Seite
lxj. Foris vaſtabit eos gladius ſcꝫ iudicij. ⁊ intus pauor ſcꝫ conſcientie. S Nam ſicut filij iſrael cōpulſi fuerunt ingredi deſertū ꝓpter tria ſic nos debemus intrare deſertū penitētie ꝓpter tria. Primo moti ſunt ingredi deſertū corꝑaliter ꝓpter nimis agrauationes laborā egiptioꝝ. ſic nos ꝓpter cōtinuas flagellatōes et miſerias quas in hoc mundo patimur Io­ban. xvi. In mundo preſſuram habebitis. Au­guſt. Pn̄s vita eſt dubia et ceca erumnis ple­na. Nam ſollicitudo cōficit.i. deſtituit et conſu­mit. triſticia coartat. infirmitas frāgit meror de­primit. et poſt hec omnia mors interimit. Et ſic multi leguntur miſſi in deſertum peniten­tie mortis timore vrgente infirmitate. vel con­cti neceſſitate. vt manaſſes. ij. parali pō. xxxiij. qui valde penituit. quia neceſſitas eum coegit. Grego. Felix neceſſitas que nos ad meliora cō pellit. Ideo psͣ. xv. Multiplicate ſunt infirmi tates eorū poſtea accelerauerunt. Nam dicit Grego. Mala que nos hic premunt ad deuꝫ ire compellunt. Secunda cauſa que mouit fi­lios iſrael ingredi deſertuꝫ fuit manifeſta exhi­bitio diuinaꝝ conſolationuꝫ. ſic nos beneficijs dei moueri debemꝰ ad ingreſſum deſerti pn̄ie De quo aug. Cogor rōibus deum diligere a quo omnia video me accepiſſe. dedit mihi eſſe dedit pulchrū eſſe. dedit corpus cum ſenſibus. dedit animam cum viribus. dona cuꝫ ſacramē tis. virtutes cum incrementis. mundum cū con tentis. filium cum tormentis. hec ille. Nam ſi­cut ī deſerto corꝑali reperiūtur pulcritudo flo­rum. ſic in deſerto ſpūali ſcꝫ penitentie inueni tur multitudo gratiaruꝫ ⁊ ſpiritualiū conſola tionum T Nuū ſicut deus filijs iſrahel nouē cōſolationes exhibuit in deſerto corꝑali. ſic et nobis in deſerto ſpirituali ſcꝫ penitentie. Prima gratia conſiſtit in mirabili eductione de egipto. ſic nos mirabiliter educit de egipto peccati vt dicit Auguſt. Maius miraculū eſt hominem impium iuſtificare qͣꝫ celum et terrā creare. Dicit namqꝫ Grego. ꝙ miraculū eſt di uinum factum quod humana ratione diſcuti non pōt. Et ſic ꝙ vnum trahit ad deſertū pe­nitentie et nō alterum quis hoc diſcutere pōt Cuꝫ dicit apl̓s ad Roma. ix. O homo tu quis es qui reſpōdeas deo. nunquid dicit figmentū ei qui ſe finxit quid me feciſti ſic an non hab­poteſtatem figulus vnum vas facere in contu­⁊ meliā. aliud ī honorē B Scd̓a ꝯſolatio quā exhibuit eis notat̉ ī maris rubri trā ſuada tione. Nam ibi tria acciderant. primum aque ſe diuiſerunt. Secundū ibi filij iſrael pertrā­ierunt. Tercium ꝙ egiptij ſubmerſi fuerunt Spiritualiter per mare rubrū intelligitur pe­nitentia verecunda. De qua psͣ. xliij. Tota die verecundia mea contra me eſt. In hac tria cōtingūt. Primo mare ſe diuidit in duas par­tes.i. cor amarum penitentis in duos affectus amariſſimos. que partes ſicut murus ſe ſe ex­tendunt in altum. ſcꝫ dolor de cōmiſſis malis et alius dolor de amiſſis bonis. ⁊ de ſupplicijs adiudicatis. Vnde Bern̄. Merror ꝓ malis ē mare a ſiniſtris. Sed meror pro bonis amiſſis eſt mare a dextris. Et ſic ſequitur ſcd̓m ꝙ filij iſrael. id eſt electi tranſierunt illeſi. Quia dicit Richar. de ſancto victore Tunc ſalus peccato ris incipit cuꝫ veraciter pro delictis ingemiſcit Et tunc ſequitur tertium ꝙ hoſtes peccatoruꝫ ſuccumbunt. De quo pſal. lxxiij. Contribula­ſti capita draconum in aquis X Ter­cium beneficium exhibitum filijs iſrahel in ex itu de egipto in deſertum notatur in miraculo ſa condictione. quia per columnam nubis cla­re per diem et columnam ignis per noctem. vt patet exodi. xiij. Sic in deſertū pn̄ie ducit nos per ꝓſperitatē et aduerſitatē. dies eſt ꝓſperi­tas. nox aūt aduerſitas. vel per cōſolationeꝫ et tribulationē. ꝑ conſolationem ſue miſericordie et tribulationē ſue patientie. De quo legitur in epl̓a. ij. Corinth. vi. In omnibꝰ exhibeamꝰ noſmetipſos ſicut dei miniſtros ⁊cͣ. In virtute per arma iuſticie a dextris et aſiniſtris. Quar­tum beneficium eis exhibitum notatur in mā datorum inſtructione. ſic deus per ſpm̄ſanctū dat nobis gratiam in penitētia perficere eius mandata. vt habetur de cō. di. iiij. Placuit vl­timo et finali. Sine diuina gratia non pn̄t ad impleri dei mandata. Quintum beneficiū no tat̉ in mānecibatione. vt habet̉ Exo. xvi. Plu it eis māna de celo et cibauit eos in deſerto ſic et nos cibat māna in deſerto pn̄ie.i. ſingulari gr̄a. vt hēt̉ in can̄. di. l. fidelior. Et eſt ambro. Fidelior ſcūs eſt petrꝰ pꝰqͣꝫ fidē ſe ꝑdidiſſe de­fleuit atqꝫ iō maiorē gr̄aꝫ reperit qͣꝫ amiſit ⁊ ſic hodie ꝟe penitentibꝰ ꝯtingit De quo ad Ro ma. v. bi abundauit delictum ſuperabūda­uit et gratia. et ſic̄ regnauit pctm̄ in mor. ē ita