Q..I.non voluntas.Ad argumenta pricipalia. Ad primū dico ꝙ illa diffinitōnature probat ꝙ ſpiritus ſanctus n̄ producitur vt ſimilis ex vi productiōis ſue⁊ verum eſt ꝙ nō eſt imago patris ſicutfilius. qui ex vi productionis ſue procedit vt ſimilis patri. Ad ſcd̓m reſpōſumeſt alias diffuſe diſtinc. 2. q. 4. in illa q̄ſtione qua querebatur vtrum poſſentplures eſſe productiones in diuinis. Adtertiū dicendū eſt ſicut dictum eſt diſtī2ª. q. de productionibus ꝙ differētie accidentales potentie.ſ. actiuum ⁊ factiuūnō ſunt differentie productiue potentiegeneraliter enim tali principio producitur illud cuius eſt tale principiuꝫ productiuum vel in eo in quo eſt ſi natum eſtillud recipere vel in alio: vel in nullo ſiin nullo quia nihil natum eſt recipere illud tunc producitur per ſe ſubſiſtens ſipotentia productiua ſit perfecta reſpc̄uſubſiſtentis ita eſt in propoſito. volūtaſqua producens producit nec agit in ſuꝑpoſito producendo in quo eſt: nec facitproducendo in alio. ſed producit terminum per ſe ſtātem: vt perſonam que innullo recipitur ſubiectiue. Aliter eſt reſponſum diſtincti. ſexta: vbi dictum eſtqd̓ productio nō eſt intellectio formaliter. ⁊ quomodo tūc intellectus poteſt eſſe principium nō tātum intelligendi ſedetiam dicendi. Ad vltimū dicenduꝫ eſtꝙ neceſſe eſt ad actum amandi. ſiue adactum amoris amatū eſſe precognituꝫhoc dicit beatus Auguſtinus. 15. de tri.c. 27. ſed nō oportet ipſam dilectionemeſſe precognitam. puta ſi offertur mihialiqd̓ bonum honeſtum nō oportet ꝙantequā poſſem habere illuꝫ actū amadi circa illud qd̓ precognoſcam illū actum. Ita in propoſito oportet eſſe eſſentiam dīnam cuius amor ſpiratur eē precognitam patri ⁊ filio ad hoc vt ſpirēt.ſed nō opꝫ in iſto inſtanti originis cōcedere ſpiritum ſanctuꝫ. qui eſt amor ſpiratus eſſe precognitum patri ⁊ filio. licꝫin inſtāti eternitatis ſit tota trinitas nota cuilibet perſone in trinitate. quia diſtinguendo inter inſtantia originis nondiſtinguitur inter durationē ⁊ duratricem. ſed tantum a quo quis ſit. Aliterpoſſꝫ dici ꝙ in illo priori ſigno originisantequā intelligatur ſpiritus ſanctꝰ ſpirari pater ⁊ filius cognoſcunt ſpiritumſanctum vt intuitiue licet nō vt exiſtentem in ſe quia cognoſcunt eſſentiam diuinam que eſt ratio cognoſcendi intuitiue quodcūqꝫ obiectum intelligibile. ſicut trinitas cognouit creaturam etiamintuitiue antequā producatur. quia eſſentia ſua quaꝫ intuetur eſt ratio perfectiſſime cognoſcendi omnia alia. ⁊ percōſequens eſt ratio cognoſcendi intuitiue quodlibet cognoſcibile licet nullumexiſteret in ſe.Irca diſtinctionē vndecimaꝫ. Quero vtrūſpiritus ſanctus procedat apatre ⁊ filio. Q non Dam̄. libro primocapitulo octauo a patre procedētem ⁊in filio quieſcentem ſpiritum ſanctū dicimus. Item capitulo vndecīo ſpirituꝫſanctum dicimus ex patre ex filio nondicimus. Item idem in epiſtola de triſagio ad iordāeꝫ archimedritaꝫ in fine pater ⁊ verbum ⁊ ſpiritus ſanctus. ⁊ ſb̓ditex patre quidem filij auteꝫ ⁊ nō ex filio.ſed ſpiritus oris dei. ¶ Item per ratiōeꝫgrecoruꝫ nihil tenendū eſt vt articulusfidei niſi quod cōtinetur in euāgelio qd̓complete cōtinet fidem aūt ſaltem ī ſcriptura noui teſtamenti. ſed non videturexpreſſum in nouo teſtamento ꝙ ſpiritus ſanctus procedat a filio. ergo ⁊cͣ.¶ Item dilectio in nobis nō procedit.verbo quia notitia nō habet cauſalitatem reſpectu volitionis. igitur ſimiliter