Seite
Liber Primus Aurelij Auguſtini hipponēſis ep̄i in libros de trinitate: Argumentū oꝑis totius ex libro retractationum. Ibros de trinitate: que deꝰ eſt qͥdecim ſcripſi ꝑ aliquot annos. Sed cū eoꝝ duode cimū nōdū perfeciſſem: et eos diutiꝰ tenerē qͣꝫ poſſent ſuſtinere qui vehementer habere cupiebant: ſub­tracti ſunt mihi minus emendati qͣꝫ deberent ac poſſent qn̄ eos edere voluiſſem. Qd̓ poſt­eaqͣꝫ comꝑi: quia ⁊ alia eorum apud nos exem plaria remanſerūt: ſtatuerā eos iam ipſe non edere: ſed ſic habere vt in alio aliquo opuſculo meo qͥd mihi de his euenerit dicerē: vrgentibꝰ tn̄ fratribus qꝛ reſiſtere nō valui: emēdaui eos quātū emēdandos putaui: ⁊ cōpleui ⁊ edidi: adiūgēs eis a capite epiſtolā quā ſcripſi ad ve­nerabilem Aureliū ep̄m carthaginenſis eccle ſie: quo tanqͣꝫ prologo expoſui: ⁊ qͥd accidiſſet: ⁊ qͥd facere mea cogitatiōe voluiſſem: ⁊ quid fratrū charitate cōpellente feciſſem. In quo­rum libro vndecimo cū de corpore viſibili age rem: dixi: quocirca id amare alienari eſt: quod ẜm euꝫ morē dictū eſt quo aliquid ſic amat̉ vt eo fruendo exiſtimet beatū ſe eſſe qͥ hoc amat. Nam nō eſt alienari in laudē creatoris amare ſpeciē corporalē: vt ipſo creatore fruens qͥſqꝫ vere beatus ſit. Itēqꝫ in eodem vbi dixi: Nec auē qͣdrupedē memini qꝛ nō vidi: ſꝫ phantaſiā talem facillime intueor dū alicui forme volati­li qualē vidi: adiungo alios duos pedes qua­les itidē vidi. Hec dicēs nō potui recolere vo­Leuitꝭ. 2 latilia quadrupedia que lex cōmemorat. Ne­qꝫ em̄ cōputat in pedibus duo poſteriora cru­ra quibus locuſte ſaliunt. qͣs dicit mundas: et ideo diſcernit ab īmūdis talibus volatilibus qͥ non ſaliunt illis cruribus ſicut ſunt ſcarabei. Om̄ia quippe hmōi volatilia qͣdrupedia vocā tur in lege. In duodecimo velut expoſitor ver borū apl̓i vbi ait: Om̄e pctm̄ quodcūqꝫ fece­1. Corꝭ. 6 rit hō extra corpus ē: nō mihi ſatiſfacit: nec ſic puto intelligendū qd̓ dictū eſt: Qui aūt forni­catur in corpus ꝓpriū peccat: tanqͣꝫ ille hoc fa­ciat qͥ ꝓpter adipiſcenda ea que ꝑ corpꝰ ſequū tur: vt in his finem boni ſui ponat: aliquid agit hoc em̄ longe plura peccata cōplectit̉: qͣꝫ illa fornicatio que cōcubitu ꝑpetrat̉ illicito: de qͣ locutum cū hoc diceret apoſtolum apparet. Epiſtola Auguſtini Aurelij hipponēſis ep̄i ad Aurelium ep̄m carthaginenſis eccleſie. Omino beatiſſimo ⁊ ſinceriſſima charitate: venerabili fratri ⁊ con ſacerdoti pape Aurelio. Auguſti­nus in dn̄o ſalutē. De trinitate q̄ deus ⁊ ſūmus ⁊ verus ē: libros iuuenis incho­aui: ſenex edidi: dimiſeram qͥppe hoc opus po ſteaqͣꝫ cōperi p̄reptos mihi eſſe ſiue ſurreptos anteqͣꝫ eos abſoluerem: ⁊ retractos vt mea di ſpoſitio fuerat expolirem. Non em̄ ſingilatim ſed om̄es ſimul edere ea rōne decreuerā: qua precedentibus cōſequētes inquiſitione nec te rentur. Cum gͦ ꝑ eos hoīes qui priuſqͣꝫ vellē ad quoſdam illorum ꝑuenire potuerunt: diſpoſi­tio mea nequiſſet impleri: interruptam dicta­tionē reliquerā: cogitans hocipſum in aliqui­bus meis ſcriptis cōqueri: vt ſcirent qui poſ­ſent nō a me fuiſſe eoſdē libros editos: ſed ab­latos: priuſqͣꝫ mihi editione mea digni viderē­tur. Uerū multorū fratrū vehemētiſſima po­ſtulatione ⁊ maxime tua iuſſiōe cōpulſus: opꝰ tam laborioſum: adiuuāte dn̄o terminate cu­raui: eoſqꝫ emendatos nō vt volui: ſed vt po­tui: ne ab illis qui ſurrepti iam in manꝰ homi­num exierant: plurimū diſcreparent: venera­tioni tue ꝑ filiū noſtrū diaconū chariſſimū mi­ſi. Et cuicūqꝫ audiendos: deſcribendos: legē­doſqꝫ ꝑmiſi: in quibus ſi ſeruari mea diſpoſitio potuiſſet: eſſent ꝓfecto ⁊ ſi eaſdē ſentētias ha­bentes: multo tn̄ euadatiores atqꝫ planiores quantū rerum tantarū explicandarū difficul­tas ⁊ facultas noſtra pateret̉. Sunt aūt qͥ pri­mos qͣttuor vel potius qͥnqꝫ etiā ſine proemijs hn̄t: ⁊ duodecimū ſine extrema ꝑte nō parua. Sed ſi eis hec editio potuerit innoteſcere: oīa ſi voluerint emendabunt. Peto ſane vt hanc epiſtolam ſeorſum quidē: ſed tn̄ ad caput eorū dem librorum iubeas anteponi. Uale. Explicit epiſtola. Incipiūt capitl̓a libri pͥmi de trinitate j De triplici cauſa erroris falſa de deo opinantium. ij Ordo diſputandi de trinitate diuina. iij De diuerſo iudicio legentium ⁊ capa citate diſſimili. iiij Que eſſe ꝓpria diuine trinitatis ſenſe rint catholici tractatores. v De queſtionibus quibus mouent̉ de trinitate querentes. vj De trinitate patris ⁊ filij ⁊ ſpūſſancti qui ſunt vnus ⁊ ſolus ⁊ verus deꝰ. vij. Ꝙ vnigenitus dei filius ꝓpter formā ſerui minor patre dicat̉: qui in for­ma dei equalis eſt patri. a 2