![]()
LIB tiſſimū amicabile ⁊ eligibiliſſimū. hꝰ rei ponit po. mi. ⁊ patet. 2º. cōcl̓oꝫ ibi. Sic ⁊ aīcis. Obijcit̉ aūt cōtra dea d̓ viſu qꝛ tactꝰ vr̄ eſſe dilectior amātibꝰ qͣꝫ uiſus. ꝙ patet. qꝛ eſt eis delectabilior ut. ꝯͣ. tractu. de tēperātia. Dicēd̓ āt ꝙ ī amātibꝰ ſūt duo. vnū ē beſtialis cōcupia. alid̓ eſt humanꝰ aor ꝗ ordinat̉ ad ſocialē cōuictū viri ⁊ muleis. ut notaui .s. q. j. de tēpātia. illa gͦ cōcupīa bruta lis ē magis ad tactū qͣꝫ ad viſuꝫ. ſꝫ ſoci alis aor magis ē ad uiſū qͣꝫ ad aliquē alium. iōqꝫ ph̓us loꝗtur de amantibꝰ ſe hūanit̓ nō de cōcupiſcētibꝰ ſe brutalit̓ Eſt gͦ ſciēdū ꝙ iō viſus apud amātes ē dilectiſſimꝰ ſenſuū. qꝛ ſicut pl̓a nos ſcire facit ⁊ pl̓es rerū dr̄ias nobis demō ſtrat. ut habetur ꝓhemio metaphiſice. ſic ēt amātes pl̓a ſcire facit d̓ amato ⁊ plures cōditiōes ⁊ dr̄ias amabiles de amato demonſtrat. 2º. ibi. Cōicatio. Arguit ſic illud ē aīcis eligibiliꝰ ⁊ dilectiꝰ ꝙ ē amicitie ītimꝰ ⁊ eēntialius ſꝫ h̓ eſt cōmunicatio vite que eſt. quare ipſa met aīcitia. ī oī.n. coīcatione ē aīcitia ⁊ oīs aīcitia ī coīcationē. ut ꝓbat̉. sͣ. li. 8º. c. 9. ⁊ co. 12º. quare aīcis eſt eligibiliſ ſimū cōicare vitā ⁊ adinuicē cōuiuer̄. huius rei. ponit ſolam mi. ⁊ pꝫ. 3º. ibi. ¶ Et ut ad ſeipſuꝫ. Arguit ſic. ſicut ſe habet aīcus ad ſe ipſū. ſic ſe hꝫ ad aīcū ſed ſic ſe hꝫ ad ſe ipſū ꝙ maxime appe tit ſētir ſe ipſū ī actu oꝑantē. quare h̓ maxime appetet de aico. h̓ auteꝫ ſit in cōuiuere. quare aīci ſimplicit̓ ut amici maxīe appetūt cōuiuere. hꝰ rei pōit pꝰ ma. 2º. mi. ibi. circa ſe. 3º. cōcl̓oꝫ ibi. ⁊ circa 4º. ponit ſupplemētū minoris ibi. Oꝫ āt. 4º. reſūit cōcl̓oꝫ ibi.(quare cōuenient̓. 4º. ibi. ¶ Et ꝙ aliqn̄. ar guit ſic. illud ē āicis eligibiliſſiuꝫ ī quo finē ponūt. ſꝫ finē ponūt ī cōuiuere ⁊ ꝯ v̓ſari. quar̄ h̓ ē eis eligibiliſſimū. hꝰ rei. ſupponit ma. ut ꝑ ſe notā. ponit āt mi. ⁊ declarat eā. d. ꝙ amici volunt cōuer ſari cū aīcis in hͦ ꝙ eſt eē.i. cā fial̓ eſſē di ſingulis uel ī h̓ ꝙ id eſt: cuius gr̄a tāqͣꝫ finis ipſi eligūt viuere. appetūt ei. potētia viuere ꝑꝑ actu viuere ut notaui .sͣ. eo. li. co. xi. ꝓpt̓ ꝙ aīci diuerſi ⁊ diſimode nutriti ⁊ diuerſa bona ꝑ conſe quēs appetētes ī diuerſis cōuiuūt. puta hij cōputant ut mercatores ⁊ nūmu arij. hij āt colludūt ad aleas ut burgē les ⁊ hoīes delicati ac molles ut. sͣ. li. 7º. c. xi. hij āt coexercitant̉ ī armis ut Iuuenes nobiles ⁊ alij cōuenant̉ ut hoīes appetitu venatores nō qd̓ illi ꝗ ex venatione querunt neceſſitatē victꝰ ſui ſed illi ꝗ ſolatiū. alij uero cōphiloſo phāt̉ ut ſapiētes ⁊ ſcolaſtici viri ⁊ vl̓r ſinguli hoīes in h̓ ſunt cōmorantes qd̓ maxime diligūt oīuꝫ eorū que hēnt ī ui ta iſta. ut. jͣ. liꝰ. x. c. 5º. ⁊ uolētes cōuiue re cū aīcis hͦ faciūt ꝙ ip̄i maxime appe tūt ⁊ ill̓ ꝗbus exiſtimāt oporter eos ꝯ uiuere iſtud cōmunicāt. ſic igit̉ pꝫ ꝙ aī ci ponūt illd̓ ꝙ ipſi exiſtimāt eſſe fineꝫ ī viuere ⁊ ī cōuiuere aīcis. 5º. ibi. ſit qui dē igit̉. Arguit ad id ex ꝓſcū virtutꝭ. pº. tn̄ manifāt ꝓfectū ſeu augmētū malitis 2º. Arguit ad ꝓpoſitū ibi. ¶ Quod āt eoꝝ. Dicit gͦ pº. ꝙ prauoꝝ hominū aīcitia ſit malo. qꝛ ipſi coīcant oꝑibus prauis exn̄tes oīo iſtabiles de malo in peīs. alt̓ ꝓpter alterum continue ꝓce dētes. iōqꝫ fiunt magis mali adīuicem aſſil̓ati. ſicut ſcriptū ē. cū p̓ſo pyteris. d̓ inde ibi. Qd̓ aūt eorū. Arguit ſic ad ꝓpoſitū. Illd̓ ē aīcis eligibiliſſimū. ꝑ ꝙ ī amicitia ⁊ in oī bono maxime ꝓficiūt. ſꝫ h̓ fit per cōuiuere. quare ⁊cͣ. hꝰ rei ponit ⁊ declarat. mi. d. ꝙ aīcitia q̄ ē eo rū ꝗ ſūt epieles ⁊ bōi ē ⁊ ipſa epyekeſ ⁊ uirtuoſa qͥ per ꝯuictū aīcorū coauge t̉ ⁊ in h̓ ⁊ ī illo caſtis ⁊ gͣtis eoꝝ colloꝗis ⁊ amici meliores fiūt ſiml̓ operātes ⁊ ſe adinuicē dirigentes. ut. e. li. 8º. c. i. qꝛ ⁊ ipſi abiuicē recipiūt ea ī ꝗbus cōplacēt vnde ſimpliciter exͣ bonū ⁊ alia bona recipiūt a bonis aīcis. ſic gͦ pꝫ ꝙ amici ꝑ cōuiuere ꝓficiūt ī aīcitia ⁊ ī oī bono. quar̄ ꝯuiue̓ ē eis eligibilis ſimū. Ultīo āt epylogat predicta ea ꝯ tinuās ad dicenda. dicit ergo. ꝙ de aici tia tm̄ dcm̄ ſit. ꝯn̄s autem erit per tran 