ſuo prīo geniti ſicut imago regis in filio ſibi naturali. De quo Ambro. Ille eſt ꝑfecta dei imago. qui ſemꝑ eſt et erata principio. qui dixit Iohā. x. Ego et pater vnū ſumus et Ioh̓. xiiij. Phi­lippe qui videt me videt et patrē meū. quō tu dicis on̄de nobis pr̄em. Ideo aug. in libro de decē cordis. In hoīe vero.i. aliena natura eſt dei imago. ſicut imago regis in numo argēteo quapropter inquit Bern̄. Audi de imagine dei ꝑfecta. deus eſt veritas. ſapiētia iuſticia et lux ſic et filius eſt veritas de veritate. ſapiētia de ſapientia. iuſticia de iuſticia lumē de lumi ne. deus de deo. Hoꝝ nihil eſt anima. ergo im ꝑfecta eſt imago. Ideo aug. li. xiiij. de trinitate Anima eo eſt imago dei quo eius capax eſt ꝑ­ticepſqꝫ eē pōt ſcꝫ veritatis iuſticie et lucis dei Et ſic eſt ad imaginē. Dicit em̄ ſanc. tho. ꝑte i. ꝙ imago dei ſolū inuenit̉ in natura intellec­tuali. qualis eſt ſpūs. rōnalis hūanus T Itē ẜm Bern̄. audi quō homīs anima eſt ad ſimilitudineꝫ dei. Primo qꝛ ſicut deus eſt im mortalis ſic et anima. Scd̓o qꝛ deus eſt vbiqꝫ totus et vnicus. vt hēt̉ Hiere. xxiij. Celuꝫ ⁊ terrā ego impleo. ſic anima eſt tota in toto ⁊ in qualibet eius ꝑte tota. vt d. phūs. ij. de anima Tercio deus nō inquinatur ſordibꝰ orbis. ſic nec anima ſordibꝰ corꝑis. Quarto ſicut deus in diſſimilibꝰ creaturꝭ diſſil̓ia oꝑat̉. ⁊ ſic aīa to tū corpus viuificat. attū diſſil̓r oꝑat̉. qꝛ in au­re oꝑat̉ actū audiendi. in oculo actū videndi. et ſic de alijs. Quinto ſicut deus eſt vnus in eēn tia et trinus in ꝑſonis. et ſic eſt vna aīa tres ha bens potentias intellectū. voluntatē et memo­riā. ⁊ ſic eſt ad ſil̓itudinē dei. Iō Amb̓. in exa­meron. Ex quo aīa eſt ad dei imaginē. iō ꝓpt̓ iſtā dignitatē aīa noīe hoīs nūcupat̉. Iō ſcri ptū eſt gen̄. xlvi. Om̄es aīe que intrauerūt cū iacob in egiptum fuere. lxx. Sil̓r Treno. iij. Bonus eſt dn̄s ſperantibꝰ in eū. ⁊ aīe querē ti illū. nā viuificatio potius attribuit̉ aīe qͣꝫ cor pori. et ſic etiā denoīatio aliqn̄ ſit a digniori. Sed d. q. nos deꝰ ita dignificauit ut nos ẜm aīaꝫ ad eius imaginē creauit. cū ꝯſideratio ꝓ­prīe dignitatis aliqn̄ īducat ſuꝑbiā. ut ptꝫ in pͥmo angelo qͥ ex ꝯſideratōe nobilitatis nature ſue elatus in ſuꝑbiā dixit Iſa. xiiij. Similis ero altiſſimo. Ad hoc rn̄det̉ ꝙ vtile eſt digni­tatē imaginis dei in nobis ꝯſiderare ꝓpter qͣ tuor. Primū eſt inde artiꝰ deū diligamꝰ. qd̓li bet em̄ ſil̓e naturaliter diligit ſuuꝫ ſil̓e. Eccī­xiij. Un̄ etiā licet naturalis ſit amor inter pa­trē et filiū. tn̄ tenatior eſt amor ſi filius valde ſil̓is ſit pr̄i. Cū ergo in oībꝰ rebꝰ creatꝭ in ter­ris aīa rōnalis ſibi nihil ſil̓e poſſit inuenire. in deo aūt inuenit ſuā ſil̓itudinē cū ad eius ſi­militudinē facta ſit. digne totū amoreꝫ ſuū in deū dꝫ reflectere. Vn̄ aug. Amādus eſt geni­tor p̄ponēdus creator. Scd̓m eſt vt imagini di in nobis reuerēciā debitā exhibeamꝰ. de qͦ eccī. x. Fili in manſuetudine ẜua aīam tuā. Indig. nū eſt vt creatura rōalis in hͦ deū inhonoret. in quo eā deus p̄ceteris creaturis honorauit. ſic̄ nephas eſt imaginē btē ꝟginis in lutū ꝓijce­re. qͣꝫto magis imaginē ſumme trinitatis pctī turpitudinē inquinari. vn̄ ſuꝑ illd̓ pͣs. lxxij. do mine in ciuitate tua imaginē ip̄oꝝ ad nihiluꝫ rediges. glo. qꝛ ip̄i iniqͥ in ſua terrena ciuitate imaginē dei ad nihilū redegerūt. iō in ciuitate ſua celeſti imaginē ip̄oꝝ ad nihilū rediget. qꝛ d̓ vera beatitudine nihil habebūt. cuiꝰ capacita­ex imagine. de qͦ pͣs. xiiij. Ad nihilū deductuſ eſt in ꝯſpectu eius malignus. ideo Criẜ. Sic corpus diligamꝰ vt animum ſaluare poſſumꝰ nō eſt anima ꝓ corꝑe ſed corpus ꝓ aīa factum Et autor de ſpū et aīa d. Omnis anima omni corꝑe nobilior eſt. idcirco p̄be ei reuerentiā tan qͣꝫ imagini dei. Dicit nāqꝫ. Bern̄. ſuper can̄.