![]()
Gerus X. loquit̉. Nona die fere de montibꝰ deſcendentes cū hoībꝰ manebūt ⁊ nulli nocebūt. ⁊ hoc in deteſtatione opp̄ſſoꝝ qꝛ viduas orphanos ⁊ pauꝑes hoīes violēter opp̄ſſerunt. Decima die equabit̉ terra ad monſtrādū ꝙ veniet tem pus in qͦ iam equa fient oīa. ita ꝙ ampliꝰ non ſit dn̄s neqꝫ ſeruus: potēs neqꝫ ſubditꝰ: diueſ neqꝫ pauper iuxta p̄ſentis vite ſtatū. Undecima die homines de cauernis exibunt in qͥbꝰ latitabant areſcētes p̄ timore ⁊ expectatōne vt habet̉ Luce. xxi. qͥ ſuperuenient vniuerſo orbiDuodecima ſtelle de celo cadent. nō ẜm ſb̓ſtā tiam: ſed ẜm apparentiā quaſi nō velint luce re. Tredecima om̄es viuētes morient̉ et cum mortuis reſurgent. Cōſument̉ in quā ꝑ igneꝫ ꝯflagratōis qͥ iudiciū p̄cedet. de qͦ patebit infra. Quartadecima die celū ⁊ terra renouabū tur per ignem cū ardebit celum et terra. Quītadecima die ſed nemo ſcit quomodo niſi ſolus deus om̄es mortui reſurgent aduentū iu dicis p̄ſtolantes H Itē nota p̄ter p̄dicta q̄ dicta ſunt q̄ p̄cedent finale iudiciuꝫ. Tunc ſciendū eſt ꝙ ignis permaximꝰ p̄cedet faciem iudicis. Iuxta illud pͣs. xcvi. Ignis an̄ ip̄m p̄cedet.ſ. ꝯflagratōis. Nā virtute diuīa omīs ignis qͥ in terris ⁊ ſuꝑ terra eſt ꝯcurret ad conflagrationē mūdi.i. ad ꝯſummatōeꝫ ⁊ cōbuſtionē oīm reꝝ q̄ ſuꝑ terrā ſunt. qꝛ omnes res corꝑales cōbuſtibiles vt ligna lapides ⁊ edificia ⁊ omīa corꝑa iumentoꝝ ⁊ hoīm redigēt ī cinerē. Un̄ dicit ſctūs Tho. ꝙ iſte ignis aſcē det tm̄ quātū aque diluuij vſqꝫ ad mediū interſticiū aeris in locū demonū ibi habitantiū Bonauē. vero dicit ſuꝑ. iiij. ſnīaꝝ. ꝙ aſcendet vſqꝫ ad vltimā ſpera ignis. ſed non vſqꝫ ad ſi dera. Et hͦ dicit ſctūs Tho. ꝙ iſte ignis habe bit virtute quattuor igniuꝫ. Primo habebit officium ignis infernalis reprobos puniēdo. Scd̓o habebit officium ignis purgatorij bo nos a venialibꝰ purgando. Tercio officium ignis terreſtris om̄ia vegetabilia ꝯſumēdo. ⁊ oīm hoīm corꝑa incinerando. Quarto habebit officiū ignis elementaris elemēta ſubtiliā do ⁊ ad innouatione diſponendo. Per illū ergo igneꝫ tota faciēs terre exuret̉. De qͦ Deute. xxxij. Ignis ſuccenſus eſt in furore meo et ardebit vſqꝫ ad inferni nouiſſima. Deuorabit. qꝫ terrā cū germine ſuo. ⁊ montiū fundamēta cōburet. ſic ꝙ figura huiꝰ mūdi peribit. ſic̄ eti am factū fuit ꝑ diluuiū. Primū ergo dei iudi cium ꝑ aqua fuit ꝯtra ardorē luxurie q̄ tūc vi guit. ſic vltimū iudiciū ꝑ ignē ꝯtra teporē cha ritatis. q̄ ſeneſcente mūdo frigeſcit. Itē in iſto igne purgabunt̉ elementa. ſic ꝙ ſeꝑabit̉ ab igne vis cōbuſtibilis. ab aere obſcuritas. ab aqͣ frigiditas. a terra ponderoſitas et opacitas. Unde Baſilius ſuper illud pſal. xxviij. Uox dn̄i intercidentis flamam ignis. dicit. ꝙ calidum quia eſt aduſtiuum ⁊ frigidum glaciale ⁊ tenebroſum auferent̉. ꝑſpicuū aūt ī aqua ⁊ lux in igne manebit. Quia ẜm Aug. in om̄i bus elementis ignobile tendit deorſum. vt ardor ignis. fetor terre. frigiditas aque. obſcuritas aeris. Illa omīa deſcendent in infernuꝫ. ⁊ aſſociabunt̉ penis damnatorū. De qͦ Deute. xxxij. Ardebit vſqꝫ ad inferni nouiſſima. Et ſanctus Tho. in. iiij. di. xlvij. q. vi. dicit. ꝙ iſte ignis aget virtute naturali ⁊ ſupernaturali. Naturali ꝟtute ſimiliter ſe habebit ad bonos ⁊ ad malos. ſcilicet vtroſqꝫ incinerando. Su pernaturali vero virtute ꝓut.ſ. eſt inſtrumen tum diuine iuſticie aget diſſimiliter quantū ad ſenſum pene. Nam per ip̄m cruciabuntur mali. boni vero nullum doloreꝫ ſentient. ſicut nec pueri ſenſerant in camino ignis licet eorū corꝑa non ſeruētur integra ſicut puerorū. I Sed diceres quare mundus eo modo turbabit̉. Reſpōdet ſctūs Tho. iiij. ſcrip. di. xlvij. q. iiij. ſnīaꝝ. ꝙ mundus aliquo modo ꝓ pter homīeꝫ factus eſt. Oꝑtet ergo qn̄ homo ẜm corpꝰ glorificabitur ꝙ etiā alia mūdi corpora ad ſtatū mutent̉ meliorē. vt ſit ei locꝰ cō uenientio: ⁊ aſpectus delectabilior habeatur. Ad hͦ autem ꝙ homo gloriā corꝑis cōſequat̉ oꝑtet priꝰ remouere illa q̄ glorie opponuntur q̄ ſunt duo.ſ. corruptio nature et infectio culpe. qꝛ vt dicit̉.i. Choꝝ. xv. Neqꝫ corruptio in corruptelam poſſidebit. Et ſubdit. Oportet em̄ corruptibile hoc induere incorruptioneꝫ ⁊ mortale hoc immortalitatē. Et etiā a ciuita te glorie omnes immūdi foris erunt. vt habet̉ Apocal̓. vlti. Et ergo oportet fieri purgatōeꝫ ab infectōe culpe. Un̄ ſanctꝰ Tho. Quāuis res corꝑales nō poſſunt eſſe ſubiecte infectioni culpe ꝓprie. tn̄ ex culpa homīs quedam in congruitas ī rebꝰ corꝑalibꝰ ⁊ corruptis relinquit̉. Et qͣꝫtū ad hͦ purgatōe indiget. ⁊ hͦ meri to fiet ꝑ ignē. vt dicit ſctūs tho. qꝛ ignis cum ſit nobiliſſimū elementoꝝ habet ꝓprietates ſi miles ꝓpͥetatibꝰ gl̓ie vt patet ī luce. Scd̓o qꝛ ignis nō recipit cōmixtionem extranei ꝓpter efficaciā virtutꝭ actiue ſic̄ alia elementa. Tercio qꝛ ſpera ignis eſt remota a nr̄a habitatōe. nec ita cōis eſt nobis vſus ignis ſic̄ terre aq̄ ⁊ aerꝭ. vn̄ nō ita inficit̉. Et p̄ter hec maximā hꝫ efficaciā ad purgandū ⁊ diuidendū ⁊ ſubtili andū. Itē poſtqͣꝫ elemēta purgabunt̉ tūc ſeqͥtur celi ⁊ terre renouatio. et a ſtatu veteri in 