¶ Item Boecius de trini. c. 5. Ex virtute nature in eandem natura natiuitateſubſiſtit filius. Item magr̄ in lr̄a: Pat̓nō eſt potens niſi naͣ. ⁊ loquit̉ de poª generandi. ergo ⁊cͣ.Hic ē opinio talisꝙ illud qͦ pater generat eſt eēntia propt̓hanc ratōem: quia generās aſſimilat ſibi genitum in forma qua agit: filius autem aſſimilat̉ patri in eēntia nō in proprietate: ergo ⁊cͣ. ⁊ declarat̉ ratio: quiaſicut in creaturis ꝓprietas indiuidualisnō eſt ratio agendi ſed natura in qͣ indiuidua cōueniūt: ita in diuinis ꝓprietasperſonalis que corrn̄det ꝓprietati indiuiduali in creaturis nō erit ratio agēdiuel gignendi. ¶ Cōtra iſtud arguit̉ ml̓tipliciter: pͥmo ſic: om̄is forma ſufficiēterelicitiua alicuius actōis ſi per ſe eſt ꝑ ſeagit illa actiōe. Exemplū: ſi calor ē ſufficiens cauſa calefactiua calor ſeꝑatuſ calefaceret. ergo ſi deitas ſit potētia generatiua ⁊ cōſtat ꝙ ſufficiens ſequit̉ ꝙ ſi ꝑſe ſit deitas ꝙ ꝑ ſe generabit. deitas autprius eſt in ſe aliquo modo ꝙͣ intelligatur eſſe in ꝑſona: qꝛ deitas ut deitas eſtꝑ ſe eſſe: ita ꝙ treſ perſone ip̄a deitate ꝑſe ſunt nō ecōuerſo. 7. de trini. ca. 8. oīscreatura ad ſe ſubſiſtit quāto magiſ deus. Et infra: hoc ē deo eſſe qd̓ ſubſiſtereergo in iſto pͥmo ſigno naͣe in quo intelligitur deitas in ſe anteꝙͣ intelligat̉ in ꝑſona generabit: ⁊ ita deitas ſicut cōſiderata diſtinguet̉ a genito. Si dicat̉ ꝙ deitas nō habꝫ ꝑ ſe eſſe in perſona: ⁊ ideonō per ſe agit ſed ꝑſona ꝑ ſe agit. ¶ Contra: argumentū probat oppoſitū: quiaſi calor habens eſſe participatū ⁊ ꝑ miraculum eēt per ſe: poſſet oꝑari per ſe illa oꝑatione cuius eſt principiuꝫ quo elicitiuum in ſuppoſito. gͦ ip̄a diuina eēntia que eſt ꝑ ſe eſſe ex ſe nō aūt ꝑ ſe paticipat eſſe poterit per ſe eſſe agens illaoꝑatione cuius eſt principiū quo elicitiuum in ſuppoſito: ⁊ ita ſtat argumētū.A I.¶ Item 2º ſic: producētis ⁊ forme qua ꝓducens producit eadem eſt relatio ad ꝓductum. hoc accipitur a ph̓o. 2. phyſic̄.⁊.§. meta. vbi vult ꝙ ad idem genꝰ cauſe ⁊ principij ꝑtinent ars ⁊ edificator. gͦad idē genꝰ pͥncipij ꝑtinēt ꝓducens ⁊ illud quo ꝓducens ꝓducit. ⁊ ita ſi eēntiaſit qua pater generat habebit eēntia relationem realē ad genitū. hoc falſum ēergo ⁊cͣ. Item tertio: forma inquantūeſt in qua aſſimilant̉ generās ⁊ genitū:nō habet vnitatem niſi ratiōis: ſicut accipitur a Dam̄. li. pͥmo ca. viij. ergo necentitatem niſi ratiōis. ergo ẜm hoc nōeſt principiū elicitiuū actionis realis.Item qͣrto: forma nō eſt principiū agendi niſi inquantū agens eſt in actu ꝑ eā.nō eſt aūt in actu per ip̄am niſi inꝙͣtuꝫeſt in ip̄o. nō eſt aūt in ip̄o niſi ut ē hocergo vt eſt hoc eſt principiū. ¶ Itē quinto: productio ꝑ prius eſt diſtinctiua ꝙͣaſſimilatiua. quod patet: quia om̄is ꝓductio eſt diſtinctiua: nō auteꝫ om̄is eſtaſſimilatiua. ergo forma que eſt principium ꝓductionis prius eſt principiuꝫeius inquantū forma eſt diſtinctiua ꝙinquantū eſt aſſimilatiua. ip̄a aūt eſt diſtinctiua inquantū hec aſſimilatiua inquantū forma. ergo prius eſt pͥncipiū ꝓductiuū inquantū hec ꝙͣ inquantū forma. ¶ Item inſtatur cōtra ꝓbationemargumenti poſitōis: tum quia brutumgenerans brutū aſſimilatur ei in ſpecie⁊ tn̄ forma ſpecifica bruti nō eſt principium generādi ſed potētia vegetatiua.igit̉ maior videt̉ eſſe falſa. tum qꝛ in augmentatione carnis calor eſt principiūactiuū ẜm ph̓um. 2. de anima: ⁊ tn̄ illogeneratur caro animata ſimilis generāti informa vegetatiue.Aliter dicitur ꝙ generationis in diuinis oportet dare aliquod principiū poſitiuū: quia actio eſtpoſitiua. nō ſunt aūt poſitiua ī diuinisperſonis niſi eſſentia ⁊ relatio. rel̓o aūt
