![]()
Dn̄ica ſecūda aduentus ſtatū nouū mutatio per ceſſationē motus. Et ſic mundꝰ innouabit̉ ⁊ homo gl̓ificabit̉. Un̄ ſanctꝰ Tho. ſuꝑ. iiij. ſnīaꝝ. di. xlvij. ponit qͣndam ꝯuenientiā innouationis dicēs. omnia corꝑalia ꝓpter hoīem facta dicunt̉ ⁊ creduntur. iuxta illud pͣs. Om̄ia ſubieciſti ſub pecibus eius. pͣs. viij. Et ip̄a ſeruiunt homini du pliciter. Uno modo ad ſuſtentatōem corꝑalis vite. Alio modo ad ꝑfectionē cognitionis diuine inqͣꝫtū hō ꝑ ea q̄ viſibilia facta ſunt in uiſibilia dei cognoſcit. vt apl̓us ad Roma.i. Inuiſibilia em̄ ipſiꝰ a creatura mundi ꝑ ea q̄ facta ſunt intellecta cōſpiciunt̉. Innouabunt̉ ergo elemēta cū mundo. qꝛ pͥmo mīſterio crea turarum hō glorificatꝰ in nullo indigebit. qꝛ eius corpus fiet incorruptibile diuina ꝟtute id faciēte ꝑ animā quā īmediate glorificabit. Innouat̉ etiā qꝛ ſecundo miniſterio nō indi gebit homo quantū ad cognitionē intellectiuam qꝛ deum īmediate illa cognitione cogno ſcet. i. Choꝝ. xiij. Nō ꝑ ſpeculuꝫ in enigmate ſicut nunc ſed facie ad faciē. Sꝫ ad hanc viſi onē eſſentie vt dicit ſanctꝰ Tho. oculꝰ carnis attingere nō poterit. Et ideo vt ei etiā ſolaciū ꝯgruens de viſiōe diuītatis tribuat̉ inſpiciet̉ ab hoīe ip̄a diuinitas in ſuis effectibꝰ ſpūalibus ⁊ corporalibꝰ in quibꝰ manifeſta indicia diuīe maieſtatis apparebūt ⁊ p̄cipue in carne chriſti. ⁊ poſt in corꝑibꝰ beatoꝝ. et deinceps ī om̄ibꝰ alijs. Et ſic implebit̉ illud Iſa. vl. Ecce em̄ ego creo celos nouos ⁊ terra nouam et nō erunt in memoria priora ⁊c̄. Ubi ſanctus Tho. hͦ nō eſt intelligendū qͦ ad ſubſtantiaꝫ: qꝛ ſubſtantia celi ⁊ terre ſtabit ī eternum. Iuxta illud pͣs. Fundaſti terram ⁊ permanet. pͥſ. cxviij. ⁊ Eccl̓s. i. Generatio preterit ⁊ genera tio aduenit. terra autem ineternū ſtat. ſcilicet quantū ad ſubſtantiā. Et ſi terra q̄ eſt ignobi liſſimū elementoꝝ ineternū ſtabit qͣꝫtū ad eiꝰ ſubſtantiā. multo clariꝰ dat̉ intelligi ꝙ illa elemēta que ſunt nobiliora terra. vt aqua aer ignis ſtabunt ineternū. Ideo dicit ſanctꝰ Tho. mas ꝙ illud Luc. xxi. Celum ⁊ terra trāſibūt intelligendū eſt qͦ ad formā.i. in aliam formā tranſibūt. De quo apl̓us. i. Choꝝ. vij. Prete rit em̄ figura huiꝰ mundi. Ideo Ioh̓. Apoc̄. xxi. dixit. Uidi celū nouū.i. innouatū ꝑ igneꝫ ꝯflagratōis. ⁊ terrā nouā. primū em̄ celum et prima terra abijt. ¶ Sꝫ diceres. qūo ac innouabit̉ exqͦ nō eſt cōbuſtibil̓ ſed ꝑ oppoſi tas qͣlitates omnino igni ꝯtraria Reſpondet Aug. Licet aqͣ cōbuſtibilis nō ſit euaporabi tur tn̄ ꝑ ignē. ſic ꝙ deficiet ẜm priorē ſtatū. vn̄ de mari qd̓ eſt om̄ino mr̄ aquaꝝ exqͦ om̄ia flumina de ip̄o fluūt dicit̉ Apoc̄. xxi. Mare iā n̄ eſt.i. ẜm priorē ſtatū defecit. qꝛ amaritudo ma ris ⁊ groſſitudo aquaꝝ auferet̉. et remanebūt ẜm ſubſtantiā meliorate ⁊ innouate. Sꝫ diceres quomodo ignis innouabit̉. ſi ſic tūc om̄ino deficiet. qꝛ ſubtracta materia ignibili naturalis deficiet ignis. Iuxta illud poeti cū. Subtrahe lignū foco ꝓtinus ignis abeſt. Sꝫ ꝯſtat ꝙ tūc deficiet materia ignibilis cuꝫ om̄ia ꝑ ignem ꝯſument̉ Rn̄det̉ ẜm glo. ſuper Apocal̓. Elementū ignis innouabit̉ ꝑ ſeip̄m om̄e qd̓ in ip̄o impuꝝ eſt ꝯſumēdo ⁊ purgan do. qm̄ ignis naturaliter habet virtute purgatiuā. Et ſic dicit ſanctꝰ Tho. ꝙ terra erit ī ſuꝑ ficie ſuꝑiori plana ⁊ pura. ſicut vitꝝ vl̓ criſtal̓ lus. Tūc implebit̉ illud Iſa. xl. Omīs vallis implebit̉: oīs mons ⁊ collis hūiliabit̉. ⁊ erunt praua indirecta ⁊ aſpera in vias planas. Aqͣ fiet ſicut criſtallus. aer vt celū. ignis vt celi lu minaria. Bruta em̄ aīalia vt piſces et pecora ẜm ſanctū Tho. di. xlviij. q. ix. non manebūt. qꝛ nō habent ordinē ad incorruptionē Nam cū innouatio mūdi ꝓpter hoīem fiat oportet ꝙ innouatōi hoīs ꝯformet̉. Hō autē innoua tus de ſtatu corruptōis in incorruptionē trāſiet ⁊ perpetue quietis. Un̄. i. ad Choꝝ. xv. Oportet corruptibile hͦ induere incorruptio nem. Et ideo mundus hoc modo innouabit̉ vt abiecta om̄i corruptōe ⁊ trāſmutatōne per petuo remaneat ī quiete. Un̄ ad illā innouationē nil ordinari poterit niſi qd̓ habet ordinē ad incorruptionē Hmōi aūt ſunt corpora celeſtia elemēta ⁊ homīes. Corꝑa em̄ celeſtia ẜm ſui naturā ſicut ſol luna ⁊ ſtelle etiam ẜm ſe totū ⁊ ẜm partes. Elemēta vero ſunt quidē corruptibilia ẜm partes.i. ẜm eoꝝ contrarias qualitates. hoc eſt ẜm formā vt ſupra dixi. ſꝫ incorruptibilia ſunt ẜm totum.i. ſubſtantiaꝫ Homines autē corrumpunt̉ ⁊ ẜm totum: qꝛ ſeꝑatur a corpore anima. ⁊ ẜm partes. ſed hoc ex parte materie. nō ex parte forme.ſ. aīe ratio nalis q̄ poſt corruptionē hominis manet incorrupta. Aīalia aūt bruta ⁊ plante ⁊ oīa corpora mixta corrūpunt̉. ⁊ ẜm totū ⁊ ẜm partes et ex ꝑte materie que formā amittit. ⁊ ex parte forme que actu non manet. et ſic nullo modo habent ordinē ad incorruptōeꝫ. Un̄ ī illa innouatōe nō manebunt. Itē tercia ratio innouatōis elemētoꝝ ⁊ mūdi eſt. quia ī nouiſſimo die chriſtꝰ venturꝰ eſt ad iudiciū in claritate ineſtimabili. Et qꝛ vt dicit Iob. xv. Celi non ſunt mūdi ī ꝯſpectu eiꝰ oꝑtet vt mundent̉ ab 